سلام
بالاخره بعد چند روز چند نفری پیدا شدن كه به این بحث پاسخ بدن.
كاربر های محترم : drmgangineh ، abolfazll ، moeinnemati و danial_848
از تك تكتون به خاطر پاسخ هاتون تشكر میكنم.
و اما:
==> abolfazll : یعنی شما میگید عاشقا بی عقلن؟ بخشیدا ! ولی فكر كنم حرفتون یه جورایی توهین به مقام عشق و جایگاه عاشق باشه !
==> moeinnemati : دوست داشتم یخورده بیشتر توضیح میدادید. ولی در كل من هم با شما هم عقیده هستم.
==> danial_848 : من ابدا این جمله ی شما رو : « عشق یعنی من چشم و گوش بسته یه نفر رو قبول داشته باشم. » قبول ندارم. این چیزی كه شما نوشتید اسمش تعصبه. اگه یه نفر نسبت به كسی تعصب داشته باشه ، اونوقته كه چشم و گوش بسته قبولش داره. برای مثال اگه ما عاشق خدا هستیم به این معنا نیست كه چشم و گوش بسته قبولش داریم ، بلكه به خاطر شناختی كه از قبل و از روی عقلمون به خدا داریم ، عاشقش هستیم و تموم حرفاشو قبول داریم. اصلا مگه خدا خودش نگفته كه به نعمتاش فكر كنیم و در اونها اندیشه كنیم تا تا به مقامش پی ببریم؟
در كل منظور من از این جمله كه گفته بودم: « آیا ممكنه كه عشق ، یه عشق واقعی باشه ولی عقل اونو همراهی نكنه؟» اینه كه عشقی عشق واقعی هست كه قبلش شناخت ، تفكر و تعقل باشه. اگه این طور نباشه ، مثلا اگه با یه نگاه عاشق شده باشیم ، نمیشه گفت كه این عشق یه عشق واقعیه ، اسم این دیگه عشق نیست بلكه هوسه !
این نظر منه. اگه جاییش عیب داره لطفا بگید یا اگه به نظر شما اشتباهه لطفا نظر خودتون رو كامل بنویسید.
ممنون.