تبیان، دستیار زندگی

البته امیدوارم از انتقادم ناراحت نشده باشید

من از اجرای جناب علیخانی خیلی تشکر می کنم.خصوصا دعای فرج زیبایی که در اول برنامشون می خونند

با نام خدا و سلام
برنامه ای جالب با اجرای جذاب مجری توانای اون جناب علیخانی

برنامه اهدای عضو خیلی خوب بود یه لحظات خاصیو به تصویر کشید.چه اشکالی داره که نزدیک اذان با دیدن یه واقعیت هایی گریه کنیم

به گزارش مشرق، امیر بیدختی در الف نوشت: یكی از آداب و رسوم پسندیده ای كه در میان مسلمانان وجود دارد و در ماه رمضان رواج بیشتری پیدا می كند، رسیدگی به مردم گرفتار و به خصوص آزاد كردن زندانیان و ... است.

در یكی از قسمت های ماه عسل، برنامه ی ویژه ی افطار شبكه ی سوم، پدر و مادری كه فرزند بیست و دوساله شان به قتل رسیده بود، دعوت شده بودند. مادر مقتول از هدیه ی فرزندش برای روز مادر دو روز قبل از حادثه می گفت و پدر در شوك ناشی از این حادثه یارای سخن گفتن نداشت؛ هر چند 5 سال از حادثه گذشته بود. فرزندی كه به تازگی سربازی خود را تمام كرده و قرار است به زودی در شركت ایران خودرو به كار مشغول شود، هنوز كارت پایان خدمت خود را نگرفته كه در یك نزاع به قتل می رسد.

در بخشی از گفت و گو مادر بدون هماهنگی قبلی با مجری، نحوه ی قتل را توضیح می دهد: شش ضربه چاقو. و می گوید كه این قتل عمد بوده است. پدر و مادر قاتل را بخشیده اند. مادر دائما می گوید كه برای امام حسین و حضرت علی اصغر بخشیده ام.

خب تا این جای كار موضوع چندان قابل توجهی وجود ندارد. این دست برنامه ها چندی است مد شده است. اما در مقابل چشمانی كه از حدقه بیرون زده شده است، از قاتل با لفظ «میثم جان» دعوت می شود از روی فرش و با عزت به روی سن بیاید و در مقابل چشمان میلیون ها نفر روزه دار بایستد.

جا دارد از مسئولین شبكه ی سوم و تهیه كنندگان برنامه سوال شود كه چه كسی جوابگوی قباحت ریخته ی شده ی قتل در تلویزیون ایران است؟ آیا شایسته است كسی كه جوانی را با شش ضربه ی چاقو به عمد به قتل رسانده است را با افتخار و نورپردازی مانند قهرمانان ملی روی صحنه بیاوریم تا با مردم سخن گوید؟ مگر چه مروارید گرانبهایی قرار است با مردم در میان نهاده شود؟

مادر مقتول، یارای دیدن چهره ی او را ندارد. مجری كه حس نیكوكاری اش گل كرده است، از او می خواهد صورتش را برنگرداند: «شما دیگه معامله كردید». مادر می گوید كه با قاتل معامله ای نكرده و تنها به خاطر خدا و امام حسین بخشیده است. مادر عادت دارد دائما قضیه را با كربلا و علی اصغر –علیه السلام- مقایسه كند.

شاید قتل سهوی را بشود مورد عفو قرار داد و حتی عفو كردن در این گونه موارد را در تلویزیون و رسانه ها تبلیغ كرد. اما مطمئنا عفو قاتلان عمد و تبلیغ آن به بیراهه می رود. نتیجه ای جز ترویج قتل به دنبال نخواهد داشت.

به عنوان نمونه نحوه ی اجرای طرح آزادی زندانیان غیر عمد در یكی از استان های شرقی كشور، منجر به افزایش آمار قتل عمد در آن منطقه شده است. (http://www.harfdar.ir/post/107)

حكم قصاص، یك حكم الهی است كه برای اجرا گذاشته شده است. بیایید در دعوت به عفو اسراف نكنیم.

متاسفانه برنامه های تلویزیونی، گاها موفق نیستند حساسیت های برخی موضوعات ویژه را رعایت كنند و گاهی دیده می شود با قبح زدایی از برخی مسائل دنبال آفرینش جذابیت و هستند؛ بدون این كه نسبت به عواقب و آثار سوء این كار پروایی داشته باشند.

سلام-

به همشون واقعا خدا قوت میگم برنامه شون با همه تلخی ها و شیرینی هاش واقعا زیبا وجالبه. واقعا راست گفتن كه هر كسی را بهر كاری ساختند ما كه این رو با برنامه سال89 ماه عسل كاملا حس كردیم باید به آقای علیخانی بگم كه ماه عسل با شما و همه اتفاقات و مهمانهای خوب وموضوعات جالب، ماه عسله .بازم دستشون درد نكنه،انشا الله كه  ماه رمضان هر سال این برنامه همینگونه برقرار باشه.

با نام خدا و سلام
من اون قسمت را ندیدم و داستان رو هم نمیدونم واگر به این شیوه بوده بحث قابل تاملیست

سلام.
در کل ساختاری تکراری داره مثل سال قبل هست، برنامه برای خواهرم جالب هست و برای مادر اشک دراور و برای پدرم قابل تحمل و برای من غیرقابل تحمل ولی مجبورم موقع افطار نگاه کنم دیگه ... توفیق اجباری که همینه :دییی
به مجری نقد نمی کنم چون طرفداراش از خجالتم در میان.
بازم خوبه بهتر از اینه که فلان هنرپیشه یا خواننده رو بیارن؛ شاید اگر مردم هم رو بشناسن دیگه کسی فکر نکنه ایران یعنی برخی محله های خاص تهران کما اینکه در سریالها می بینید همه چی باکلاسه و حتی روح ها هم دانشگاه می رن ...

سهای گرامی؛
جوابتونو امشب گرفتین؟
همین قضیه میثم جان!

:|

سلام
درست موضوعات تکراری شده ولی داره از یه دید تازه نگاه میشه
اینها موضوعات تکراریه ولی بخاطر اهمیتش باید تکرار بشه
زشته تو مملکت شیعه اهدا عضو کم باشه
زشته تو ایران ما تو جیب جوون ها به جای تسبیح ( چاقو ) باشه
زشته به کسایی که عفو شدن انگ بزنیم مگه خود ما بیگناهیم
خوب نیست که در برابر بیماری ها تسلیم بشیم
باید قبول کنیم که هر چی که ما دوست نداریم به معنی بد بودنش نیست