تبیان، دستیار زندگی

باسلام
هم اکنون که این شرح را برای شما می نویسم جانی در بدن نمانده . از ساعات اپتدایی صبح تا ساعت نه شب خارج از منزل بودم و در آخر هم شش طبقه را پیاده بالا آمدم اما به عشق نجوم می نویسم شاید بعد از این شرح دارفانی را ودا گویم .خدا عالم است .

-----------------------------------------------------------------------------------------

خوب
می رسیم سر اصل مطلب اپتدا بگم که من این همایش رو در دو بخش تشریح می کنم یکی کارهای اجرایی و یکی مطالبی که گفته شد . به خاطر این که گوشیم شارژ نداشت نتونستم صدا رو ضبط کنم ولی مهم نیست .

بخش اول مطالب مورد بحث

در ابتدا تلاوت کلام الله مجید و پس آن سرود جمهوری اسلامی . بعد از اون دبیر همایش در خصوص اینه که این پروژه که برنامه بین المللی بوده و اونا بخشیش رو در ایران اجرا کردند صحبت کردن و این که ما در معرفی اشخاص مهم علمی نباید بیش حدشون اون ها رو کوچک یا بزرگ کنیم و تعادل رو حفظ کنیم  . اون ها غیاص الدین جمشید کاشانی رو به عنوان نجوم کهن و دکتر آلنوش طریان رو به عنوان نماینده نجوم معاصر انتخاب کردن تا به ما معرفی کنن.
پس از آن دبیر پروژه آقای الستی صحبن کردند و گفتند که بعضیا از نام این همایش یعنی مردان زمینی در آسمان انتقاد کردن و گفتند که این به خاطر ترجمست و می شه اون رو بشر زمینی در آسمان نامید .در این پروژه هر کشوری قصد داره با توجه به تاریخ خودش افراد برجسته علمی رو معرفی کنه .
اهداف این پروژه :
1- ترویج علم و فرهنگ سازی علمی
2- درک موقعیت دانشمندان گذشته فعالیت هاشون و کشف هاشون
3- شناخت مشکلات و موقعیت های آن زمان
4- آشنایی با فعالیت های دوروره ی باستان و معاصر
5- تقدیر از زحمات منجمان آن دوره
6- ایجاد انگیزه برای علاقه مندان
7- ترویج فرهنگ فعالیت های گروهی
8- تصحیح تفکر مردم از ستاره شناسان
9- همگانی کردن علم نجوم
10- آموزش نجوم به زبان ساده
تاریخ بین المللی این همایش از 15 تا 18 اسفند بوده ولی اینا امروز گرفتن .
تا به حال 15 برنامه در کشور های مختلفی مثل نپال ، هند ، عربستان ، ایتالیا و فرانسه و...برگزار شده.

بعد از اینها نوبت به سخنرانی آقای تفرشی رسید . من صحبتاشونو خلاصه می کنم چون خیلیاشو می دونید . می خواستن مقیاس آسمون رو بشناسیم برای همین از زمین خودمون شروع کردیم و رفتیم به سمت آسمون . گفتن اگه تو آسمون می شه حدود چهارپنج هزار ستاره دید ولی تو تهران چندصدتا می بینیم . گفتن اگه بخواهیم با ماشین خودمون به ماخ بریم دوسه ماه طول می کشه و باشاتل یک و نیم روز و این که اینا تازه اجرام نزدیک هستند و نه دورا .
گفتن که نور ماه که به ما می رسه واسه 1/2 ثانیه پیشه و ما هرچیزی که می بینیم مال قدیمه.بعد رسیدیم به سیارات و عکس هایی ازشون .
اگه ما خورشید رو یه پرتقال در نظر بگیریم زمین باید یه شن باشه وما هر یک ملیون کیلومتر رو یه سانتی متر در نظر می گیریم در اون صورت باید اون شنه 15 متر دورتر قرار بگیره از پرتقال و عطارد 5 متر و زهره 10 متر و مریخ 22 متر و مشاری 80 متر اون ور تر و پلوتو 600 متر .
اگه پرتقال بعدیو یه ستاره دیگه در نظر بگیریم باید 400 هزار کیلومتر اون ور تر و در اروپا قرار بگیره .اگه بخوایم با سرعت نور به نزدیک ترین ستاره بریم باید چهارسال تو راه باشیم و نور در کهکشان مثل یه لاک پشته .
بعد یخرده از سحابی ها گفتن .
خلاصه بعد یه نیم ساعتی هم در مورد شاخه های مختلف نجوم مثل شیمی تو نجوم . زیست نجوم و ... صحبت کردم که اصلا حسش نیست بگم .
 در مورد گروه های رصیدی در ایران ودر برخی از شهرها هم گفتم .
یه پیز جالب اینه که تعداد منجمان آماتور در ایران در حال حاظر از زمان ابوریحان بیرونی کمتره .

بعد از اون یه پذیرایی بود . شانسو داری من وسط نشسته بودم کسی اطرافم نبود کلا بهم پذیرایی ندادن تا وقتی که رفتم جواب مسابقه رو بدم (آخه یه مسابقم با سوالای خیلی ساده داشت )گفتم منم بودم اگه میدید که عضرخواهی کردن و پزیرایی رو دادن .

