تبیان، دستیار زندگی

سلام

به دلیل ارادت وعلاقه ای كه مردم ما به یرخی از شاعران ایران زمین دارند قسمتهایی از برخی از اشعارشون بصورت ضرالمثل ذر بین مردم رواج پیدا كرده وسالهاسن گه دهان به دهان میگرده ونقل محافله.یكی از این شاعران سعدی شیرازی علیه الرحمه است.در این بحث اشعاری از سعدی رو كه ضرب المثل شده ثبت می كنم شما هم كمك كنید.ابتدا از گلستان سعدی شروع می كنیم:

آهنی را كه موریانه بخورد     نتوان برد از او به صیقل زنگ

به سیه دل چه سود خواندن وعظ    نرود میخ آهنی بر سنگ

طاووس را به نقش و نگاری كه هست خلق
تحسین كنند و او خجل از پای زشت خویش

وقت ضرورت چو نماند گریز



دست بگیرد سر شمشیر تیز

جهان اى برادر نماند به کس

دل اندر جهان آفرین بند و بس

اسب تازى وگر ضعیف بود

همچنان از طویله خر به

هر پیشه گمان مبر نهالى

شاید که پلنگ خفته باشد

اسب لاغر میان ، به کار آید

روز میدان نه گاو پروارى

نیم نانى گر خورد مرد خدا

بذل درویشان کند نیمى دگر

سر چشمه شاید گرفتن به بیل

چو پر شد نشاید گذشتن به پیل

پرتو نیکان نگیرد هر که بنیادش بد است

تربیت نااهل را چون گردکان برگنبد است

ابر اگر آب زندگى بارد

هرگز از شاخ بید بر نخورى