تبیان، دستیار زندگی

سلام

این تاپیک به نوعی همکاری بین انجمنی بهداشت و سلامت و طنز و سرگرمیه.

برا شروع...

گاهی وقتا فکر می کنم مگه چه کار بدی کردم که منو به تحمل یه حبس 9 ماهه تو انفرادی محکوم کردن؟ البته بین خودمون باشه؛ حبسو به اجرای حکم کورتاژ ترجیح میدم!!!

خواهش دوستان. اینا رو از سایت سلامت ایران دزدیدم. جناب آقای مهرداد صدقی اینا رو سرودن!!
اینم بعدیش:
این یادگار از من است...: بعضی از آدم‌ها برای چند دقیقه كه به دست‌شویی می‌روند، از بی‌كاری روی دیوارها مطلب می‌نویسند، آن وقت توقع دارید من كه نه ماه تمام اینجا بی‌كار بوده‌ام، چیزی ننویسم؟


نفر بعدی كه به اینجا می‌آید یا خواهرم است و یا برادرم. به همین خاطر، روی دیوارها برایش حسابی یادگاری نوشته‌ام تا با خواندن آنها حوصله‌اش سر نرود. البته این كه چه نوشته‌ام، بماند!

امروز پسر دوماهه و نیمه ام رو برده بودم شنوائی سنجی. سه تا پیرمرد روبروی ما نشسته بودند منتظر نوبت بودند كه برند قلبها و اعصاب و جاهای دیگه شون رو نشون دكترهای مربوطه بدند. چشمشون به بچه ای چندروزه ای افتاد كه داشت گریه می كرد هر سه تا زدند زیر خنده. یكی شون كه از همه بامزه تر بود گفت: یك روزی ماها هم اینقدری بودیم!
با اونكه حرف تازه و نوئی نبود ولی تا ته ته وجودم رسوخ كرد؛ خیلی بامزه است خیلی هم دهشتناك: پیرها و جنینها مثل هم اند! همه ما یك روزی جنین بودیم همه ما یك روز پیر می شیم.

آخی...
من دو سه هفته ی پیش امتحان حقوق مدنی داشتم و از اونجاییکه به این درس ها زیاد علاقه ندارم امسال برای اولین بار شب امتحانی شدم و فقط در شب امتحان نشستم و مباحث مهم کتاب هارو خوندم . وقتی رفتم سر جلسه برگه رو که گذاشتن جلوم من یهو زدم زیر خنده. آخه اولین سوال این بود : آثار حقوقی مربوط به جنین معدوم را بنویسید... :دی
جنین که همینجوریشم معدومه . حالا شما تصور کنید جنین معدومی که وجود نداره چه آثاری می تونه داشته باشه ؟؟؟ :دی

دوراندیشی

برای اینكه شاید در آینده به علت مشغله‌ها و درگیر شدن در مسایل عاطفی یا هیجانات زودگذر نتوانم تصمیم‌های درستی در زندگی بگیرم، می‌خواهم از بی‌كاری‌های اینجا نهایت استفاده را برده و همین حالا راجع به ملاك‌های ازدواج تصمیم بگیرم!
..................................

جور دیگر باید دید

می خواهم برای یک لحظه چشم‌هایم را باز كنم اما می‌ترسم مایع آمنیوتیك برود توی چشم‌هایم... كسی عینك غواصی قرضی ندارد؟

حامدجونمی عزیز!
نمیتونم نخندم.
باشه یکی طلبت. بعدیش:
شروع


تا چند وقت پیش فقط یک اسپرم مجرد و علاف بودم اما از امروز كه زندگی مشترک‌ام را با تخمک شروع کرده­ام،‌ همه چیز برایم كاملا هدفمند شده است.


برای مسکن، فعلا رحم را برای چند ماه اجاره کرده‌ام... البته به محض تمام شدن مهلت، صاحبخانه مرا بیرون می‌اندازد و تمام وسایل‌ام را می‌گذارد توی كوچه!

اظهار وجود!


هنوز کسی از وجودم خبر ندارد. البته وجود که چه عرض کنم، نمی‌دانم با این چند تا سلول محدود اصلا می‌توانم اظهار وجود کنم یا نه! هر چند ساعت یک بار تا می‌خواهم سلول‌هایم را بشمرم، همه از وسط تقسیم می‌شوند و حساب و کتابم به هم می‌ریزد.

آقا یا خانم؟ مساله این است!


با توجه به اینکه هنوز جنسیتم مشخص نشده و نمی‌دانم بعدا آقا هستم یا خانم، توصیه می‌کنم فعلا مرا «آغا» فرض كنید!