تبیان، دستیار زندگی

با سلام به دوستان طلبه  

که گاهی با نگاهی هر چند اندک به انجمن حوزه علمیه ما رو مرهون  لطف خویش می کنند

حوزه علمیه قم مدتیه امتحاناتشون رو دادند و طلبه های مبلغ عازم شهرها وروستاها برای طرح و کلاسهای تابستانی

شهرستان هم بگی نگی رو به تموم شدنه

اما برای این مدت تعطیلی ما هم طرحی دادیم به علاوه جایزه

ارائه یه منبر یک دقیقه ای 

واون دوستان طلبه اگه بتونن در یک دقیقه سخنرانی که ازش مطلب منبری بیرون بیاد ارائه بدن جایزه ای از مدیر انجمنها دریافت می کنه

هماهنگی هم شده (اگه تعداد شرکت کنندگان بیشتر بشه جوایز هم بیشتر میشه)

منتظر مطالب منبری یک دقیقه ای شما هستیم

مشخصه ارسال مکتوبات:

1-ازجایی گرفته نشده باشد و برای اولین بار به ذهن شما آمده باشد

2-مطالب قرانی و حدیثی که عجین شده با ذوق طلاب محترم (راه کاری برای جامعه ) باشد در اولویت قرار می گیرد.

3-منتظرمطالب و نظرات شما هستیم.

بسم الله الرحمن الرحیم
باسلام خدمت آقا صاحب الزمان
یا مهدی جان خیلی وقت است که غیبتت دیر شده است و ماهم چنان مشتاق دیدارتو هستیم.
ای حجه ابن الحسن نمی دانم با این دل سیاه و کوله باری از گناه که بر دوش دارم چگونه باتوسخن بگویم.
امیدوارم بتوانم خودم را در ردیف منتظران واقعی ظهور شما قرار دهم ودر این دنیا طوری زندگی کنم که شما دوست دارید واعمال و رفتارم با رضایت شما باشد.آقا جان از خدای متعال می خواهم که بزرگترین حاجتم را یعنی فرج شما اهل بیت روسل االه قرار دهد و یقین دارم نامه ام را شما بی جواب نمی گذارید. آقا جان در این شب عزیز عیدی ما را هم بدهید و ما را از خواب غفلت بیدار نمایید.
احمد پیروزبخت
13شعبان1431

کدام دست نوازشگر مثل دستهای تو گرد و غبارغم و غصه از این دل گرفته می زداید ؟
کدام صمیمی مهربان مثل تو می تواند با لبخند خویش دلها را به امید پیوند بزند ؟
کدام ابر سخاوتمند مثل تو سرسبزی و نشاط را به خاک تشنه ، ارزانی می کند ؟
یک نگا ه تو کافی است تا کویر به سرسبزی بنشیند و غنچه ها بخندند .
با یک اشاره ی تو درخت سیب ، به بار می نشیند و انارها ترک بر می دارند.
در زیر سایبان چشمان توست که ستاره ها چشمک می زنند و رودها به خروش می آیند .
هستی برای تو تعظیم می کند و آدمی ، مضطر و مضطرب ، چشم انتظار صبحی است که شب ندارد .
ای همواره آرامش با تو!
این دلهای پر از اضطراب و اضطرار را به آرامش پیوند بزن .

کی می آیی ای باران ، ای وعده ی خدا ؟ کی می آیی تا غنچه های عشق را دوباره از زمین برویانی ؟ غنچه هایی که زیر پاهای بدون احساس زمانه له شده اند . کی می آیی ای باران تا ماهیان تشنه در دریای خشک وصالت را سیراب کنی ؟ کی می آیی ای باران تا قناریان در هوای تازه ات ترانه سر دهند ؟ کی می آیی تا رنگین کمان مهرت آسمان دلهایمان را پر از آرزوهای رنگارنگ کند ؟
در این روزگار سیاه و تیره گویی آسمان نیز اشکی برای چکیدن بر زمین ندارد . انگار خورشید هم به خاطر نبودن تو از زمین انتقام می گیرد . دیگر نمی توان در این هوای غمزده تنفس کرد .
پس بیا ای باران ... بیا و چهره هایمان را از دورویی پاک گردان و قلبهایمان را از گرد و غبار دشمنی بشوی . بیا و به درختان تشنه ات جرعه ای محبت بنوشان . بیا تا در هوای تازه ات بتوان چشمک زدن ستارگان را در شب به منزله ی آشتی تماشا کرد و برایشان دست تکان داد . بیا تا دوباره گلهای پژمرده ی دوستی در باغ دلها قامت راست کنند . بیا ...

