تبیان، دستیار زندگی

سلام به شما خوبان

داشتم مباحث رو مرور می کردم تو این مباحث از همه چیز گفته شده به جز دعا های زیبای امام سجادشاید هم من ندیدم بالاخره این بحث رو راه انداختم که اگه نبوده حالا بزاریم واگه بوده دوباره مطالب جدید بزاریم امید وارم شما هم هر جایی از دعا ها که برایتون جالبه برا بقیه بنویسد و در موردش بحث کنیم

کاری کن جادة حق را برویم

به قشنگی بنده های خوبت باشم

از خشمت به خودت پناه می بریم...

درِ رهایی را به رویم باز کن

کاری کن به وعده هایت ایمان بیاوریم...

ما را درباره روزی، امتحان کردی و ما ناامید شدیم و یادمان رفت که تو روزی دهی. ما را درباره طول عمر، امتحان کردی و ما به آرزوهای دراز افتادیم.

روزی را که بخشش توست، به جای این که از تو بخواهیم، از مردمانی خواستیم که خودشان روزی خور تو هستند. فکر کردیم برای آرزوهای طولانی مان، به عمرهای دراز نیاز داریم.

خدایا! به ما یقین راست و درستی بده که باورمان شود بخشنده تویی و به رنج این در و آن در زدن، نیفتیم و آرامش خالصی در دل ما بینداز تا خودمان را به سختی بسیار نیندازیم.

کاری کن به وعده هایی که در کتابت برای روزی ما داده ای، ایمان داشته باشیم؛ جوری که بیش از اندازه، دنبال روزی ای که آمدنش حتمی است، ندویم و یادمان باشد که تو تضمین کرده ای که رزق ما را می دهی و پریشانی نکنیم.

تو گفته ای و گفته ات حق و راست است. قسم خورده ای و قسم تو راست و درست است. گفته ای روزی شما و آن چه به تان وعده داده ایم، در آسمان است.

صحیفه سجادیه، ترجمه فاطمه شهیدی

وقت بخشیدن که می‌شود...

با ذوق و شوق، راه افتاده‌ام. چون به تو خیلی مطمئنم، با خودم امید آورده‌ام. می‌دانم اگر زیاد بخواهم، پیش آن همه‌ای که تو دارى، کم است. می‌دانم اگر سهم بزرگی بخواهم، پیش آن همه‌ای که می‌توانى، کم است. لطف تو، با خواستن کسى، کم نمی‌شود. وقت بخشیدن که می‌شود، دستت بالای هر دستی است.

من اولین امیدواری نیستم که پیش تو می‌آید و هدیه‌اش می‌دهى؛ با این که حقش این بوده که هیچش ندهى. اولین نیازمندی نیستم که کمک می‌خواهد و بهش لطف می‌کنى؛ با این که حقش این بوده که ناامیدش کنى.

خدایا! دعای مرا هم جواب بده؛ صدایت که می‌کنم، نزدیک باش؛ زاری که می‌کنم، دل‌رحم باش؛ حرف که می‌زنم، گوش کن.

صحیفه سجادیه، دعای سیزدهم، ترجمه فاطمه شهیدى.

اگر خودت نمی‌گفتى...

خودت برای بنده‌هایت دری به بخششت باز کرده‌ای و اسمش را گذاشته‌ای توبه. تازه برای این که بنده‌هایت در را گم نکنند، کلمات راهنما هم گذاشته‌اى؛ کلمه‌هایی که می گویند: به طرف خدا برگردید! قشنگ و پاک برگردید! امیدوار باشید خدا سیاهی‌هایتان را بپوشاند. امیدوار باشید ببردتان بهشت. بهشت هایی که زیر درختانش جوی دارد. چه بهانه‌ای برای آدم فراموشکار مانده؟ چه بهانه‌ای دارد که به این خانه نرسد؟ هم تابلو گذاشته‌ای در را پیدا کند، هم در را باز گذاشته‌اى.

خودت قیمت خرید بنده هایت را زیادی برده‌ای بالا. می خواستی با تو که معامله می کنند، خیلی سود کنند. می خواستی وقتی می آیند طرف تو، برنده باشند و زیاد گیرشان بیاید.

اعلام کردى: هرکی کارش خوب باشد، ده برابر به‌اش می دهم؛ ولی اگر بد باشد، فقط همان قدر بدی می گیرد. اعلام کردى: هر کی برای خدا ببخشد، مثل این می ماند که یک دانه کاشته، هفت تا خوشه از آن دانه درآمده که تازه هر خوشه هم صد تا دانه دیگر دارد؛ خدا زیادش می کند.

خودت با این رازهایی که آشکار کردی و با این تشویق هایی که برای سود خودشان بود، به آدم‌ها نشان دادی (اگر خوب باشند) چه خبرهاست که اگر خودت نمی‌گفتى، این جور پاداش‌ها را نه دیده بودند و نه به گوششان رسیده بود.

صحیفه سجادیه، دعای چهل وپنجم، ترجمه فاطمه شهیدى.

خدایا! مرا ببخش...

خدایا! معذرت می‏خواهم برای وقت‌هایی که جلوی من، به یکی ظلم کردند، کمکش نرفتم. معذرت می‏خواهم برای وقت‌هایی که کسی به من لطف کرد، درست تشکر نکردم؛ یکی از من معذرت‌خواهی کرد، من او را نبخشیدم. معذرت می‏خواهم به خاطر آنهایی که کمک می‏خواستند، من نتوانستم آنها را به خودم ترجیح بدهم.

هوای مرا داشته باش...

خدایا! به من وظیفه‌ای دادی که خودت آن را بهتر از من انجام می‌دهی. قدرت تو برای این کار و تسلطتت بر من، بیشتر از قدرت من است؛ پس خودت کاری کن كه من، این وظیفه را جوری انجام بدهم که تو را راضی می‌کند. هم تو راضی باشی، هم من سلامت بمانم.

خدایا! من طاقت سختی زیاد ندارم و برای بلاهای تلخ، خیلی صبور نیستم. خودت به تنهایی، آرزوی مرا برآورده کن و هوای مرا داشته باش. حواست به من باشد. در همه کارهایم، هوای مرا داشته باش؛ چون اگر بسپاری دست خودم، درمانده می‌شوم و همان کاری را نمی‌کنم که مصلحتم باشد.

خدایا! کاری کن در همه احوالات، محفوظ و پوشیده باشم؛ دست نیافتنی باشم؛ در پناه و امان باشم. این کاری که گذاشته‌ای برعهده من که برای بندگانت انجام بدهم، خودت هم کمکم کن در آن موفق بشوم. اگر بدنم برای این وظیفه، ضعیف است؛ اگر به اندازه کافی قدرت ندارم؛ اگر جان و رمقم به این کار نمی‌رسد، تو خودت من را در این کار، موفق کن.

صحیفه سجادیه، دعای بیست و دوم، ترجمه فاطمه شهیدی

سلام اگه کمکم کنی کتاب صحیفه سجادیه ترجمه خانم شهیدی رو تهیه کنم خیلی ممنون می شم.