تبیان، دستیار زندگی

تقلب دانش‌آموزان را جدی بگیرید.


«سرت روی برگه خودت باشه! یک‌بار دیگر ببینم روی برگه بغل دستی نگاه کردی...»

این جمله‌ها برای همه ما آشنا است اما امروز کمتر شنیده می‌شود نه به خاطر اینکه دانش‌آموزان دست از تقلب برداشته‌اند یا معلم‌ها بی‌خیال تقلب کردن آنها شده‌اند؛ بلکه به این خاطر که راه‌های جدیدتری برای تقلب اختراع شده است؛ مثلا خودتان حدس بزنید چون حتی گفتنش هم می‌تواند یک بد آموزی به حساب بیاید اما حقیقت این است که هر روز بر میزان تقلب اضافه می‌شود تا جایی که آمار از تجربه تقلب بین همه دانش آموزان خبر می دهد و این در حالی است که ما بی‌خیال و حتی با لبخندی از کنار این سوءرفتار می‌گذریم؛ سوءرفتاری که می تواند در دانش آموز ریشه عمیق کند و او را به این سمت ببرد که برای به دست آوردن مزایا، تشویق و مرتبه اجتماعی از دیگران سوءاستفاده کند و حتی بر عکس به دیگران این اجازه را بدهد که از او این سوءاستفاده را بکنند.

به نظرتون واقعاً باید چیکار کنیم؟

تقلب در امتحان در درجه ی اول یه هنره و یک تاکتیکه مثل تاکتیک های جنگی.
امروزه قرن 21 هست که علم و فناوری پیشرفت خیلی سریعی داره و سیستم آموزشی ما هنوز مثل 100 سال پیشه.
اصلا امتحان به این روشی که ما می شناسیم درست نیست. درسای حفظی که اصلا دانش آموزا به محتوای اونا توجه نمی کنن و فقط حفظ می کنن خوب چه فایده؟ مثل آب در هاون کوبیدنه. حالا اگه تو آب در هاون کوبیدن تقلب کنی عیبی نداره میتونی آب کوبیده شده از بقل دستیت سر امتحان برداری بار از شونت خالی کنی.
بزارین این طوری بگم اصلا هدف از امتحان چیست؟
یکی این که دانش آموزا رو از نظر سطح علمی بیاموزیم و دوم این که دانش آموزا رو مجبور به آموختن علم مورد نظر بکنیم.
آیا حتما و دقیقا کسی که نمره 20 می گیره از کسی که 19 یا حتی 17 می گیره از نظر سطح علمی بالاتره؟
اصلا چیزی که تو امتحانات ایران به اون توجه نمی شه خلاقیت و قدرت حل مسئله یعنی یافتن راه حل برای یک مسوله است. ما تو تمام امتحاناتمون راه حل تمام مسئلات رو قبلا خوندیم و سر امتحان فقط یکم تغییر داده می شه.این اصلا معنی نداه.
کسی که 20 میگیره یعنی زیاد آب تو هاون کوبیده و درسارو خوب خوب حفظ کرده و سر امتحان هم دقت بالای داره.
برای امتحان به ما وقت کم می دن و می گن باید زیاد مسئله حل کنی که سر امتحان دنبال راه حل نباشی.
یعنی تمام امتحانات ایران بر پایه ی حفظیاته.ادبیات اصلا بدون خلاقیت بی معنیه.ادبیات یک هنره و نیازمند ی ذهن خلاقه.ریاضی یعنی حل مسئله پس باید به ما سر امتحان سوالی بدن که اصلا تا بحال ندیده باشیم اما در سطح معلومات کتاب.اونجاس که پایه اکثر دانش آموزای ایرانی لنگه چون از پایه بهشون غلط آموزش دادن.
اصلا واژه ی درس خوندن تو این سیستم آموزشی یعنی حفظ کردن مطالب. یاد گیری و درک موضوع به زمان زیادی احتیاج نداره ولی حفظ کردن به زمان و کار کردن زیادی لازم داره پس یعنی زیاد درس می خونی داری تلاش می کنی که حفظ کنی.
امروزه تو عصر ارتباطات منابع اطلاعاتی تو دسترسه و مثل 100 سال پیش نیست و ما کمتر نیاز به حفظ کردن داریم چون می تونیم مطلب مورد نظر رو به راحتی بدست بیاریم.
حالا برین هرچی دلتون می خواد تقلب کنین.
یک راه تقلب بسیار کارآمد ولی غیر تضمینی استفاده از یک وسیله ی الکترونیکی مثل موبایل برای تقویت حافظه هست که من قبلا امتحان کردم. صدای خودمو ضبت کردم و با یه هدست کوچیک با دامنه ی صدای پایین گذاشتم تو آستینم و مطالب مورد نظرمو سر امتحان گوش می دادم.

نه هم کار خوبیه هم بد

چون ادم 20 میگره

بدیشم به خاطر اینه که خوب تو حق ندارری سو استفاده کنی از اعنماد بقلدستیت

سلام
ولی یه چیز دیگه هم هست...

اینكه نمرت واسه تو نیست..و از تلاش تو و حاصل زحمات تو نیست....

آقا معلم از شما بعیده

مسئله که مش به یاد گرفتن مربوط نمی شه

مسئله اینه چون جامعه ما جامعه مدرک گراییه و تقلب در رسیدن به مدرکی که حقیقتا مال ما نیست کمک می کنه و در سرنوشت ما و دیگران تغییر ایجاد می کنه و مهمتر از اون چون مذموم از سوی عقل و شرعه این تقلب نامبارک برای همین نباید انجام بشه

در آینده اگه یکی کلاهبرداری کنه و بگه تو مدرسه یاد گرفتم برا نمره بیشتر تقلب کنم و جامعه هم به من یاد داد برا ژول بیشتر تقلب کنم ما باید چه جوابی بدیم

اگه اخللاق و اطاعت از خداست آیا انتخابی است؟

موفق باشید

بگذارید باز هم تقلب کنیم

قربون دست که این مطلب رو تایپ کردی ما خیلی حال میده مخصوصا که به امتحانت نزدیک می شویم