تبیان، دستیار زندگی

روز 4شنبه بود که صبح بیدار شدم .

 یک اتوبوس احمدآباد-یزد آباد شوار شدم، ان هم انقدر شلوغ بود که خدا می داند بعد بزرگمهر پیاده شدم .

و راهی اتوبوس های  انقلاب شدم و کنار دبیرستان هراتی پیاده شدم و داخل اسایشگاه البته کسی نبود و نگهان چشم به جمال آقای مقدم افتاد و در حدود 10 صحبت کردیم.و کم کم خانم امدن .
بعد وارد شدیم بدون گل مجلس آقای نیری که البته در نمایشگاهی که دوستان مشغول دیدن بودن به پیوسن.
بعد از مدتی که برنامه اجرا شد دوستان احساس خستگی کردن  و  امیدم بیرون و به صرف بستنی در کنار پل خواجو .

البته شوخی آقای مقدم که اصلا ممکن نیست از یادمان برود که امکان درج انها نیست .

در این بین دوستی به جمع ما پیوست که اسمشون را به خاطر ندارم .
 
در اخر هم من و دوست گلمون و آقای مقدم حس اصفهانی گل کرد و تا فردوسی پیاده اومدیم و آقای نیری به ما پیوست و حرکت کردیم .تا انقلاب

بعد دوستمون از مون خداحافظی کرد و به شمال انقلاب رفت .
ما 3 نفر ادامه دادیم و از کنار سی وسه پل گذر کردیم و بعد با آقای مقدم خداحافظی کریدم و من و آقای نیری در حد10 قدم اومدیم(هتل پل) و من هم که دیدم 1 ساعتی دارم تا کلاس زبان پیاده راهی توحید شدم ، زمانی که به کلاس رسیدم که خواب ام می برد و خسته بودم .حس اصفهانی بودم گل کرده بود شدید .

عصری هم رفتم سرکار که دیگه چشام باز نمی شد.


این بود یک روز من با تبیان و دوستان تبیانی

و این هم عکس

 

ممنون از گزارش مختصر و مفیدتون

سلام
چقدر پیاده روی کردین! اونم تو اون هوای گرم
من که 10 قدمم حاضر نیستم پیاده جایی برم خوش بحالتون.

سلام
باز ممنون از دوستان که نظر دادن .

بقبه دوستان که انگار مطلب خیلی بی کلاس و به کلاسون نمی خوره .ممنون

حنی آقای نیری .ممنون
مطالب انگار بر اساس سن دوستان مطلب می دهند.


فقط ممنون

دوستان که از پل خواجو تا انقلاب پ

بنده از پل خواجو تا سر خیابان دروازه شیراز و توحید  

سلام
جالب بود
فقط چرا این قدر خلوتس؟؟

با سلام به دوستان خوب تبیانی. راست نوشته البته بنده مطالب مفید را در غالب طنز بیان می کنم .
روز خوبی بود بخصوص دیدار جانباران گرامی. از مسولان و دست اند کاران تیبان اصفهان هم هم کمال قدر دانی را دارم. راستی نگفتند . داستان خواجه غز را در بستر زاینده رود برایشان گفتم. این شعر چکیده مطالب است.
بخت اگر سلسله جنبان شود
مور تواند که سلیمان شود
نکبت اگر سر بگریبان کشد.
خواجه غُز لوطی میدان شود.
شاید فرصتی داستان آن را خدمتتان عرضه داشتم .

ممنون امیرجان!
این هفته از لحاظ كاری سرم خیلی شلوغ بود. فرصت نشد گزارشتو بخونم.
قول داده بودم بهت كه آخر هفته می خونمش.
این كاررو الآن كه صبح جمعه اس و دوقلوها خوابن و كاری به كارم ندارن خوندم.

خیلی خیلی خوب نوشته بودی. ساده و بی آلایش...فقط انگار خیلی عجله داشتی موقع تایپ كردن....

روز قشنگی بود. اسامی حاضران رو در پست بعدی می زنم جهت تقدیر و تشكر!

هم صحبتی با آقای منصور مقدم كه از معلمان پرسایقه آموزش و پرورش هستند همیشه خاطره انگیز بوده برایم....
آشنایی با دوست جدیدمون ، عضو جدید تبیان كه دانشجوی كامپیوتر هستند آقای شهبازی (اگر درست خاطرم مانده باشد)

وااای دوقلو ها بیدار شدن. الانه كه بیان رو میز كامپیوتر و همه جا رو بریزن به هم فعلا این قسمت از پست رو "ثبت پاسخ" بزنم تا نپریده..
دوباره برمیگردم....

گزارش خوبی بود البته در تاپیک "چه حسی داشتید" هم می تونستی درجش کنی. این که یک گزارش متنی ، تصویری ثبت کردی خیلی خوبه. راستش من گزارشو همون روزای اول خوندم ولی ببخشید نشد پاسخ بزنم.

با توجه به اشكالات بوجود آمده و خارج شدن این تاپیك از صفحه اول این پست رو می ذارم تا به صفحه اول منتقل بشه.
دوستان ادامه بحث رو پی بگیرند.

قسمت اول گزارش جشن بزرگداشت روز جانباز در آسایشگاه جانبازان اصفهان رو در تاپیك" جه حسی داشتید" گذاشتم.

از این زاویه دید هم بخونید ضرر نمی كنید