تبیان، دستیار زندگی

چکیده 

اعتقاد  به مهدویت در زندگی و حیات انسان‌ ها وجود داشته  و انتظار آینده بهتر و ظهور دولت  حق و عدل، در طول تاریخ‌، مترقی‌ ترین آرمان  اجتماعی بوده است.
فطرت  کمال‌ گرای  آدمی  و ماهیت  زندگی  بشر با امید به  آینده عجین  شده  و لذا اعتقاد  به مهدویت از اصیل ‌ ترین ابعاد روح انسانی  سرچشمه می‌ گیرد.
اندیشه  مهدویت  در بطن  خویش  شور و شعف،  پویایی و شعور  وفردای  تابناک را به  ارمغان دارد  و با زنده ساختن  بارقه امید و اشتیاق  در دل  انسان، او را  به  آینده ‌ای روشن رهنمون می‌سازد. 

زایش  مهدویت از متن  باورهای  دینی  و اعتقاد  اصیل و استوار، فلسفه‌ ای  متقن و محکم به  آن  بخشیده است.  باور داشت مهدویت  واعتقاد  به وجود  نجات‌ بخش  گیتی  به  گروه و مذهبی  خاص محدود  نیست  و  به صورت  اعتقاد  دینی  مشترکی  در  بین ادیان مختلف  آسمانی  و  فرهنگ‌ های  مذهبی  جایگاه ویژه‌ ای  دارد. در فرهنگ  متعالی اسلام  بر اصل  مسلم  و تردید ناپذی ر و بنیادین  مهدویت،  تصریح فراوان شده  است.
مسلمانان  به خصوص شیعیان همواره  به  این اصل توجه داشته‌ اند و این اصل با  تار و پود زندگی دینی  آنان آمیخته است. مهدویت به  منزله  بنیاد تفکر شیعی، چنان منزلت و جایگاهی در این مکتب دارد که با نبود  آن، اندیشه  شیعه  فرو می‌ ریزد.

مسلما  اهمیت این موضوع  سبب  میشود  که از جوانب  مختلف مورد بررسی قرار گیرد و یکی  از مهمترین ابعاد  قابل  بررسی  در این رابطه  شاخصه های  جامعه  منتظر است که  به  بررسی مشخصات  و مختصات  جامعه ا ی می پردازد  که در انتظار موعود  مصلح  یعنی حضرت مهدی (عج) است.
در این نوشتار که  به  بهانه چهارمین همایش بین المللی دکترین  مهدویت  فراهم گردیده است،  با توجه به  دیدگا ه های مقام معظم رهبری،  شاخصه های  زیر – که البته کامل نبوده و قابل بسط می باشند- بررسی شده است:

استقرارعدالت  فراگیر، مبارزه با فساد فکری و فرهنگی و انحرافات مذهبی، رفاه  اقتصادی،توسعه پایدار و سازگاری انسان با طبیعت، شکوفائی خرد ودانش بشری، اجرای اصل مساوات، قلع وقمع ریشه های ظلم وطغیان، گسترش ارزشهای دینی، حاکمیت قرآن و معنویت، فراگیر نمودن اسلام  در جهان.

برادرم من منظورم ان نبوده که شما نوشتید ... مرا عفو کنید به هر حال  

 سلام ..............شك داشتم بنویسم یا نه...اما نوشتم...حالا شما عفو كن...یا علی

حضرت علی(ع) می فرماید: من عاشق زندگی ام و بیزار از دنیا! از ایشان پرسیدند: مگر بین زندگی و دنیا چه فرقی است؟ فرمود: دنیا حركت بر بستر خور و خواب و خشم و شهوت است و زندگی ، نگریستن در چشم كودك یتیمی است كه از پس پرده ی شوق تو را می نگرد

زندگی را به تمامی زندگی كن، در دنیا زندگی كن بی آنكه جزئی از آن باشی. همچون نیلوفری باش در آب، زندگی در آب بدون تماس با آب! زندگی به موسیقی نزدیكتر است تا به ریاضیات…ریاضیات وابسته به ذهن اند، و زندگی در ضربان قلبت ابراز وجود می كند! نمی توانیم گذشته را تغییر بدهیم ، تنها باید خاطرات شیرین را به یاد سپاریم و لغزش های گذشته را توشه ی راه خود سازیم ، نمی توانیم آینده را پیش بینی كنیم ، تنها باید امیدوار باشیم و خواهان هر آنچه كه نكوست و باور كنیم كه چنین خواهد شد. اگر بتوانیم از شكستن یك دل جلوگیری كنیم ، زندگیمان بیهوده نخواهد بود …اگر بتوانیم یك زندگی را از درد تهی و یا رنجی را فرو نشانیم ، اگر بتوانیم پرنده ی مجروحی را كمك كنیم تا دوباره به لانه بازگردد ، زندگیمان بیهوده نخواهدبود .

زندگی یك سفر است ،و تو آن مسافری باش كه در هر گامش ، ترنم خوش لحظه ها جاریست … با دم زدن در هوای گذشته و نگرانی فرداهای نیامده ، زندگی را مگذار كه از لابلای انگشتانت فرو لغزد و آسان هدر رود. رویاهایت را فرو مگذار كه بی آنان زندگانی را امیدی نیست و بی امید ، زندگانی را آهنگی نیست. زندگی سخت ساده است! خطر كن ، وارد بازی شو ، چه چیزی از دست می دهی؟ با دستهای تهی آمده ایم و با دستهای تهی خواهیم رفت، نه! چیزی نیست كه از دست بدهیم، پس هر لحظه را به گونه ای زندگی كن كه گویی واپسین لحظه است ، و كسی چه میداند؟ شاید آخرین لحظه باشد…

ممنون از برادر بزرگترم ... حتما همین طوره.

برای راضی کردن دل شما من وبلاگم رو به تبلاگ عوض می کنم معرفی تبلاگم هم رو انشالله جوری می نویسم که خدا و صاحب الزمان و شما هم خوشتون بیاد ...

منم حلال کن