تبیان، دستیار زندگی

  ضمن تشکر از دوستانی که در برنامه روز جمعه حضور پیدا کردند خواهشمندم گزارشات خود از این روز و از همراهی با دیگر اعضا را در همین تاپیک ثبت نمایند.

چه جالب!

موقع عكس گرفتنتون اصلا متوجه این قضیه نشدم....

 بنده كه عذر تقصیر می خوام از دوستان. فعلا تا آخر هفته نمی تونم گزارشو آماده كنم .

درگیر برپایی طرح قرائت همزمان حدیث كسا هستم كه قراره بصورت همزامان در 7مهر ساعت 22 خوانده بشه.

گل رز سیاه عزیز ممنون از خاطره جالبتون، قشنگ و خواندنی بود.

عالی بود. ممنون دوست گلم!

جناب نیری خدمتتون عارضم كه وقتی بچه داری شغل ما بشه...... دیگه همه چیز فراموش میشه.

خوب منم باید بگم عصبانیتم كم شده!

بنابراین می نویسم.

صبح علی الطلوع بیدار شدیم. توی راه صبحانه خریدیم و هشت و بیست دقیقه هم رسیدیم پاركینگ صفه.

جناب نیری كه اصلا صبحانه نخوردن. همش به فكر این بودن كه كجا بهتره بشینیم.... و من  یك عالمه حرص هم كنار صبحانه گذاشته بودم توی یه بشقاب!!!... بیشتر از صبحانه از بشقاب حرص خوردم!!!

مدیر انجمن و همسرشون از راه رسیدن.

بعد جناب نیری رفتن دنبال اعضای انجمن. محمد حسین هم بدون كفش دوید دنبال بابائیش. منم رااااااااحت نشستم اونجا فعل مورد نظرم رو انجام دادم.

بچه ها كه جمع شدن یه حال و احوال و خوش و بش و چند تا عكس و بعد هم مضر حاج آقا كه من عاشق این متانت و مهربانیش شدم و بعدش هم ...

بله مسیر كوه.

جناب آقای صغیرا انتهای جلسه سخنرانی رسیدن. وسائل باید جمع میشد... آقایون زحمتش رو كشیدن....... قرار شد فوری به ماها ملحق بشن و من دیگه بچه به بغل نرم بالا.

كه زهی خیال باطل !!!

متشكرم از خاله ها كه خیلی در این امر به من كمك كردن بی نهایتتتتتتتتتتتتتت متشكرم. خیلی بهم خوش گذشت. عجب چربی ای آب كردیم همگی!!!

خلاصه كه مسیر با شیرین زبونی ها و انتخاب و عدم انتخاب خاله ها توسط پسرها راحت نمود!

رسیدیم بالا چند تائی عكس مشتتتتتتت گرفتیم... و برگشتنه هم بچه ها دست آقایون.

نهایت امر هم خوابشون برد. از خاله ها خداحافظی كردیم و برگشتیم.

اما امان از دست این حلاج كه نموند ... یاس كبود و زهرا جان هم كه در رفتن از بالا رفتن كوه!

انشاالله دفعه های بعدی!!!

سلام
mohassane جان یه آش خوشمزه از دستتون رفت هر چی هم كه به جناب آقای نیری تعارف كردیم میل ننمودند خب معلومه دیگه با دوتا بچه توی بغل آدم دیگه اشتها نداره كه!!
ما صبح زود با دوست عزیزم و خواهر گرامیشون اومدیم به سمت قرار با وجود اینكه جای پارك گیر نمیومد به موقع رسیدیم و با یه ظرف پر از آش منتظر دوستان موندیم باز خوبه صبحانه خورده بودم ها!!!
خلاصه با حدود یك ساعت تاخیر حركت كردیم(مثل بقیه مراسمها كه معلولا بعد از یك ساعت رسمیت پیدا میكنه!) البته به شكل لشكری شكست خورده(: گروه گروه رفتیم بالا باز خدا خیر بده اونی رو كه این گوشی ها رو اختراع كرد بعد از اینكه به محل مورد نظر رسیدیم و دوستان زحمت كشیده بودن و پذیرایی شدیم
تا اینكه سخنرانی كه قولشون رو داده بودن رسیدند و از صحبتهای ایشون استفاده كردیم اما خودمونیم ها چه صبری دارن كه این جوونها رو با اون شكل و قیافه ها میبینن و هیچی نمیگنن با وجود اینكه به قول خودشون با دستهای خودشون شهدا رو جابجا میكردن
وسط سخنرانی محمد هادی عزیز محبتش گل كرد و هی منو صدا میزد خانــــــــــــــــم خانــــــــــــــم (:
اما موقع بالا رفتن از كوه دیگه منو تحویل نگرفت و یه خاله بهتر گیر اورد!!!!اما توی شیب تند كه كم اورد حاضر شد دستشو بهم بده(:
اما اون بالا سر مزار شهدا خیلی فضای خوبی بود جای همه دوستان كه نتونستن بیان خالی
از مسئولین انجمن هم تشكر میكنم بخاطر زحماتی كه كشیدند

سلام نصف جهانیهای گرام
گزارشی هم بنده عرض کنم (چقد وقته گزارش ننوشتم برا انجمن!)

