سلام دوستان عزیز
همه ی صحبتهای دوستان صحیح و درست.
ولی این رو می خوام بگم. توی آلمان همه چیز فرق می کنه با ایران. اونجا اکثرا همه مکانهاشون مختلطه و میان و دانشگاه که محل تحصیله رو جدا می کنن. خب خیلی هم خوبه.
ولی توی دانشگاههای ایران ، ما جوونها هزاران مورد رو باید یاد بگیریم! که یکی از اونها درسه.
ما باید یاد بگیریم اجتماعی بشیم. (واسه خیلی ها اولین مرتبه ایه که می تونن خیلی راحت به بحث کردن بپردازند و حتی با جنس مخالفشون صحبت کنند!)
ما باید یاد بگیریم که دانشگاه و سیاست یه هم گره خورده (منظورم بیشتر دانشگاه تهرانه!)
ما باید مسوولیت پذیری رو توی دانشگاه یاد بگیریم.
باید یاد بگیریم که همه دارن خودشونو میکشن تا بتونیم بریم دانشگاه آزاد!
و ...
و مطمئن باشید با همه ی این مشکلات ، درصد کمی هستند که واقعا به درس می چسبند و هدفشون از دانشگاه اومدن کسب علمه! قبول ندارین؟
خیلی از شما دوستان هم مثل من فقط و فقط دانشگاه های آلمان و کانادا و ... رو از طریق سی دی های تبلیغاتی و یا فیلم ها می شناسیم. و شاید اونجا مشکلات خودش رو داشته باشه.
ولی این رو مطمئنیم که مشکلات ایران رو ندارن. هیچ کدوم!
نمیشه گفت مشکلات. بهتره بگیم مسائل ایران رو ندارند.
اگه یه طرفه به قضیه برخورد می کنم به این خاطر هست که شما دوستان به اون طرفش نگاه کردین و دیگه لازم نیست من هم صحبتهای شما رو تکرار کنم.
موفق و پایدار و خوشبخت باشید و شوید!
باااااااااای 
