تبیان، دستیار زندگی

بهداشت حرفه ای علمی است كه بامسائل بهداشت محیط كار و سلامتی افرادی كه به كار گمارده می شوند سروكاردارد

نکات ایمنی در کوهستان و عملیات نجات:

1- نکات ایمنی قبل از عملیات (برنامه ریزی)

2- نکات ایمنی در حین عملیات (کوهنوردی) برابر تجربه بدست می آید.

1. الف: جمع آوری اطلاعات کامل از محدوده عملیاتی

ب: تهیه تجهیزات مناسب نسبت به نوع عملیات و شرایط جدی و بومی منطقه

ج: انتخاب نفرات (از نظر سطح آمادگی و آگاهی)

2. الف: در جریان قرار دادن خانواده ها از نوع عملیات و زمان رفت و برگشت

ب: در عملیات از وسایل ارتباطی (بی سیم و تلفن همراه) استفاده کنید.

ج: هرگز بدون همراه کوهنوردی نکنید (بخاطر آسیب دیدگی احتمالی)

د: در برخورد با حوادث غیر مترقبه مثل ماندن در کوه اولین کار اینست که ارتفاع خود را تا جای ممکن کم کنیم.

سیل

آیا برای مقابله با سیل آماده اید؟همان طور که می دانیم سیل از بلایای طبیعی است که همه ساله در گوشه و کنار دنیا اتفاق می افتد و باعث خسارت های مالی و جانی زیادی می شود.

رعایت نکات ایمنی قبل از وقوع سیل

1- هشدار سیل در رسانه ها، به معنای آن است که سیل جاری شده است یا جاری خواهد شد، لذا از قبل آماده باشید.

2- همواره کیف امداد و نجات هلال احمر را در منزل آماده داشته باشید.

3- اصل بهداشت روانی عبارت است از حفظ خونسردی و همدلی با دیگران توأم با امید به خداوند سبحان. این نکته را هرگز فراموش نکنید.

4- از منابع مختلف از جمله رادیو و تلویزیون و سایر وسایل ارتباطی، مانند بی سیم و پایگاه انتظامی، اطلاعات و آگاهی های لازم را دریافت کنید.

5- برای زمان وقوع سیل، در منبعی آب سالم ذخیره کنید.

اصول عمومی عملیات نجات در سوانح


تقریباً در تمام سازمان های آتش نشانی جهان و همچنین بخش های ایمنی آن گروه های ویژه با تجهیزات و وسایل و ابزار مهندسی خاص تشکیل گردیده و هدف این گروه ها که به گروه نجات و بعضی ها تجسس و نجات (Search and Res que) موسومند، عبارت است از شرکت در حوادثی که جان افراد در خطر یا قسمتی از اعضای بدن افراد محبوس و در معرض خطر باشند که عموما این گروه ها به منظور رها سازی و نجات و همچنین ایمن سازی و احتیاط در حوادث شرکت می کنند.

ویتامین K

این ویتامین در تشکیل پروترومبین در کبد وارد عمل می شود. که سازننده عامل اصلی انعقاد خون است.
در کمبود این ویتامین یا فقدان آن انعقاد خون به کندی صورت می گیرد.
منابع غذایی ویتامین K

تمام گیاهان سبز به خصوص اسفناج و کلم منابع بسیار غنی این ویتامین است. غذاهای حیوانی مانند چگر - گوشت ماهی و زرده تخم مرغ مقدار بیشتری از این ویتامین را دارند

ویتامین E

در متابولیسم ترکیبات آلی به خصوص چربی ها با جلوگیریاز تخریب آنها وارد عمل می شود.
باعث تقویت اثر ویتامین A می شود.
با اثر بر روی غده هیپوفیز مغز باعث تحریک ترشح هورمونهای این غده می شود.
منابع غذایی ویتامین E

این ویتامین به مقدار نسبتا زیاد در جوانه غلات - روغنهای گیاهی مثل روغن آفتابگردان - بادام زمینی -ذرت - زیتون - مارگارین و همچنین در بعضی از گیاهان مثل کاهو و کلم یافت می شود.این ویتامین نسبت به حرارتهای زیاد مقاوم است.

ویتامین D

این ویتامین متابولیسم فسفر و کلسیم را تنظیم میکند.
در کمبود یا فقدان این ویتامین کلسیم از استخوانها گرفته شده به خون داده میشود و در نتیجه استخوانها نیز تغییر شکل می دهند.
منابع غذایی ویتامین D

در غذاهای طبیعی کمتر یافت میشود. فقط جگر - زرده تخم مرغ -کره و شیر دارای مقدار کمی از این ویتامین هستند. قسمت عمده احتیاج بدن از طریقتابش نور خورشید به پوست بدن تامین می شود.

ویتامین A یا اگزروفتول

تاثیر بسیار حیاتی در رشد و نمو انسان دارد.
در محافظت و ترمیم بافتهای پوششی بدن نقش مهمی دارد.
منابع غذایی ویتامین A

در غذاهای حیوانی مثل جگر - زرده تخم مرغ - شیر و کره وجود دارد .باید دانست که ویتامین E عمل ویتامین A را تقویت می کند زیرا آن رااز اکسیده شدن حفظ میکند وبدین سبب میزان ذخیره آندر بدن بالا می رود.

ویتامین B12 یا سیانو کوبالامین

این ویتامین در زایش گلبولهای قرمز نقش مهمی دارد.
این ویتامین عامل ساخته شدن پروتئین هاست و برای رشد مفید است.
این ویتامین در مصرف قندها در دستگاه عصبی وارد عمل می شود.
در کمبود یا فقدان این ویتامین یک نوع کم خونی کشندهایجاد می شود.
منابع غذایی ویتامین B12 و مقدار احتیاج آن این ویتامین در جگر - قلوه - ماهیچه -زرده تخم مرغ - پنیر - ماهی و شیر یافت می شود. مقدار احتیاج روزانه آن بین یک تا دو میلی گرم است

ویتامین B9 یا اسید فولیک

این ویتامین در ساخته شدن گلبولهای قرمز در مغز استخوان نقش دارد.
منابع غذایی این ویتامین

در انسان اسید فولیک را باکتریهای روده به اندازه احتیاج می سازند و به همین دلیل تعیین مقدار احتیاج به آن مشکل است . در هر صورت در برگ گیاهان سبز به خصوص اسفناج - خیار و مارچوبه فراوان است. همچنین در جگر - قلوه و غلات نیز به مقداری نسبتا زیاد وجود دارد.