تبیان، دستیار زندگی

1- هر كس كه بمیرد یادش كم مى گردد، بجز پدرم رسول الله كه هر روز یاد او فزونى مى گیرد
2- بیندیش ، هنگامى كه غم و اندوه در جانت فراوان مى گردد آیا رسول خدا زنده است یا خاك قبر، او را از یادها برده است

1- (جدایى ات پیش من سنگین ترین چیزهاست و از دست دادنت ، سنگین ترین بند است
2- از روى حسرت و اندوه ، گریه و نوحه خواهم كرد، بر آن محبوبى كه رفت و راهم را روشن ساخت .
3- الا! اى دیده ! یاریم كن (تا بگریم )، چرا كه اندوهم پیوسته است و بر دوستم مى گریم

1- (در اندوه سوگ تو، بخاطر اشك فراوان بر چهره ام نشانه و بر قلبم جراحت است . اى واى از مرگ تو!
2- شكیبایى در هر جا شایسته است ، مگر بر تو كه صبرى نیست
3- بر اندوه من در سوگ تو ملامتى نیست ، اگر گریه بر مردمك چشمم تداوم مى یافت

1- اندوه من (پیوسته ) بر تو تازه است ، و قلب من به خدا سوگند عاشقى سرسخت است
2- هر روز حزن و اندوه من (بر پدرم ) تازه مى شود و نیاز من براى تو هرگز از بین نمى رود
3- فاجعه از دست دادنت بسى بزرگ است و سوگوارى ام آشكار گشته (و تسلى و بردبارى از من دور شده ) پس گریه ام هر دو تازه است
4- دلى كه در عزا و مصیبت تو صبور باشد، یا تسلیت پذیرد، همانا بسیار شكیبا و پر طاقت است