تبیان، دستیار زندگی

سلام

دلسروده ای ار برزخ:

هر بار كه فاطمیه می آید
بر سوگ وعزا طلیعه می آید
برارض وسما ندای یا زهرا
ایام عزای شیعه می آید
بر گوش صدای گریه وناله
از خانه آن شفیعه می آید
بنگر كه علی غریب وبی یاور
تا خاك كند ودیعه می آید
پیوسته سوال مابودیارب
كی منتقم شهیده می آید

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام جناب برزخ

خیلی ممنون

شعرتون فوق العاده بود

ای دل مددی که بی امان گریه کنیم
چون ابر بهار و آسمان گریه کنیم

امروز که روز رفتن فاطمه است
با مهدی صاحب الزمان گریه کنیم

از هجر فقیه آشنا گریه کنیم
یا برتخریب سامرا گریه کنیم

یا فاطمه بگذار که با این همه غم
از بحر شهادت شما گریه کنیم

ساقی امشب آتشی دارد دلم
شعله شعله اشک می بارد دلم

عشقم امشب باجنون آمیخته
اشک های من به خون آمیخته

همچو موج آتشم سردرگمم
نیستم گرچه میان مردمم

خودنمیدانم کجایم کیستم ؟
هستی ام رفته زدستم نیستم

همچو موج آتشم سردرگمم
نیستم گرچه میان مردمم

من چه می گویم بهارم گم شده
زیردست و پا قرارم گم شده

خوشه ازتاک تحمل چیده ای
ازبهار زخم دل گل چیده ای

ای دریغا عمق زخمم فاش نیست
شرح دردم کار کند وکاش نیست

از لب و دست هزاران چنگ و نی
آید آیا سوز دل ابراز نی

شعر هم هر دم نوایی می زند
گاه گاهی دست وپایی می زند

سیلی طوفان و ساحل دیده ای ؟
ماهی افتاده در گِل دیده ای ؟

دیده ای پرهای درهم ریخته ؟
با سپیدی سرخ را آمیخته

سرو را گاه نشستن دیده ای؟
شاخه را وقت شکستن دیده ای ؟

سینه ام آتشفشانی می کند
شعر اما بی زبانی می کند

زهره را یک خواب راحت دیده ای
بازی نیش وجراحت دیده ای

دود آهی رفته تا چشم فلک
سوخته در بی کسی نخل فدک

باز كن بر روى من آغوش جان را اى بقیع

تا ببینم دوست دارى میهمان را اى بقیع

خاكى اما برتر از افلاك دارى جایگاه

در تو مى‏بینم شكوهِ آسمان را اى بقیع

پنج خورشیدِ جهان‎افروز در دامان تست

كرده‏اى رشك فلك این خاكدان را اى بقیع

مى‏رسیم از گرد ره با كوله بار اشك و آه

بار ده این كاروانِ خسته جان را اى بقیع

بیت الاحزان بود و زهرا، هیچ كس باور نداشت

تا كنند از او دریغ آن سایبان را اى بقیع

عاقبت از جور گلچین، سایه این گل شكست

در بهاران دید تاراج خزان را اى بقیع

گرچه باغ یاس او پُر شد ز گل‎هاى كبود

با على، زهرا نگفت این داستان را اى بقیع

سیلى گلچین چو گردد با رخ گل آشنا

بلبل از كف مى‏دهد تاب و توان را اى بقیع

حامل وحى الهى، گاهِ ابلاغ پیام

بوسه مى‏زد بارها آن آستان را اى بقیع

اى دریغا روز روشن، دشمنِ آتش فروز

بى امان مى‏سوخت آن دارالأمان را اى بقیع

قهر دشمن آنقدر دامن به آتش زد، كه سوخت

عاقبت آن طایر عرش آشیان را اى بقیع

اى دریغا در میان شعله، صاحبخانه سوخت

سوخت این ناخوانده مهمان، میزبان را اى بقیع

دیگر از آن شب على از درد، آرامى نداشت

داده بود از دست چون آرام جان را اى بقیع

با دلى لرزان، ز بلبل پیكر گل را گرفت

یاد دارى گریه‏هاى باغبان را اى بقیع

لرزه مى‏افتد به جانت، تا كه مى‏آرى

به یاد لرزش آن دست‏هاى مهربان را اى بقیع

جز تو غم‏هاى على را هیچ كس باور نكرد

مى‏كشى بر دوش خود بارى گران را اى بقیع

باز گو با ما، مزار كعبه‎ی دل‎ها كجاست

در كجا كردى نهان آن بى‏نشان را اى بقیع

قطره‏اى، اما در آغوش تو دریا خفته است

كرده‏اى پنهان تو موجى بیكران را اى بقیع

چشم تو خون گرید و «پروانه» مى‏داند كجاست

چشمه ‎ی جوشان این اشكِ روان را اى بقیع

محمد علی مجاهدی

بسم الله الرحمن الرحیم

نیمه شب تابوت رابرداشتند
بارغم برشانه ها بگذاشتند
7تن دنبال1پیكر روان
درپی آن7تن7آسمان
اینطرف خیل رسل دنبال او
آنطرف احمدبه استقبال او

شهادت ام ابیها فاطمه زهرا را به محشر ولی عصر (عج) و همه عزاداران فاطمی تسلیت عرض می كنم.

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا ابا صالح المهدی

· در آرزوی مدینه
مرا به خانة زهرای مهربان ببرید
به خاک‌بوسی آن قبر بی‌نشان ببرید
اگر نشانی شهر مدینه را بلدید
کبوتر دل ما را به آشیان ببرید
کجاست آن درِ آتش گرفته تا که مرا
برای جامه دریدن به سوی آن ببرید؟
مرا اگر شَوَم از دست، برنگردانید
به روی دست بگیرید و بی‌امان ببرید
کجاست آن جگر شرحه شرحه تا که مرا
به سوی سنگ مزارش، کِشان کِشان ببرید؟
مرا که مِهر بقیع است در دلم چه شود
اگر به جانب آن چار کهکشان ببرید؟
نه اشتیاق به گُل دارم و نه میل بهار
مرا به غربت آن هجده خزان ببرید
کسی صدای مرا در زمین نمی‌شنود
فرشته‌ها! سخنم را به آسمان ببرید
افشین علاء
پایگاه حوزه

اللهم عجل لولیك الفرج