بازخوانی یك نامه تاریخی
نامه معروف و تاریخی فرماندهان جنگ به خاتمی در سال 78 و بعد از ماجرای كوی دانشگاه. در این نامه نام شهیدان نورعلی شوشتری و احمد كاظمی چون نگینی در كنار نام دیگر فرماندهان سپاه می‌درخشد. خیلی‌ها همان زمان بعد از خواندن این نامه، عصبانی شدند و دقیقا همین شعار جلبك‌ها را فریاد زدند كه بسیجی واقعی همت بود و باكری! این نامه اگرچه با سكوت خاتمی همراه بود، اما در تاریخ می‌ماند و خاتمی هم روزی مجبور است به این نامه پاسخ دهد!
«ریاست محترم جمهوری حضرت حجه الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی با عرض سلام و خسته نباشید به استحضار می رساند:
به دنبال حوادث اخیر به عنوان مجموعه ای از خدمتگزاران دوران دفاع مقدس ملت شریف ایران، وظیفه خود دانستیم مطالبی را خدمت حضرت عالی، دانشمند ارزشمند عرضه بداریم. امیدواریم با سعه‌ی صدر و شعار ارزشمند توأم با سیره ای كه تبلیغ می‌فرمایید (شنیدن هر سخن و ایده ولو مخالف) به این موضوع كه شاید در هزاران زجر كشیده‌ی انقلاب باشد كه امروزه به دور از هرگونه خط و خطوط با چشمی نگران، مسایل و حوادث انقلاب را می‌نگرند و از سكوت، مسامحه و ساده انگاری مسئولین كه از بركت خون هزاران شهید بر مسند نشسته‌اند، متحیر و متعجب‌اند.
جناب آقای خاتمی، قطعاً همه ما حضرت عالی را انسانی وارسته، انقلابی، متدین و دارای ریشه عمیق دینی در حوزه و دلسوز به انقلاب دانسته و می‌دانیم، اما نحوه‌ی برخورد با حوادثی كه همه ما شاهد شادی و رقص دشمنان پیرامون آن هستیم و در اولویت قرار دادن پیگیری برخی اشتباهات و تخلفات و بزرگ كردن آنها در مقابل عدم توجه و یا كوچك جلوه دادن برخی دیگر از همین نمونه قانون شكنی و هتك حرمت و فشار، باعث شده است جریان‌های معاند با انقلاب گستاخ تر و در مقابل آن، مدافعان انقلاب محافظه كارانه و با دلزدگی توأم با ناامیدی، هر روز تحقیر شده و به ثمره این همه خون نگریسته و انگشت خود را با تأسف و تأثر می گزند.
جناب آقای رئیس جمهور، حمله به كوی دانشگاه همان طوری كه رهبر بزرگوار و مظلوم این انقلاب فرمودند امری ناپسند، زشت و بد بود و علیرغم این كه سخت ترین و تندترین برخوردها با آن انجام پذیرفت، اما همه مردم به دلیل ناپسندی عمل انجام شده این برخوردها را پذیرفته و بر آن صحه گذاردند، اما سؤال مهم و پرابهام این است كه آیا فاجعه فقط همین بود؟
صرفاً همین موضوع قابل پیگیری و توجه و اعتراض و تحصن است كه چند وزیر به خاطر آن استعفا دهند، شورای امنیت تشكیل جلسه بدهد و گروه تحقیق تشكیل گردد اما آیا حرمت شكنی و توهین به مبانی این نظام، تأسف و پیگیری ندارد؟ آیا حریم ولایت فقیه كم تر از كوی دانشگاه است؟ آیا حریم امام، آن انسان كم نظیر، كم تر از جسارت به یك دانشجو است؟ آیا چند روز امنیت كشور را دچار اخلال كردن و به هر مؤمن و متدین حمله كردن و آتش زدن فاجعه نیست؟ آیا زیر سؤال بردن جمهوری اسلامی، این یادگار ده ها هزار شهید و شعار علیه آن دادن فاجعه نیست؟
جناب آقای خاتمی، چند شب پیش وقتی گفته شد عده ای با شعار علیه رهبر معظم انقلاب به سمت مجموعه‌ی شهید مطهری در حركت‌اند، بچه‌های كوچك ما در چشم ما نگریستند، انگار از ما سؤال می‌كردند غیرت شما كجا رفته است؟
جناب آقای رئیس جمهور، امروز وقتی چهره‌ی رهبر معظم انقلاب را دیدیم، مرگ خودمان را از خداوند طلب كردیم، چون كه كتف‌هایمان بسته است و خار در چشم و استخوان در گلو باید ناظر پژمرده شدن نهالی باشیم كه حاصل 14 قرن سیلی و زجر شیعه اسلام است.