ای عزیز بزرگوار! همواره کبوترانه نگاهت می کنم و با اشتیاق، دانه دانه محبت تو را می چینم. یاد تو، پر پروازم می دهد. نامت، آوازم می دهد! ذکر فضایل تو، مرا به سرآغازهای نیکو، رهنمون می شود. دلم اسیر مهر تو می شود، یک آسمان ستاره شادی، در کهکشان وجودم سوسو می زند. هر دم، از خورشید وجود تو، که گرمابخش دلهای همگان است،نیرو می گیرم و به اوج آسمان معنا راهی می شوم!
ای امید همه! ای بلندترین زمزمه! ای بی هیچ فاصله! ای زداینده هر چه واهمه! به راستی که هر کس از برکت نگاه تو بگریزد، در انجمادی تیره و در انزوایی سرد و ساکت محبوس می ماند. هر که از تو دوری کند، دیر یا زود، باید از خاکستر اشتباه تیره خود فرارکند و با تن شویه در اقیانوس رحمت تو قرار بیابد. هر کس پریشان محبت تو شود، پشیمان نخواهد شد!
ای آسمان بلند فضیلت! ای بلندای عظمت! ای راهنمای سبز حقیقت! ای ژرفای هستی و طراوت! یاد و نام تو، برترین و زیباترین گلی است که دردلهای مومنان می روید. گلی که هیچ گاه پژمردگی ندارد. گل خوشبویی که تا ظهور خورشید رویت، هماره می پاید.
عشق تو در دلهای ما، مستدام باد!

نمی دانم کی خواهی آمد ، آشنای دل تویی که هنوز به حقیقت نمی دانم کیستی ؟
تویی که یک روز غروب بر حاشیه دلم قدم می گذاری واحساس حضورت مرا قلقلک می دهد .
همه نوشته ها تو را گفته اند و همه کتاب ها تو را خوانده اند ، ولی کمتر چشمی تو را در
خواب دیده است . تو سرچشمه بهترین های عالم هستی ، مرا خوب می شناسی ، ولی
من هنوز نمی شناسمت . تو را در لابه لای صفحات نمی توانم بیابم .
تو احساس گم من هستی که در روز جمعه ، بر منطق احساس من جاری می شوی ،
هیچ می دانی ، که من همانی هستم که هیچگاه ندیدمت ؛ چون حضور تو را حس کرده ام ،
ولی ظهور تو را هنوز نه ، تا دیگر دلم میان بودن یا نبودن مردد نشود .
می خواهم حدیث پریشانی دل را بنگارم اما سیلابه های اشک امان از کفم ربوده است.
می خواهم حکایت جنون آمیز دلدادگیم را واگویم ولی گره های بغض گلویم را فشرده است.
می خواهم منتظر بمانم و بارانتظار را همچنان بر دوش کشم اما چه کنم که سنگینی این بار پشتم
را خمیده است.
ای رحمت عالمیان! و ای تتمه دور زمان!
دیگر بس است این سوز طاقت سوز هجران

