تبیان، دستیار زندگی

این هم یک برنامه دیگر . البته سایر برنامه ها مثل کارگاه های نقد ادبی و نقد نویسنده نیز به زودی شروع به فعالیت خواهند کرد .

هر چه فکر کردم هیچ راهی به نظرم نرسید که بتوان به کاربران اطلاع داد که مثلا شخص دیگری به این قسمت داستان پاسخ داده و آن را ادامه داده است . به همین خاطر از همه ی دوستانی که می خواهند در این طرح شرکت کنند خواهش می کنم نام کاربری خود را در همین تاپیک بنویسند و اعلام آمادگی کنند تا به هر یک از شما عزیزان یک شماره اختصاص دهیم . مثلا (شبنم ) شماره 6 . من به هر یک از دوستان پس از اعطای شماره هایشان اطلاع می دهم که مثلا : خانم شبنم پنج نفر اول داستان را نوشته اند حالا نوبت شما ست که داستان را بین 3 تا 10 خط ادامه دهید .

شما می توانید در این خطوط حتی جهت گیری داستان را به سوی طنز یا جدی نویسی تغییر دهید . شماره ها با قرعه کشی داده می شود و آخرین نفر باید داستان را به نحو زیبایی پایان ببخشد .

می توانید در داستان شخصیت های جدید وارد کنید یا حتی طی حادثه ای شخصیت ها را از بین ببرید . شما باید کاملا حس یک نویسنده را داشته باشید که داستان خود را نیمه تمام می گذارد...

داستان این هفته : با محمد و سعید روی نیمکت پارک نشسته بودیم و منتظر پارسا که از آن طرف خیابان داشت به ما لبخند می زد . هوا واقعا سرد بود .باران نم نم می بارید . نیمکت هم تقریبا خیس شده بود اما ما کله شق تر از این حرفها بودیم که جمع دوستانه مان را به خاطر باران به هم بزنیم و به خانه برویم . بالاخره پارسا با یک سینی که داخلش 4 ظرف کوچک بستنی میوه ای بود به سمتمان آمد . گفتم : رفتی خودت بستنی بسازی ؟  پارسا در حالیکه می خندید  : فروشنده چپ چپ نگاهم کرد و با صدای وحشتناکش گفت : همه شیر کاکائو داغ می برن ، شما بستنی می خواین ؟ ؟؟ یه هفته س یه دونه بستنی هم نفروختم ...

*** لطفا کسی ادامه داستان را ارسال نکند فقط نام خود را ارسال کنید تا شماره ای به شما اختصاص دهیم . تا 3شنبه شب وقت ارسال نام و اعلام آمادگی دارید . با تشکر.

سلام به مدیر خوب انجمن کتابخوانی
اووووج چرا شروع نمیکنه ؟
می خواهید نوبت من رو اووووج رو عوض کنید و من شروع کنم . شاید تا اون موقع بیایند .
موفق باشید .

وقتی اسکناس 000/100 رو به فروشنده دادم صداش رو نازک تر کرد و گفت: "نکنه کل مغازه رو می خوای ببری؟" از حرفش تعجب کردم و گفتم: "نه چهارتا بستنی میوه ای با طعم کاکتوس می خوام. مغازه شما به درد من نمی خوره"

فروشنده زیر لب حرفایی زد که درست نشنیدم نمی دونم انگار می گفت "مایه دار ... انعام... " بعد هم تعظیم کرد و گفت: "روز خوبی داشته باشید زیاد اینجا بیایید ما مشتری های خوبی مثل شما رو خیلی دوست داریم ... هه هه هه هه ..."

حرکاتش به نظرم مضحک می اومد حالا مهم نیست بستنی مون رو بخوریم ...

ممنون از OOOOOJ عزیز.44442222 لطفا داستان رو ادامه بدهید.

خواهش می کنم نیکی عزیز ببخشید مشغله زیاد باعث شده بود از انجمن های تبیان غافل بشم باز هم سر می زنم ببینم دوستان داستان را چطور ادامه می دهند

دوست شماره 2 لطفا هر چه سریعتر داستان را ادامه دهید . اگر بخواهد به این ترتیب ادامه پیدا کند و برای هر نفر یک هفته صبر کنیم مجبور می شویم این تاپیک را ببندیم . لطفا زودتر اقدام کنید . ممنون.

حق با نیکبنیاد عزیز هست.

ای کاش برای این کار ضرب الاجل تعیین میکردید مثلا هر شماره 24 ساعت فرصت- تا نوبت هر کی می گذشت شماره بعد بجاش داستان رو ادامه میداد.

فکر کنم این داستان دیگه مزه اش ریخته و از دهن افتاده.

من شخصا انصراف میدم.

چون مرتب میام سر میزنم و میبینم هیچ خبری نیست.

........

اگه کمکی از دستم بربیاد در این انجمن دریغ نمی کنم. اما فکر میکنم الان بهتره مطالعه عمومی ام رو کنار درسها افزایش بدم و پربار برگردم.

تا اطلاع ثانوی همه ی دوستان کتابخوان عزیز:

""""""""""""""""""""""""""""خداحافظ""""""""""""""""""""""

****************موفق باشید*****************

بله دوست عزیز. من هم فکر می کنم بهتره این داستان رو جمع کنیم و از ماه بعد شماره تعیین نکنیم . و هر کس سایت رو دید ادامه داستان رو بنویسه . اینجوری بهتره . فردا یه تصمیم قطعی می گیرم و اعلام می کنم .

طرح خوبیه اگه وقت داشتم من هم شرکت می کنم

سلام.
دوست داشتم کمک کنم ولی چون شماره داره و نوبتیه خوب نیست .

چون هم روندش کنده و هم داستانمون میشه مثل این پارچه ها چهل تیکه بلکم بیشتر ...

ما یه معلم ادبیات داشتیم ...

سر کلاس انشا مگفت که خیال بافی کنید و بیاین پا تخته بگید ...

من خجالتی بودم نمی رفتم ولی یه بار از رو دفتر نمره خوند ...
رفتم ...

پاهام می لرزید ...

بچه ها هم زیر زیرکی می خندیدن ....

خلاصه امد چشمام رو بست و منم شروع کردم ...

درخت خونه ی بابابزرگ جوجه هاشو می خورد ... من به مورچه ها شکلات می دم تا برن از زیر زمین ریشه هاش رو گاز بگیرن ... من به باد می گم برگ هاش رو بکنه ... میوه هاش رو بندازه واسه من .... من به دیوار های کاهکلی خونه بابابزرگ می گم که قد بکشن تا خورسید هم با درخت قهر کنن ...

خودم هم خندم گرفته بود ....

ولی معلمون کلی ذوق کرده بود ...

یه دفتر سفید بی خط بهم داد گفت خیال بافی هات رو نقاشی کن و انشاتو زیرش بنویس ....

خدا بیامرزتش...

مقصود اینکه یه کارگاه خیال بافی بزنید شاید کسی خواست خیالش رو نقاشی کنه