تبیان، دستیار زندگی

آیت الله بهجت می فرمایند:

*بزرگان برای اسلام زحمت زیادی كشیدند ولی هر كدام از یك راه افراد را به سوی خدا می برند ولی من راهم این است كه دستور العمل فقط در یك چیز جمع شده، در یك كلمه ی خیلی كوچك-خیلی كوچك و آن "ترك گناه" است. ولی فكر نكن ترك گناه چیز ساده ای است، گاهی خیلی مشكل است و تمام دستورات خودشان بعداً می آید، ترك گناه مثل چشمه ای است كه همه چیز را خود به دنبال دارد، شما "ترك گناه" كنید دستورات بعدی و عبادات دیگر خود به خود به سمت شما می آید. ¹

*شما می توانید گناه نكنید، اگر احیاناً گناهی مرتكب شدید سعی كنید گناهی كه در آن حقّ الناسّ است نباشد، اگر گناه مرتكب شدید كه در آن حقّ الناسّ است سعی كنید در همین دنیا تسویه كنید و برای آخرت نگذارید كه آنجا مشكل است. ²

*طلب موعظه از غیر عامل، محلّ اعتراض است و قطعاً مواعظی را شنیده اید و می دانید و عمل نكردید وگرنه روشن بودید.³

*یكی از عوامل حضور قلب این است كه در تمام بیست و چهار ساعت باید حواسه باصره، سامعه و... خود را كبترل كنیم، زیرا برای تحصیل حضور قلب باید مقدماتی را فراهم كرد باید در طول روز گوش، چشم و همچنین سایر اعضا و جوارح خود را كنترل كنیم و این یكی از عوامل تحصیل حضور قلب می باشد. ⁴

*ترك معصیت در اعتقادات و عملیات ونماز اول وقت كافی و وافی است برای وصول به مقامات عالیه اگر چه هزار سال(عمر) باشد.⁵  

*اگر كسی درست به قرآن نگاه كند، خواهد دید كه قرآن موجودی غیر از موجودات است و اگر كسی با عینك درست به قرآن نگاه كند می بیند كه حضرت رسول(ص) و ائمه(ع) با او مكالمه می كنند. ⁶

*اول خودمان استاد خودمانیم، معلوماتمان را نگاه می كنیم مبادا زیر پا مانده باشد، محال است عبودیت و ترك معصیت باشد مع ذلك انسان بیچاره باشد و عبودیت، ترك معصیت است در اعتقاد ودر عمل.⁷

*نیت شما این باشد كه علمتان با عملتان هماهنگ باشد علم و عمل نه از هم جلو بیفتد ونه عقب، اكثر بدبختی ما همین است كه علممان با عملمان هماهنگ نیست. ⁸

*نماز به منزله ی كعبه و تكبیرة الاحرام، پشت سر انداختن همه چیز غیر خدا و داخل شدن در حرم الهی است، وقیام، به منزله ی صحبت دو دوست و ركوع، خم شدن عبد در مقابل آقاست و سجده نهایت خضوع وخاك شدن و عدم شدن در مقابل اوست، وقتی كه عبد در آخر نماز، از پیشگاه مقدسّ الهی باز گردد اوّلین چیزی كه سوغات می آورد، سلامی از ناحیه ی اوست. ⁹

*در عبادات اگر ریا كنیم ولی نسبت به اقوی، نسبت بالاترین موجود یعنی خداوند اشكالی ندارد و علاج ریا می شود. ¹⁰

*یكی از رموز موفقیت من توّسل بوده است و این كه ما به ائمه(ع) توسل می كنیم شرك نیست بلكه چون خودمان آبرو نداریم می رویم نزد آنهایی كه پیشه خدا آبرو دارند تا شفاعت ما را بكنند. ¹¹

*توبه ی هر كسی به اندازه ی علم و عقل ودرك خودش است، عوام باید از گناهشان توبه كنند و شما طلاب از درس خواندن، زیاد حرف زدن، انجام مكروهات و امثال اینها توبه كنید. هر كسی به قدر خودش، وقتی مغنی می خواندم استاد اخلاق ما به نام سید مهدی نجفی(ره) می فر مودند: از این نمازهایتان توبه و استغفار كنید. ¹²

*شخصی نزد من آمد و می خواست مرا در غیبت بیندازد، به او گفتم: ببین جهنم رفتن یك واجب كفایی است یك دسته كم بروند از گردن ما ساقط است چرا غیبت كنم و مرا به جهنم بفرستی. ¹³ 

