تبیان، دستیار زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه دوستان گرامی

هدف از ایجاد این تاپیک بحثی درباره جزیره خضرا است

همانطور که میدانید جزیره خضرا مکانی است سرسبز و خرم و عده ای میگویند امام زمان(عج)در ان زندگی میکند

اما ایا این ادعا صحت دارد؟

ایا این ادعا کذب است؟

شما پاسخ بدهید

به نام خدا

سلام

. تشخیص این فرد نامعلوم، كه می‌گوید: «این خط، عین خط طیبی است» محل تردید و غیرقابل اعتماد است. زیرا طیبی، صد سال پیش از او فوت كرده بوده است.
3. نسب علی بن فاضل، كه در روایت، مازندرانی خوانده شده، با گفتة خود او، درون نقل قول، تطابق ندارد و وی، خود را عراقی خوانده است. علاوه بر این، او خود را درون روایت، فردی بسیار فاضل و دارای فضایل برجسته وبی‌نظیری خوانده، در حالی كه هیچ یك از معاصران وی، تأییدش نكرده‌اند و این نكته كه تنها بعضی از افرادی كه صدها سال، پس از وی آمده‌اند، مؤیّد او هستند، و ظاهراً تنها سند آنان برای این تأیید، با توجه به سیاق كلماتشان، نوشتة دست خود اوست، صحت روایتی را كه نقل كرده، غیرقابل اطمینان ساخته است.
4. عدم ذكر نام راوی مذكور، در كتاب‌های رجال عالمان برجسته‌ای كه معاصر وی بوده‌اند، مانند: علامة حلی و ابن داوود و اینكه هیچ نامی از او در این كتاب‌ها به چشم نمی‌خورد، اشكال دیگری بر اعتماد به صحت روایت است. در حالی كه اگر این حكایت، صحیح باشد، بیان آن به گونه‌ای است كه طبعاً می‌بایست معاصرینش را تحریك نماید تا آنرا در زمرة دلایل امامت و حضور امام(ع)، در مجامع و تألیفاتشان بیاورند؛ زیرا مطالبی كم اهمیت‌تر از این را نقل كرده‌اند. بنابراین، یا عالمان رجالی مذكور، این روایت را دروغ و نادرست شمرده‌اند، و یا آنكه روایت را نشنیده‌اند، و یا آنكه اصولاً در زمان آنها چنین روایتی هنوز ساخته نشده بوده است!

به نام خدا

سلام

این وضعیت، به اعتقاد این دسته از علمای باعث تردید جدی دربارة علی بن فاضل و روایت مذكور گردیده است. همچنین به عقیدة این عالمان، این گفتة علی بن فاضل، در روایت مذكور، كه تصریح می‌كند، از اول تا آخر روایت خویش را در حضور طیبی و گروهی از علمای حله و اطراف آن كه برای دیدار این شیخ (تشرف یافته) آمده بودند، نقل كرده است، با این كه هیچ فرد دیگری جز طیبی (با كیفیتی كه بیان شد)، آنرا نقل نكرده تطابق ندارد؛ زیرا انتظار می‌رفته كه مردم از نقاط مختلف برای دیدار با فردی كه بر چنین مطلب مهمی یعنی محل زندگانی امام عصر شیعیان، آگاهی یافته، و به منظور تبرك جستن به او و شنیدن و نوشتن روایت، عازم محل اقامت او گردند و به علاوه، علماء نیز به ذكر نام او و داستانش در معاجم رجالی و سایر كتب، تبرك جویند.
اشكالاتی، نیز بر محتوای این حكایت وارد شده است، كه این مجال اقتضای بیان آنرا را ندارد.3 با توجه به مطالب یاد شده اظهارنظر صریح و قطعی در مورد وجود یا عدم وجود جزیرة خضرا ممكن نیست و نمی‌توان به نظر نهایی در این زمینه رسید.
در پایان بررسی دیدگاه‌های موجود در زمینه جزیرة خضرا یادآوری نكته‌ای را لازم می‌دانیم و آن اینكه به طور كلی در مورد مطالب مرتبط با موضوع مهدویت و امام عصر(ع) و پرسش‌ها و مسائل گوناگونی كه در این زمینه مطرح می‌شود، همواره باید به این نكته توجه داشت كه اولاً آیا دانستن و فهمیدن این مطلب یا موضوع خاص بر ما لازم است یا خیر و ثانیاً دانستن آن تأثیری در میزان معرفت ما نسبت به امام عصر(ع) و نزدیكی بیشتر با آن حضرت می‌گذارد یا خیر؟ در صورتی كه مطمئن شدیم دانستن مطلبی بر ما لازم است یا دانستن مطلبی بر میزان معرفت ما اثر می‌گذارد باید به دنبال آن برویم تا به خوبی از آن آگاه شویم، اما اگر اینگونه نبود نباید چندان در مورد دانستن آن مطلب یا موضوع خودمان را به دردسر بیندازیم و با مشغول شدن به آن از وظیفة اصلی‌مان در برابر امام زمان(ع) غافل شویم. علاقه‌مندان می‌توانند برای آشنایی بیشتر با دیدگاه قائلان به وجود جزیرة خضراء به كتاب جزیرة خضراء و تحقیقی پیرامون مثلث برمودا، نوشتة ناجی النجار، ترجمة علی اكبر مهدی‌پور و برای آگاهی از دیدگاه دوم، به كتاب جزیرة خضراء؛ افسانه یا واقعیت؟، نوشتة علامه سیدجعفر مرتضی عاملی، ترجمة محمد سپهری و دیگر آثاری كه به صورت تحقیقی به این موضوع پرداخته‌اند مراجعه كنند.

