تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

سلام

تلخی حق
حق گفتن، حق شنیدن، حق پذیرفتن، همه و همه سنگین است و تلخ، چرا که گاهی با خواسته های انسان و امیال نفسانی در تعارض است.

ولی پذیرفتن «حق تلخ»، انسان را به کمال می رساند و زیر بار نرفتن، دل راتباه می سازد.
پیامبر «ص» در این زمینه می فرماید:
«ای ابوذر!...
«حق»، سنگین و تلخ است.
«باطل»، سبک و شیرین است.
و چه بسا شهوت یک ساعت، که موجب اندوه طولانی می گردد.»

انتقاد بجایی که از تو می کنند، کلمه حقی است که پذیرفتن آن شهامت می خواهد. بیان سخن حق در پیش ‍ روی یک خودکامه، جهادی است بزرگ، که شجاعت می طلبد.

در یک قضاوت و داوری نیز، اگر راءی داور و حکم قاضی براساس «حق» بود، ولی مخالف راءی و پسند و خواسته دل ما، آن حق را (که در واقع شیرین است) تلخ خواهیم یافت و تحمل آن را سنگین و فوق طاعت خواهیم دید.

کلام نبوی، در صدد آن است که به ابوذر، این زمینه و استعدادتحمل را عطا کند که نه از گفتن حق بهراسد، نه از شنیدن حق بگریزد و نه از تحمّل حق، شانه خالی کند.
______

منبع :کتاب نای حکمت

به نام خدا
سلام

تاحالا شده از شنیدن حرف حق بترسید؟؟یا اینکه حرف حقی رو از ترس نگید؟؟
این عیب بزرگیهاااا ..نمیخواید از بینش ببرید ؟؟
بیایید از همین هفته تمرین رو شروع کنیم
موافقید؟؟؟؟

به نام خدا - سلام .
در مورد اولی برام پیش نیومده . از تلخی حرف حق خوشم می آد ؛ چون می فهمم که کجای معرکه ی دنیا هستم .
در مورد اینکه از ترس حرف حقی نگفته باشم هم سابقه داشتم و هنوزم بابتش عذاب وجدان دارم . البته نمی شه گفت بابت ترس بود بیشتر بابت منفعت بود .
من خیلی سعی می کنم که حقو بگم و حقمم به من بگن حالا در مورد اولی که یه سوتی دادم و در مورد دومی نمی دونم دوستان حقو می گم یا نه
اما در مورد حق اینو هم باید بگم که تا زمانی که حقو نشناسیم نه می توانیم حق را بشنویم نه می توانیم حق را بگوییم . به قول titan گرامی ( در انجمن دانشجویی ) حق یه راهه و انحراف نداره و این ماییم که حق شخص می دونیم و هی راهمونو عوض می کنیم . پس باید حق که خداست رو بشناسیم و بعد حق شنو و حق گو باشیم .