تبیان، دستیار زندگی

به نام خدایی که در کمین ستمکاران است

سلام

این جا محلی است برای شناخت بیشتر امام زمانمون (عج) برای زنده کردن قلب های مریضمون.

امامی که غایبند البته از چشم های پر از گناه ما.

امامی که درپس یکی از همین جمعه‌ها ظهور خواهند کرد (اگر خدا بخواهد)

منتظر همکاری شما منتظران ظهور منجی عالم بشریت مهدی موعود حضرت اباصالح (عجل الله تعالی فرجه) هستیم


اینم تاپیک گل نرگس یا اباصالح المهدی ادرکنی که منتقل شد....

دیروز عصر تو فضای خالی خیال مرا پر کرده بود و غبار سیمین گذرت بر آوار آیینه‌ها پیدا بود. دیروز وجودم خستگی را بیش هر روز دیگر احساس می‌کرد و صدای تپش پنجره‌ها غریبانه‌تر به گوش می‌رسید و دلم تنهاتر از همیشه در بیراهه‌های سکوت به دنبال تو می‌گشت. چشمم بی‌تابی می‌کرد و می‌خواست اندکی از بغض‌های دلش را بر گستره ورق جاری کند و این حکایت ناگفته را آغاز کرد:

ای بهترین می‌دانی تو تنها کسی هستی که من شبها در ناله جیرجیرک‌ها و هق‌هق پیچک‌های خشک در خیالش تا سپیده صبح بیدار می‌مانم و من آن تخته‌پاره‌ام که سال‌ها در ساحل خاموش سیل‌خور امواج است و یا قایق پهلوگرفته در دل اقیانوس که سال‌ها در آرزوی ساحل نمناک بغض‌ها را به اعماق گلو می‌کشاند و هرگاه اشکی از چشمانش جاری می‌شود سرش را زیر آب می‌کند تا قطره اشکش در دل دریا گم شود. چقدر دوریم از هم آنجا تو هستی در بیکرانه وجود و اینجا که من هستم در کنج خاطرات تار که این ظلمت بی تو بودن را حتی فانوس قلبم را هم روشن نمی‌کند.

بله شما درست میگی

سلام

مهدی جان !

شما که خاک رو به یه نظر کیمیا میکنین  .....نوکرتم میشه یه گوشه چشمی هم به ما کنین

رساله‏ای كه نوشتم ز اشك ناز فروشم

نه شد كه بر تو فرستم نه شد كه باز بپوشم

گناه و درد به یك سو غم فراق به یك سو

تمام عمر دو بار گران نشسته به دوشم


گلایه هست و لیكن نمانده حال گلایه

تو درسئوال بكوش و مبین چنین‏كه‏خموشم

ز پای گرچه بیفتم وصال تو ندهد دست

ولی چه چاره كه باید تمام عمر بكوشم

اگر چه بی كس و كارم اگر چه هیچ ندارم

به عالمی سر مویی ز زلف تو نفروشم

قسم به دیده جوشان قسم به خانه بدوشان

كه تا نیامدنت جز به خُمّ اشك نجوشم

به حال بی كسی من كسی نكرد عنایت

ثمر نداد فغانم، اثر نكرد خروشم

دل گرفته علاجی بغیر گریه ندارد

من آن علاج به دستم من آن پیاله به دوشم

چگونه هست میسّر كه رانی از در لطفت

مرا كه قید تو بر گردن است و حلقه به گوشم

روزی که دنیا انتظارش را میکشد چه زیباست روز ظهورش

سلام
مهدی جان! تا كی باید گلهای بهاری پژمرده شوند و تا كی باید برگهای سبز به زمین بریزند و چقدر باید پرندگان از این سو به ان سو هجرت كنند تا تو بیایی؟؟؟

به نام خدا

من و هفته ای که بی تو سر شد و من و جمعه ای که رو به آخره
من و خونه ای که دلگیره برام منو بغضی که باهام هم سفره
چشم خشکیده امو با چی تر کنم، وقتی بغض تو گلوم نمی شکنه

وقتی دلتنگی آدمای شهر ، قده تنهایی دنیای منه
یه نفر می یاد و روی غربتم خط قرمز می کشه همین بهار
این زمستونو چه جوری سر کنم تو سکوت جمعه های انتظار

سردی نگاهمو ازم بگیر دوری تو مثل کابوس برام
یه نشونه از خودت به من بده همه جمعه ها را دنبالت می یام
.