تبیان، دستیار زندگی

اصل اعتدال گرایی در خانواده (رعایت اصل صداقت)

یکی دیگر از ویژگیهای «مدیریت خانواده» اصل «اعتدال گرایی» است،

همواره ستایش بیجا و تندرویها و کاستیها در ستودن دیگران نکوهیده و مشکل آفرین است.

زن و مرد باید با صداقت و یکدلی زندگی کنند، تا لباس زیبای یکدیگر باشند، و روح و روان یکدیگر را به آرامش برسانند.

به یکدیگر راست بگویند، ستایشها و نقدها عادلانه باشد. از سوءظن و بدگمانی پرهیز کنند.

به نام خدا

سلام

یکدیگر را بیش از آنچه که هستند، ندانند و از آرزوها و توقّعات افراطی بپرهیزند که امام علیعلیه السلام فرمود:

وَلَا تَعْدُ بِکَرَامَتِهَا نَفْسَهَا، وَلَا تُطْمِعْهَا فِی أَنْ تَشْفَعَ لِغَیْرِهَا. وَإِیَّاکَ وَالتَّغَایُرَ فِی غَیْرِ مَوْضِعِ غَیْرَةٍ، فَإِنَّ ذلِکَ یَدْعُو الصَّحِیحَةَ إِلَی السَّقَمِ، وَالْبَرِیئَةَ إِلَی الرَّیْبِ. وَاجْعَلْ لِکُلِّ إِنْسَانٍ مِنْ خَدَمِکَ عَمَلاً تَأْخُذُهُ بِهِ، فَإِنَّهُ أَحْرَی أَلَّا یَتَوَاکَلُوا فِی خِدْمَتِکَ. وَأَکْرِمْ عَشِرَتَکَ، فَإِنَّهُمْ جَنَاحُکَ الَّذِی بِهِ تَطِیرُ، وَأَصْلُکَ الَّذِی إِلَیْهِ تَصِیرُ، وَیَدُکَ الَّتِی بِهَا تَصُولُ. اسْتَوْدِعِ اللَّهَ دِینَکَ وَدُنْیَاکَ، وَاسْأَلْهُ خَیْرَ الْقَضَاءِ لَکَ فِی الْعَاجِلَةِ وَالْآجِلَةِ، وَالدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ، وَالسَّلَامُ.

«مبادا در گرامی داشتن زن زیادهروی کنی که او را به طمع ورزی کشانده برای دیگران شفاعت نماید بپرهیز از غیرت نشان دادن بیجا که درستکار را به بیمار دلی، و پاکدامن را به بدگمانی رساند

کار هر کدام از خدمتکارانت را معیّن کن که او را در برابر آن کار مسئول بدانی، که تقسیم درست کار سبب میشود کارها را به یکدیگر وا نگذارند،

و در خدمت سُستی نکنند

خویشاوندانت را گرامی دار، زیرا آنها پر و بال تو میباشند، که با آن پرواز میکنی، و ریشه تواند که به آنها باز میگردی، و دست نیرومند تواند که با آن حمله میکنی.

دین و دنیای تو را به خدا میسپارم، و بهترین خواسته الهی را در آینده و هم اکنون، در دنیا و آخرت، برای تو میخواهم، با درود.»

اگر مدیریت خانواده با ویژگیهای یادشده تشکیل و تداوم یابد، میتواند فرزندانی سالم تربیت کند که این فرزندان در فردای جامعه اسلامی انواع مدیریتهای کشور را با سلامت و اصالت اداره کنند.

«در پرده حجاب نگاهشان دار، تا نامحرمان را ننگرند، زیرا که سخت گیری در پوشش، عامل سلامت و استواری آنان است، بیرون رفتن زنان بدتر از آن نیست که افراد غیرصالح را در میانشان آوری، و اگر بتوانی بگونهای زندگی کنی که غیر تو را نشناسند چنین کُن.»