سلام در اینجا ما قصه ی گروهی می نویسیم مثلا اول قصه این جوری یک مدیر سوار ماشینش شد نفر بعد باید این جور بگوید یک مدیر سوار ماشینش شد ولی دید سوخت ندارد خوب هر کس می تواند این قصه را بنویسد خدا را چه دیدی شاید هم چاپ شد!!!!

موضوع قصه یک روز پر دردسر

رضا و راضیه باهم خواهر و برادرند یک روز که سوار ماشین شوند تا به مدرسه بروند متوجه می شوند که...

سلام

صبح زود صدای زنگ در رضاومرضیه رااز خواب بیدار کرد مرضیه با چشمان قرمز به سمت در رفت تا در را باز کند کنار در کمی به سر و وضع خود رسید چون احتمال داد خواستگار باشد خلاصه با ناز وعشوه فراوان در را باز کرد ناگهان دید که .....

بله درست حدس زده بود یعنی یه کمی درست حدس زده بود پسر همسایه با یه کاسه اش نذری در خونه بود . بیچاره هول شد کاسه رو گرفت و اومد تو خونه یادش رفته بود که مامان باباش رفتن به دیار باقی واسه همین وقتی جنازه ی اونا رو دید دوباره زد زیر گریه پسر همسایه از اون جا که فضول بود اومد تو خونه و .....

مرضیه تا پسر همسایه رو دید هول شد و جیغ زد پسر همسایه ام که هنوز پاشو تو خونه نزاشته بو پرید بیرون ولی اون 2 تا نفر رو دیده بو که روی زمین خوابیده اند اولین چیزی که به نظرش رسید این بود که مرضیه 2 نفر رو کشته وشروع کرد به داد زدن رضا به زور خودش رو از تخت خواب پایین کشید و رفت دم در و دید که .....

دید که زمین و زمان بهم ریخته
همه جا تاریک و سیاه و پر از لولو
انگار نه انگار که تو این شهر زندگی در جریانه
تو همین حال و احوال بود که ناگهان یه نور شدید و یه صدای خیلی وحشتناک دید که داشت نزدیک و نزدیک تر می شد
بعد یهو

.

.

.

.

. 

خیس عرق از خواب پرید و در حالی که صدای تند تپش قلبش رو می شنید و نفس نفس می زد خودش رو جلوی تلوزیون دید که حالا داشت برفک نشون میداد
یادش افتاد دیشب داشته یه فیلم ترسناک میدیده
کم کم آروم شد
نمیدونست از اینکه همه اینها خواب بوده خوشحال باشه یا به خاطر این حوادث تلخ گریه کنه در هر صورت خدا رو شکر کرد که همه اینها خواب بوده

...

رضا از اینکه خواب دیده بود خوشحال بود ولی وقتی از جاش پاشد و خواست بره آب بخوره دید هیشکی خونه نیست

همه جا را بررسی کرد ولی  خبری از کسی نبود

رضا پلی استیشنش رو روشن کرد تا بازی کنه و برای بازی وصل به تلویزیون کرد

راضیه اومد گفت من میخوام برنامه آشپزی ببینم تلویزیون رو وصل کن...

این بود که رضا فکر کرد دیوونه شده(و من واقعا فکر می کنم که شده)و اینکه زندگی قبلیش که خواهر داشته و پول نداشتن توهمی بوده و چیزهایی هم که تو خواب دیده توهمی در توهم بوده .این بود که تصمیم گرفت بره پیش  روان پزشک ولی یه هویی به ذهنش رسید که از کجا معلوم که خودش یا اون روان پزشکی که قراره درمانش کنه توهمی نباشه و چه بسا تمام افکارش وجود خارجی  نداشته باشن و واقعا یه همچین فکر هایی نکرده باشه و اینکه یه همچین فکرهایی کرده توهمی بیش نباشه .پس گفت شاید این زمین این هوا این میز این فرش این خیابون توهمی نبااشه.و همین طوری تو تسلسل این این شک های توهمیش گیر کرد و تو چرخه افتاد و این سوال که نکنه(...)توهمی بیش نباشه برای همیشه تو ذهنش ادامه پیدا کرد.و در نهایت هیچ کی نفهمید که رضا چی شد؟(اصلا رضا وجود داشت یا نه؟)

ببخشید که انقدر تند رفتم ولی مجبور بودم چون داستان انقدر شاخه به شاخه و موهومی پیش رفته بود که به نظر من لزوما باید با یه فرا توهم جوابشو داد(یا تمومش کرد).

به نام خدا

یه لحظه ترسید بعد که کاغذرو از تو پاکت در اورد خندش گرفت حدس بزنید چی بود ؟ اره راضیه از اونجا که عجبیا در غریبا بود گزارش کار ازمایش مدرسه رو گذاشته بود توی یه پاکت مشکوک اما رضا خوشحال شد که اونچیزی که فکر میکرد نبوده یه هویی زنگ خونشون به صدا دراومد