سلام
شما که نمیتونی برای هنر چهارچوب فکری تعیین کنی.....اینی که من میگم درسته....اینی که خلق کردی اشتباست...متاسفانه هنوز یه عده ای از دوستان به این حقیقت نرسیدن که هنر یه سلیقه هست
این قسم تفکرات رو میشناسم....ذهنیتی که حتی حاضره به حافظ بگه تو بیخود کردی سمرقند و بخارا رو به خاطر یه خال بخشیدی!
محدودیت برای هنرمند فقط باید مسائل اخلاقی و احترام به ادیان باشه....یعنی هنرمند از دایره اخلاق که یه امر مطلق در همه جوامع هست خارج نشه و به ادیان آسمانی احترام بزاره ....هنرمند حق نداره چیز مستهجن بکشه یا بنویسه یا به ادیان و باور و مقدسات میلیون ها آدم توهین کنه...محدودیت فقط باید اینها باشه
کسی که پای هنرمند رو با هر محدودیت الکی ببنده اصلا هنر رو نفهمیده!
البته من در مورد جامعه خودمون حرف نمیزنیم.....چون در جامعه ما اصولا هنر بسته و سفارشی هست!
به هر حال وقتی هنرمند قلم یا قلمو یا دوربین و...دستش میگیره ذهنش با هزار نوع محدودیتی که حاکمیت براش ایجاد کرده درگیر باشه اصلا نمیتونه چیزی خلق کنه....اصولا انسان وقتی میتونه هنری خلق کنه که فکرش بسته نشده باشه و فکرش رو نبسته باشن
اگر دقت کنیم میبینیم که اکثرآثار هنری بزرگ دنیا درجوامع آزاد خلق شدن
اگر حضرت نظامی در حال حاضر میزیست قطعا نمیتونست خسرو شیرین رو خلق کنه چون دیدم که ارشاد یه قسمت هاییش رو سانسور کرده
حرف آخرم اینکه اصولا درجوامع سانسور چی و قیچی به دست نه میشه هنری خلق کرده نه گفتمانی در باب آزادی هنر و هنرمند انجام داد