بعد یه فیلم در مورد جمشید کاشانی پخش کردن که عکس و صدا بود . بعدم یه فیلم در مورد آلنوش طریان و بعدم مصاحبه با دانشجوها و در آخر قرعه کشی مسابقه که من برنده نشدم و یه پشت صحنه از کاراشون.

----------------------------------------------------------------------------------
 بخش دوم نحوه اجرا

اول بگم فکر نکنید من میشه انتقاد می کنم اینا رو می گم که اگه خواستین برنامه ای اجرا کنین عبرت بگیرین .

وقتی می گی همایش فکر می کنی حداقلش صد نفری آدم بود اما این جوری نبود اوایل بیست نفر به زور می شدیم بعد یخرده بیشتر شد و در آخرم کم شد. اینو می گم که خوب اطلاع رسانی کنید.

کلا طبق اون نوشته ای که برنامه رو داده بودن اجرا نکردن هرچی پیش می اومد اون کارو ی کردن . آخه بگو پس برنامه برای چی نوشتین

مجری هم مهمه که همش سوتی نده و خودش یه بار برنامه رو خونده باشه تا بدونه کی رو کی صدا کنه .

وسط کار هی ویدئو پروژکتورو خاموش می کردن هی روشن می کردن . و مصاحبه و فیلمو به موقش پخش نکردن .

از ساعت پنج و نیم شروع کردن تا هشت شب . آخه فکر برگشتن مردممم باشین .
همه جوون بودن البته من موافقم که باید به جوونا میدون داد و می گم شجاعت زیادی داشتن ولی اگه از افراد باتجربه تر هم کمک می گرفتن بهتر بود .

در کل من چیز زیادی از جمشید و خانم طریان نفهمدم چون فقط یه صدای ضبط شده کاراشون و چیزای مهم زندیگیشون رو گفت و دیگه بحثی رو این افراد نبود .
بیشتر از همه آقای تفرشی صحبت کردند که یه گزری هم به جمشید و خانم طریان زدند ولی به نظر من کم بود .

اگه نیومدین چیزی رو از دست ندادین . ولی منم ناراضی از رفتنم نیستم خوب یه چیزایی یاد گرفتم . امیدوارم با تجربه بیشتر کارهای بهتری انجام بدن .

-------------------------------------------------------------------------------------

وای دستم شکست . من دیگه مردم .

همایش آستان رو هم بعدا میزارم الان دیگه نمی تونم 

سلام .اگه تو این همایشا این مجریا وتی ندن پس به چی بخندیم . حوصلمون سر میره

سرکار خانم کریمی عزیز
خیلی ممنون از گزارش کامل و جامعتان.
امیدوارم انرژی خود را بازیافه باشید و دستتان از شکستگی درآمده باشد!
به قول شاعر: "تا بوده چنین بوده و تا هست چنین هست" متاسفانه اکثر برنامه های ما این گونه اچرا می شود و همین که این گونه برنامه ها اجرا می شود حودش جای بسی شکر دارد.
یادم نمی رود زمانی را که ما برنامه "شب های گالیله ای" را در پارک لاله برگزار کردیم. خیر سرمان مجری و مسئول برنامه بودیم و کت شلوار پوشیده بودیم تا آراسته باشیم اما به لطف ناهماهنگی دوستان! مجبور شدیم به سردابه پارک در زیر حوض برویم تا موتور برق را از انجا بیاوریم، مجبور شدیم میز و صندلی ها را از آن سر پارک به این طرف بیاوریم، مجبور شدیم به بالای داربست برویم و ...
خلاصه که می خواهم بگویم "هیشکی ما را دوست ندارد" و مجبوریم خودمان برای خودمان برنامه بگذاریم که آن هم متاسفانه این مسائل را در پی دارد.
اما از آن طرف یک آفتی هم در جامعه نجومی رواج یافته که افراد برای پر کردن رزومه خود برنامه های تکراری و خسته کننده ای را تدارک می بینند که اغلب برای مخاطب جذابیت ندارد.

اما در کل این که در این گونه برنامه ها شرکت کنیم باعث می شود مطالب برایمان مرور شود و تنمان به تن امثال خودمان بخورد.
یعنی دقیقا همان کاری که شما انجام دادید!

سلام خانوم کریمی.
خستگی رو در قلمتون به چشم دیدم.
ولی چیزی که از اون بیش نمایان بود، اشتیاق و ذوقتون به نجوم بود که بابت این مورد بهتون تبریک میگم.
گزارش کاملی بود.
از طرف خودم یه خسته نباشید اساسی میگم.
امیدوارم تونسته باشم کمی از خستگیتونو در بیارم.

خیلی خیلی از همتون ممنونم این جوری خستگی از تن آدم در میاد.
حالا که انرژی گرفتم اون یکی همایش رو هم میزارم .
واقعا رفتن به این جور جاها خیلی خوبه به تمام خستگیش می ارزه واقعا یه چیزایی واسه من دوره شد . و با بعضیا آشنا شدم .

ممنون خانوم کریمی ادم غبته میخوره به این همه شوقتون
بااینکه خسته بودید ولی گزارشتون خیلی عالی بود
منتظرگزارشای شیرنتون هستیم