-----------------------------------------

                                                                                                                          
 
1- فریاد گر توحید ص199
2- فریاد گر توحید ص200
3- فریاد گر توحید ص223
4- برگی از دفتر آفتاب ص133
5- در خلوت عارفان ص109
6-نكته های ناب ص73
7- افلاكیان خاك نشین ص20
8- برگی از دفتر آفتاب ص91
9- برگی از دفتر آفتاب ص96
10- برگی از دفتر آفتاب ص86
11- آداب الطّلاب ص232
12-آداب الطّلابّ ص322
 13- آداب الطّلاب ص331

چند توصیه از آیت الله بهجت در خصوص قیام به عزاداری حضرت سید الشهدا (ع) و توجه به رسالت خطیر منبر  را می خوانید.

یک مستحب و هزار واجب!

معلوم مى شود نماز شب مستحبى است نظیر روضه خوانى، که وقتى در زمان رضاخان منع کردند، یکى از اصحاب و اطرافیان حاج شیخ عبدالکریم حایرى (رحمةالله) به ایشان عرض کرد: چیزى نیست ، روضه خوانى یک عمل مستحب است که پهلوى آن را منع کرده است. حاج شیخ (رحمةالله) فرمود: بله مستحبى که هزار واجب در آن است.

خدا مى داند که چه قدر احکام واجب و چه چیزهایى از حالات ، سیره و کلمات سیدالشهدا و سایر معصومین (علیهم السلام) که در مقدمه روضه نقل مى شود، سبب تقویت دین و موجب افزایش ایمان مردم است !

افضل مستحبات

حجت الاسلام سید محمد باقر شفتى (رحمةالله) به نماز شب بسیار معتقد بود و بیش از سایر مستحبات به آن اهمیت مى داد، به خلاف مرحوم سید بحرالعلوم که صبر مى کرد تا هوا مقدارى روشن شود و آن گاه نماز صبح را مى خواند. حجت الاسلام سید محمد باقر شفتى (رحمةالله) در اصفهان درست اول فجر نماز صبح را به جماعت اقامه مى نمود با این که اگر نماز جماعت را به تأخیر مى انداخت، افراد بیشترى حاضر مى شدند؛ ولى ایشان دستور مى داد دو عادل بالاى مناره بروند و پس از مشاهده طلوع فجر، بلافاصله اذان صبح بگویند. به ایشان گفتند: چرا مقدارى صبر نمى کنید تا جمعیت زیادى براى درک فیض جماعت حاضر شوند؟ در جواب فرمودند: در میان مستحبات افضل از نماز شب سراغ ندارم . لذا ایشان براى این که مردم نماز شب را به جا آورند، این چنین چاره اندیشى نموده بود که به دو نفر شخص عادل دستور داده بود تا به طور دقیق وقت فجر تعیین شود و کسانى که در نماز جماعت حاضر مى شوند، پیش از فجر بیدار شوند و نماز شب بخوانند بدین ترتیب، قطعا کسانى که در نماز جماعت ایشان شرکت مى کردند، نماز شب را هم مى خواندند و با این کار مردم را به نماز شب وادار مى کرد.

بنده خیال مى کنم فضیلت بکا بر سیدالشهدا بالاتر از نماز شب باشد؛ زیرا نماز شب عمل قلبى صرف نیست بلکه کالقلبى است، ولى حزن و اندوه و بکا عمل قلبى است به حدى که بکا و دمعه از علایم قبولى نماز وتر است.

 عملکرد علماى سابق

وسایل زندگى علماى سابق از ما کمتر بود، ولى حرکتشان براى تبلیغ و دعوت و هدایت مردم بیشتر و سریع تر و نتیجه کارشان از ما زیادتر بود. ما در این زمان با هواپیما، اتوبوس و... به تبلیغ و دعوت و منبر مى رویم ولى چه قدر در مردم اثر مى گذاریم و چه قدر اصلاح مى کنیم؟

آن ها وقت زیادتر در مسیر راه صرف مى کردند، اما مردم زمانشان چه قدر رو به راه تر از زمان ما بودند! علماى سابق از مال و ثروت و لوازم خانگى به مختصر و کم قانع بودند، ولى پرکارتر و پر برکت تر بودند، اما مصرف زندگى ما زیاد، ولى کار و نتیجه کارمان کم است!