سلام به همه ی دوستان
همه ما تا حد زیادی امام علی رو از نظر خودشناسی و خداشناسی میشناسیم و نیازی نمیبینم مقدمه ای در این موضوع بگم
یه سوالی رو خواستم مطرح کنم
همه این داستان رو در مورد امام علی و 2 تن دیگه از امامامون شنیدیم
مشنیدیم و میدونیم که امام در یکی از نبردها تیری به پای ایشون اصابت میکنه و ایشون رو بی تاب میکنه و طبیبان همگی به این نظر بودند که در اوردن این تیر با درد جان دادن یکیست و نمیشود بعد از کلی مناظره کسی گفت بایستید تا وقت نماز شود(چون امام در نماز وارد یک خلسه ی هیپنوتیسمی عمیقی میشدند و از دنیا دل میبریدند)
حال سوال
وقتی امام ما در نماز تا این حد توجه اشان به معبود یکتا جلب میشد چگونه ممکن است در رکوع متوجه فقیری نیازمند شوند و حتی به او انگشتری خویش را ببخشند؟ اشاره به آیه ولایت