ساعت 10 صبح.....بووووق،بوووق (خدایا چرا این مستر نیری گوشیشو جواب نمیده؟)
_الو سلام :دی
_کجای پس حاجی ؟برنمیداری؟
_داشتن سخنرانی میکردند نشد زود بجوابم
_اوکی .من الام پائین کوه ایستادم.تا کجا بیام بالا؟
_پشت ساختمان تله کابین نشسته ایم.
_ ( ایول پس منتظرند مام بریم سوار تله کابین بشیم و در نتیجه فرمایش خانم آذر درس از آب دراومد :دی) اوکی حاجی اومدم . بای :دی (بنده خدا نفهمید کی زنگ زدیم و کی قط کردیم)

چقد کوه صفه شلووووووووغ بود! تا حالا اینجوری ندیده بودم صبح جمعه!
ملتم بیکارنا! حالا ما جلسه داریم این همه آدم چیکار میکنن اینجا!؟

خولاصه.... یافتیدمشون در حالی که اقاسعید بود و سه نفر خانوما و مدیر گرام...
_پس بقیه کوشند؟
_چن نفر رفتن بالا و چن هزاااااااار نفر هم اصلا نیومدند!!
_ای بابا ! اینجوری که انجمن بر فنا خواهد رفت !!!
خانم مدیر هم فرمودند علاوه بر تبلیغات نسبتا خوبمون طبق پیش بینیها نیومدن!

آهاااااااااااااای نصف جهانیها (ی خسیس :دی) چراا اینقدر بی بخار شدین جدیدا !؟
نمیگید زحمت کشیده میشه و ارزشی که دوستان قائل میشند چقدر سخته؟!! (حرف دل مدیر و جانشین رو ما میزنیم)

کمک آقا سعید وسائلو جمع کردیم و راهی کوه نوردی شدیم!
خانم نیری هی زنگ میزدند کجایید شما دو نفر؟
اما آقا سعید نمیگفت گم شدیم که ! (چون واقعا مسیرو اشتبا رفتیم و گم شده بودیم در بیابان کوههای زاگرس!) میگفت ما داریم میایم همین جا پشت سرتونیم :دییییی

به جایی رسیدیم که اطرافمون با تورهای شهرداری بسته شده بود و در نتیجه بن بست!
گفتم آقا سعید از بالای تورهای بپریم اون طرف ! موافقت کرد چون راهی نداشتیم!
چشمتون روز بد نبینه که جلو ملت ضایع بشید !
وقتی از تورها رفتیم اونطرف تازه متوجه شدیم ای دل غافللللل !!!!!! اینجا باغ وحشه و ما بدون بلیط بصورت قاچاقی وارد شدیم :دییییی

سریع از مهلکه فرار کریم رفتیم تا مزار شهدای گمنام کنار دیگر رفقا و الی آخر ماجرا که دوستان تعریفیدند.

راستی ...اقا سعید راستشو بگو....میخواستی عمدا مسیرو اشتباه بریم که از زیر بار نگهداری بچه ها فرار کنی ؟:دی
آخه این چه حربه ای بود؟ دیدی که برگشتنه در اوج آفتاب حاج خانوم تلافی حمل بچه ها رو انداختند به گردنتون :|
(من این وسط بیگناهم خانم نیری )

خوش گذشت .

آذر جان مطمئن باش بچه ها بهانه بودن... اصل كاری نبوده كه جناب نیری لب به آش نزدن!
و

جناب حیات طیبه....... شما هم كشف كردین كه هی دیر میان آقای نیری تا از زیر بچه داری در برن؟!

از خوندن گزارش همه كلی كیف كردم.



اینم لینك مطلبی كه من در وبلاگ بچه هام نوشتم ووووووووو عكسای اون روز.

http://mohammadein.blogfa.com/post-350.aspx

بله دیگه من این آقاسعید رو نشناسم؟ (آقا سعید العفو :دی)

بعد اینکه عه عه عه
توی گزارش وبتون این عکسا رو کی گرفتین؟
من که اصلا یادم نمیاد به جان خودم :دی

خدمت ایشون هستیم!!!

بعدش عكسها رو هم یادتون باشه اونائی كه رو به دوربین هستین مسلما دیدیننننننننننننننننن!

اونائی هم كه پشت به دوربین.... مطمئنا شكار لحظه هاست.