پرسش شما:نانوبايوتكنولوژيست شدن؟
ناشناس :
من دانش آموز سال سوم تجربی هستم. می خواستم بدونم برای "نانو بیوتکنولوژیست" شدن باید تمرکزم رو روی چه درسهایی بیشتر کنم ؟ومراحل دانشگاهیش چیه؟
جواب :
خیلی خوبه که شما در مدرسه با این مسایل آشنا هستید. من فرض را بر این میگذارم که شما میدانید "نانو" و "بایو" چی هست که میخواهید "نانوبیوتکنولوژیست"بشوید. اما به هر حال هر جا که گنگ بود رو بگید تا تکمیل کنم (اگر سوادشو داشتم البته.)
رشته های دانشگاهی
ببینید، این زمینه یك چیزي است بین رشته ای و فوق العاده تخصصی و فقط در مقاطع تکمیلی (فوق لیسانس و دکترا) از نظر تحصیلی معنی پیدا میکند و نه پژوهشی (من شخصا معتقدم پژوهش ربط زیادی با مقطع و مدرک نداره!). بنابراین لازمه در یکی از رشته های مرتبط شما ابتدا کارشناسی بگبرین، تو ارشد دست برای تغییر گرایش و زمینه خیلی بازهست، اما به نظرم این رشته ها مرتبط ترهستند:
· مهندسی و علم مواد (رشته اي دقیقا به این نام در کشور نداریم اما مهندسی متالورژی و مواد بهش شبیههست.)
· مهندسی شیمی (گرایش غدایی بیشتر مرتبط هست و البته گرایش داروسازی که خودش ارشدهست)
· شیمی (گرایش آلی بیشتر)
· زیست شناسی (همه گرایشها)
· پزشکی (خیلی از تخصصها مثل فارماکولوژی)
البته همونطور که گفتم بعد از کارشناسی گرفتن، از خیلی از رشته ها میتونید مثلا "نانومواد و نانوفناوری" رو انتخاب کنید، توی ارشد، مثلا فیزیک اما این رشته هایی که گفتم به نظر مرتبط تر میاد.
درس ها
به خاطر ِ همان بحث میان رشته ای بودن، طبیعت این زمینه طوری است که باید گستره زیادی از علوم را بلد بود تا بشه کاری کرد. مهمترین چیزهایی که به نظر من میرسند (که البته حیاتی هم هست) اینهاهست:
· زیست شناسی:
بوضوح مهمترین چیزی که باید به عنوان پیش نیاز داشت، علوم مرتبط با سیستمهای زنده است، شناخت ارگانیسم ها و سیستمهای جاندار، تعامل مواد و اجزای سلولها، فرایندها و بر همکنشهای سلولهای جانوری و گیاهی، ایجاد و دریافت فرمان بین سلولها و بین تشکیل دهندههای سلول (ارتباط)، تنفس و تامین انرژی، رشد، توالد و خواص وراثتی و همه مسایلی از این دست که در یک کلام به آنهاگفته مي شود "زیست شناسی".
· شیمی:
شیمی مربوط به این بخش، خیلی ساده است. یه جور شیمی ِ آلی که فقط در حیطهای از واکنشهای درجه صفر و یک در بین عناصر اکسیژن، هیدروژن، کربن و نیتروژن (و یه کمی فسفر و گوگرد) بحث میکند. ساده اما لازم.
البته یه بخش سخت هم ممکنه بعدتر ظهور کنه! اونهم موقعیه که مثلا یه نانوذره ي خاص رو میخواهید برای یك منظوری در یك سلول وارد کنید (مثلا برای هدف قرار دادن یه سری سلول که دارند به طرز غیر قابل کنترلی تولید مثل میکنند) در این صورت شما مثلا با نقاط کوانتومی ِ کادمیوم_ژرمانیوم سر و کار دارید که دیگرباید برای مدیریت کردنشون شیمی کوانتومی هم بلد باشید ...
· ریاضی و مدلسازی :
علیرغم ظاهر این زمینه که همهاش تجربی و غیر استدلالی نشان میدهد، ریاضیات خیلی مهمه! از اونجایی که خیلی آزمایشها را نمی شود در اندازههای خیلی کوچک (کمتر از میکرومتر) انجام داد، یا میشه انجام داد اما نمیشه فهمید که چه اتفاقی افتاده، یا شدنی و حتی قابل اندازهگیری هست، اما خیلی گِرونه و به صرفه نیست، یه بایونانوتکنولوژیست مجبوره خیلی فرایندها و کنشها رو مدلسازی کنه. در واقع باید یه رویداد زیستی_شیمیایی رو به مدل ریاضی تبدیل کنه (تا همیشه قابل تعمیم باشه) و اون مدل رو به معادلات قابل حل و نهایتا به نتیجه برساند (مرحله آخر مطمئنا به کمک برنامه های کامپیوتری انجام میشه). بنابراین دانش خوبی در این زمینه هم مورد ِ نیازهست.
با همه ي اینها، بسته به اینکه در کدام شاخه تخصصی ِ بایونانوتکنولوژی میخواهيد تحقیق کنید، ممکن هست به علوم مختلف ِ دیگه ای هم نیاز داشته باشید، اما اینهایی که گفتم به نظرم عموما لازم هست، یعنی بایونانوتکنولوژیستی که ریاضی یا شیمی نداند دقیقا همان شیر بی یال هست (زیست شناسی هم نقش ِ اشکم رو داره!)
بنابراین برای بایونانوتکنولوژیست (یا نانوبیوتکنولوژیست به قول شما) لازم هست همه درسهای سوم دبیرستان و پیش دانشگاهی رو خوب خواند (میشود تربیت بدنی رو در نظر نگرفت)