جناب آقای خاتمی، شما خوب می دانید، در عین توانمندی به خاطر مصلحت اندیشی دوستان ناتوانیم، چه كسی است كه نداند امروز منافقین و معاندین دسته دسته به نام دانشجو به صف این معركه می‌پیوندند و خودی‌های كینه جو و منفعت طلب كوته نظر آتش بیار آن شده اند و برای تهییج آن، از هر سخن و نوشته ای دریغ نمی كنند؟
جناب آقای خاتمی، تا كی با اشك بنگریم و خون دل بخوریم و با هرج و مرج و توهین، تمرین دموكراسی كنیم و به قیمت از دست رفتن نظام، صبر انقلابی داشته باشیم؟
جناب آقای رئیس جمهور، هزاران خانواده ی شهید و جانباز و رزمنده به شما رأی دادند كه رأی آنها مدال سینه شماست. آنها از شما انتظار برخورد منصفانه با این مسایل را دارند و ما امروز رد پای دشمن را در این حوادث به خوبی می بینیم و قهقهه ی مستانه را می شنویم. امروز را دریابید كه فردا خیلی دیر است و پشیمانی فردا غیر قابل جبران است.
سید بزرگوار، به سخنرانی به ظاهر دوستان و خودی ها در جمع دانشجویان بنگرید، آیا همه آن گفته ها تشویق و ترغیب به هرج و مرج و قانون شكنی نیست؟ آیا معنای سال امام (ع) همین بود؟ آیا به همین صورت می توان میراث گرانبهای او را حفظ كرد و آیا بی توجهی تعداد اندكی به نام حزب الله، مجوزی است برای شكستن سر هر متدین و هتك حرمت آن؟
جناب آقای خاتمی، رسانه ها و رادیوهای دنیا را بنگرید، آیا صدای دف و دهل آنها به گوش نمی رسد؟
جناب آقای رئیس جمهور، اگر امروز تصمیم انقلابی نگیرید و رسالت اسلامی و ملی خودتان را عمل نكنید فردا آن قدر دیر و غیر قابل جبران است كه قابل تصور نیست.
در پایان با كمال احترام و علاقه به حضرت عالی اعلام می داریم كاسه صبرمان به پایان رسیده است و تحمل بیش از آن را در صورت عدم رسیدگی، بر خود جایز نمی دانیم.
فرماندهان و خدمتگزاران ملت شریف ایران در دوران دفاع مقدس: غلامعلی رشید – عزیز جعفری – محمدباقر قالیباف – قاسم سلیمانی – جعفر اسدی - احمد كاظمی – محمد كوثری – اسدالله ناصح – محمد باقری – غلامرضا محرابی – عبدالحمید رئوفی نژاد – نورعلی شوشتری – دكتر علی احمدیان – احمد غلامپور – یعقوب زهدی – نبی الله رودكی – علی فدوی – غلامرضا جلالی – امین شریعتی – حسین همدانی – اسماعیل قاآنی – علی فضلی – علی زاهدی – مرتضی قربانی.
