تبیان، دستیار زندگی

دلیل بازداشت نشدن موسوی نه انفعال نظام است ، نه مصلحت سنجی است ، نه امید به بازگشت موسوی . بلکه واقعیت ماجرا این است که « الگویی که نظام اسلامی در مواجهه با موسوی و هم‌پیمانانش برگزید، دقیقاً منطبق بر سیره حضرت امام است، حضرت امام جهت برخورد با خاطیانی که ضرر استراتژیک هم برای نظام داشتند به افکار عمومی توجه می‌کرد. نه اینکه خطای افراد را عرفی می‌دید، بلکه بیداری عمومی و روشن شدن حقایق را مقدم بر برخورد می‌دانست، به همین خاطر بود که از سال 1364 تا اوایل 1368 با منتظری مدارا کرد، به همین دلیل بود که بیش از 15 ماه بنی‌صدر را تحمل کرد.»

این است بار دیگر به ماجرای بنی صدر اشاره کرده و نوشته است : « تحمل بنی‌صدر آنقدر برای یاران امام گران تمام می‌شد که مقام معظم رهبری و آقایان هاشمی،‌بهشتی و موسوی اردبیلی نامه‌های گلایه‌آمیز به امام می‌نوشتند. اما امام صبر می‌نمود. تا آنجا صبر کرد که از 11 میلیون رأی‌دهنده،‌یک نفر برای دفاع از بنی‌صدر در تیرماه 1360 به میدان نیامد و همه رأی‌دهندگان به وی،‌بر صراط امام ماندند.»

نویسنده یادداشت در ادامه استدلال هایش این بار به نتایج بازداشت نشدن فوری موسوی پرداخته و نوشته است : « درخصوص آقای موسوی وضع به همین صورت است. اگر در روز 23 خرداد که موسوی اولین بیانیه خود را صادر کرد و انتخابات را خمیه‌شب‌بازی دولت و صدا و سیما خواند و مردم را به خیابان فراخواند، دستگیر و زندانی می‌شد، ریزش فعلی اتفاق افتاده بود، قطعاً عده‌ای بر این باور می‌ماندند که او حرف حقی داشت اما سریعاً خفه‌اش کردند و... اما گذر زمان بسیاری از مسائل را روشن کرد و موسوی با دست خویش خود را به دادگاه فرستاد. هر روز برگی از پرونده وی در مقابل چشم ده ها میلیون قاضی به نمایش درمی‌آید. اگر موسوی دستگیر می‌شد، نمی‌توانست در مراسم هفت سعیده‌ پورآقایی شرکت نماید، اگر دستگیر می‌شد نمی‌توانستیم «جمهوری ایرانی»‌را به وی نسبت دهیم، اگر موسوی دستگیر می‌شد انحراف در روز قدس به حساب وی نوشته نمی‌شد، اگر موسوی دستگیر می‌شد بیانیه‌ شماره 16 وی برای تحریک دانشجویان در روزهای 16، 17و 18 آذر صادر نمی‌شد و اگر وی در زندان بود پاره شدن عکس امام به پای یاران وی نوشته نمی‌شد، زیرا افکار عمومی می‌پذیرفت که وی در زندان است. بنابراین چگونه می‌توانسته غائله‌ روز قدس و 16 آذر را هدایت و تأیید کند. بنابراین آنچه تاکنون اتفاق افتاده است لطف خداست و حیثیت‌زدایی از کسانی است که مدعیات آنان فروریخت و پس پرده نمایان شد. اگر به صبر خود ادامه دهیم برگ‌های دیگری از این پرونده رؤیت خواهد شد.»

برای اینکه آقا مصلحت دیده اند و هنوز اجازه نداده اند.

واقعا همینطوره.

نباید در تبعیت از رهبر هم افراط کنیم.ایشون هم مثل همه انسان هستند. این حق ماست که موسوی دستگیر بشه و به سوالات ما جواب بده.انشاءالله به زودی

دقیقا .

چون ایرونی جماعت مرده پرست هستن همین موسوی منفور کافیه یه احضاریه بگیره زود عزیز میشه و همه براش اشک میریزن پس بزار اینقدر آزاد بمونه تا خودش خودش رو نیش بزنه مثل عقرب توی تله......

كاملا همینطوره

سلام از آقای DRP10015 خواهش می کنم کمی مودب باشند. مدیر این انجمن کیست که افرادی مثل DRP10015 چنین حرفهایی میزنند و ایشان هم تائید می کنند ؟؟ اینجا یک سایت فرهنگیه آقای DRP10015 ... نه از این فروم های بی بند و باری !!! خطاب به مدیر انجمن: اگر صحبت تندی کردم بنده را ببخشید. DRP10015 کمی عصبانی ام کرد !!

بسم الله الرحمن الرحیم

تبعیت از جمله اموری است که حد وسطی نمی تونه داشته باشه تا بعد بگیم افراط داره یا تفریط.

این جمله خیلی بی ربطه و بی معناست که در تبعیت نباید افراط کرد. چون در اطاعت از رهبری یا هر شخص دیگری دو صورت بیشتر نداریم . یا اطاعت می کنیم یا نه. دیگه افراط در تبعیت اینجا چه معنا پیدا می کنه؟؟

شاید منظور شخص گرامیتان این بوده که در برخی امور از ایشان اطاعت می کنیم و در برخی امور نه.

البته در این صورت باید قبول کنید که رهبرتون نه رهبر است و نه ولی امر . چون اگه رهبر باشد و ولی امر پس اطاعت از ایشان در امور حکومتی واجب است . بیشتر دقت کنید.

قضیه مانند برخی از ادیان شده که به برخی از کتاب های آسمانی ایمان داشتند و برخی دیگرش رو کافر بودند.

این پاسخ رو هم بخاطر این دادم که می دونم منظورتون این حرفا نبوده ولی نوشتارتون به گونه ای بود که ممکن بود برای بقیه اشتباه صورت بگیره و برداشت نادرست بکنن.

نخیییییییییییییر هر وقت متهمان کهریزک و قاتلان جوانان مظلوم این سرزمین که هنوز هم راست راست میگردند دستگیر شدند جناب مهندس موسوی هم دستگیر میشوند در ضمن شما مطمئن باشید اگر جرمی متوجه جناب مهندس موسوی بود تا به حال دستگیر شده بودند واقعیت تلخ است سخن هم بسیار است

در جواب اون دوستمون در مورد افراط در تبعیت از رهبر ........جایی خوندم که مالک اشتر در حالی که یک حلال شمشیر تا قتل معاویه فاصله داشت همین که بهش خبر دادن که شمشیر رو غلاف کن چون مولا علی (ع)دستور دادن اون شمشیر رو میندازه ....با اون که میدونست معاویه کیه ...ولی اطاعت مولاش کرد و حرفی نزد...این جوری نگاه کن تا افراط و تفریط رو بفهمی ... یا علی