اقامت‌گاه‌های امام زمان(ع)
در مورد اقامت‌گاه حجت خدا، آنچه مسلم است، این است كه آن حضرت(ع) همه ساله در موسم حج به زیارت خانة خدا تشریف می‌برند و در مراسم حج شركت می‌كنند، ولی انبوه حجاح ایشان را نمی‌بینند و یا می‌بینند و نمی‌شناسند. اما در غیر حج، دلیل قاطعی بر اقامت آن بزرگوار، در مكان معینی نداریم، و تنها اشاراتی در برخی از احادیث وارد شده است، كه قسمتی از آنها عبارتند از:

1. سرزمین‌های دور دست
در توقیع شریفی كه در سال 410 ق. از ناحیة مقدسه، به افتخار شیخ مفید، صادر گردید، با خط مبارك حضرت صاحب‌الامر(ع) آمده است:
ما در سرزمین دوردستی سكنا گزیده‌ایم كه از جایگاه ستمگران به دوریم؛ زیرا خداوند مصلحت ما و شیعیان مؤمن ما را در این دیده كه تا حكومت دنیا در دست تبهكاران است، در این نقطة دور دست مسكن نماییم.4

2. مدینة طیبه
هنگامی كه از امام حسن عسكری(ع) می‌پرسند، اگر حادثه‌ای برای شما روی دهد، كجا از فرزند بزرگوارتان سراغ بگیرم؟ می‌فرمایند: «در مدینه.»5 و حضرت امام صادق(ع) نیز، هنگام سخن از غیبت كبری، فرمودند: «چه جایگاه خوبی است، مدینه.»6

3. دشت حجاز
ابراهیم بین مهزیار، توسط فرستادة امام زمان(ع)، از طائف می‌گذرد و به دشت حجاز كه «عوالی» نام داشته، هدایت شده و در آنجا به محضر آن حضرت(ع) مشرف می‌گردد. امام زمان(ع) در این تشرف مبارك می‌فرمایند:
پدرم با من پیمان بسته است كه در مخفی‌ترین و دورترین سرزمین‌ها مسكن گزینم تا از تیررس اهل ضلالت در امان باشم. این پیمان مرا به این ریگزارهای عواملی (دشت حجاز از نجد تا تهامه) انداخته است.7

4. كوه رَضویٰ
امام صادق(ع) دربارة كوه رضویٰ می‌فرمایند:
از هر درختی، میوه‌ای در آن هست. و چه پناگاه خوبی است برای شخص خائف، وه چه پناهگاه خوبی. صاحب این امر را در آن دو غیبت است، یكی كوتاه و دیگری طولانی.8

5. كرعه
مرحوم مجلسی در تذكرة الائمه، از كتب اهل سنت نقل می‌كند كه حضرت مهدی(ع) در غیبت كبری در قریه‌ای به نام «كرعه» اقامت می‌نمایند.9

6. جابلقا و جابلسا
میرزای نوری می‌گوید: اخبار بسیاری هست كه از نظر معنی متواترند و دلالت دارند بر اینكه در مشرق و مغرب زمین، دو شهر، به ترتیب، به نام‌های «جابلقا» و «جابلسا» وجود دارد كه اهل آنها از انصار حضرت صاحب‌الامر(ع) هستند و در محضر آن حضرت(ع) قیام می‌كنند.10 امام حسن مجتبی(ع)، نیز در خطبه‌شان در برابر معاویه، به نام این دو شهر، اشاره نموده‌اند.11

7. بلد مهدی(ع)
علامه ملسی، از یكی از عالمان اهل سنت نقل می‌كند كه، «بلد مهدی(ع) شهری است نیكو و محكم، كه بنا كرده آنرا مهدی فاطمی و برای آن قلعه‌ای قرار داده است.»12

8. بیت الحمد
امام صادق(ع) فرمودند:
برای صاحب این امر، خانه‌ای است كه به آن «بیت الحمد» گفته می‌شود. در آن خانه چراغی است كه از روز ولادت آن حضرت(ع) روشن است. این چراغ خاموش نمی‌شود تا روزی كه با شمشیر، قیام نماید.13


پی‌نوشت‌ها:
1. روایت، به نقل از تحقیقی پیرامون جزیرة خضراء و مثلث برمودا، ناجی النجار، ترجمة علی‌اكبر مهدی‌پور.
2. در منبع پیشین، كه از قائلان به وجود جزیرة خضراء می‌باشد، حكایت انباری را با استناد به همین دلیل، نقل نكرده است. ر.ك: همان، ص 54.
3. عاملی، سیدجعفر مرتضی، جزیرة خضراء، افسانه یا واقعیت، ترجمة محمد سپهری.
4. طبرسی، الإحتجاج، ص 497.
5. شیخ طوسی، كتاب الغیبة، ص 139.
6. علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 157.
7. شیخ صدوق، كمال‌الدین و تمام النعمة، ص 447.
8. علامه مجلسی، همان، ج 52، ص 153.
9. نهاوندی، علی‌اكبر، العبقری الحسان، ج 2، ص 134.
10. میرزای نوری، النجم الثاقب، ص 300.
11. ر.ك. سفینة البحار، ج 1، ص 145.
12. نهاوندی، علی‌اكبر، همان، ج 1، ص 58.
13. نعمانی، غیبت، ص 126.

ماهنامه موعود شماره 58