هر جمعه به جاده آبی نگاه می کنم و در انتظار قاصدکی می نشینم که قرار است خبر گامهای تو
را برای من بیاورد، گامهای استوار و دستهای سبزت را. اگر بیایی، چشمهایم را سنگفرش راهت
خواهم کرد. تو می آیی و در هر قدم، شاخه ای از عاطفه خواهی کاشت و قاصدکی را آزاد خواهی
کرد. تو می آیی و روی هر درخت پر شکوه لانه ای از امید برای کبوتران غریب خواهی ساخت.
صدای تو، بغض فضا را می شکافد. فضای مه آلودی که قلب چکاوکها را از هر شاخه درختش آویزان
کرده اند. تو با دستهایت بر قلبهای شقایق ها رنگ سبز امید خواهی زد و با رنگ پر معنای دریا
خواهی نوشت:" به نام خدای امیدها"!
ای که بر تمام عالم سروری بیا که گوشمان از زمزهای مردم مدینه پرگشته وزخم دل را میخ آتشین در دوباره سرگشاده نمود بیا که تهمت غیبت بی حضورت بر روح ضعیفم آتش زده بیا که ظهورت تفسیر قنوت هرنمازم باشد .
آری غیبت تهمت ناروایی است که به شما نسبت دهند.اما یا سیدی ومولای شب تارم فقط با گفتن بیا بیا سحر نمی شود طلوع صبح شیعه ی تو قامت رعنای پسر فاطمه در کنار شکاف دیوار کعبه است
بیاپاجای پای آسمان نهیم سجده برپیشانی ملک بزنیم
گرچه شه رادیدن غلام ملال آور است لیک بیاوبخت خودرامحک بزنیم

با یادت آرام می گیرم،نمازت را سحرگاهان در آرامش و سكوت می خوانم،با ذكر دعاها و زیارتت زنده
می شوم و با شنیدن نام زیبایت می گریم.هفته ام را به امید جمعه ات آغاز می كنم،صبح های جمعه به امید دیدارت از خواب برمیخیزم و بعد از ظهرها در غم نیامدنت با آسمان شریك می شوم
آدمیان انتظار می كشند،انتظار دوست،انتظار دیدار مجدد،اما انتظار كسی كه چیزی جز خوبی و عظمت و
زیبایی و كمال از او نشنیده ای شیرین ترین انتظار است
پس مولای من منتظرانت را بیش از این چشم انتظار آمدنت نگذار،بیا دل های بی قرار آنان را تسكین
ده،بیا حكومت عدل الهی را گسترش ده،بیا كفر و سیاهی و ظلمت را ریشه كن نما
چشمانم را به تقویم جمعه ی این هفته میدوزم و از معبودم می خواهم كه انتظار ما منتظران را پایان دهد.
یا ابن الزهرا ...
تو چشمه ای از محبتی که سیرابی از تو نشاید. قطعه ای از بهشت که اگر هست همه بازتابی
از نور تواند و روشنی نباشد مگر آن که تو از پشت کوههای بلند انتظار بیرون آیی . آقای من ،
عزیز من در انتظار تو ماندن ، همه را به تنگ آورده و لحظه دیدارت رؤیایی بزرگ شده است.
یارانت به تیغ جاهلیت کافران گرفتار گشته اند و در خموشی غروب دلتنگ و طولانی ات سخت
غمینند. هرشب جمعه به همراهت رو به درگاه معبودشان دست به دعا برمی دارند که ای یکتای
بی همتا، تو عنایتی بنما و آن دلداده را به دلدار رسان که اگر بر شکستن است سنگ صبور دل
نیز شکست.

با سلام و تشکر از همه شرکت کنندگان 

مهلت مسابقه دل نوشته به امام زمان به پایان رسید

به زودی اسامی دو نفر از برگزیدگان این مسابقه اعلام می گردد

انشاءالله

اما مسابقه سخنرانی یک دقیقه ای به علت سفر تبلیغی طلاب (طرح تابستانی و ماه مبارک رمضان)

استقبال چندانی نشد

در صدد پرورش محتوا برای این امر (رساندن مطلب به مخاطب در اقل زمان) هستیم

انشاءالله در آینده ای نزدیک تاپیکی به این مهم اختصاص خواهیم داد.

راستی فایل تی اکس تی دل نوشته ها هم برای آماده کردن کتاب الکترونیکی آماده کرده ام

که به زودی کتاب دلنوشته های امام زمانی علیه السلام جهت دانلود دراختیار دوستان قرار خواهد گرفت

باز هم از امتنان و توجه دوستان کمال تشکر و سپاسگذاری دارم.