تبیان، دستیار زندگی

سلام

طنز پاره ها به چه معنی می باشد؟

طنز پاره ها یعنی مطالب طنزی كه قابلیت بحث روی آنها وجود ندارد و فقط جنبه خنداندن كاربران را دارند.با توجه به اینكه بسیاری از مطالب طنز جایی برای بحث كردن ندارند این تایپیك را ایجاد كردم تا اینگونه مطالب را در اینجا قرار دهید تا هم همگان استفاده كنند و هم بحث ها بدون پاسخ رها نشوند.

  منتظر طنز پاره های شما عزیزان هستم.

سلام دست همه کسانی که طنزپازه نوشتند درد نکنه.خیلی جالب بود.دمتون گرم.

اندر احوالات جومونگ زدگی

چند روزی می شد که از دوستان و آشنایان در مورد سریال جذاب و چسباننده ی جومونگ شنیده بودم ولی هنوز به دلیل ضیق وقت افتخار تماشای آن را نداشتم.به خوبی به یاد دارم که آن روزها همه ی بچه ها از معلم ها به عنوان یک سوال اساسی و مهم وسط درس می پرسیدند که "آقا شما هم جومونگ میبینید؟" و یادم می آید که در کمال تعجب جواب 90 درصد معلم ها بله بود به جز چند تا معلم خیلی جدی و سرسخت مثل معلم ریاضی و زبان فارسی که جواب بچه ها رو با متلک پرانی می دادند.خلاصه جو جومونگ تماما فضای کلاس و مدرسه رو گرفته بود .مسئولان هم با پخش کردن این سریال در ایام نوروز که اساسا مردم وقت و حوصله ی بیشتری برای تماشای تلویزیون دارند هر روز این علاقه رو بیشتر می کردند طوری که بچه ها بعد از تعطیلات می گفتند که اگر یک روز به دلیل عید دیدنی یا دیگر رسومات قدیم زمانه نمی تونستند سریال رو تماشا کنند بدن درد می گرفتند و احساس می کردن که واقعاً یه چیزی تو روزشون کم بوده.کم کم میزان غلظت جومونگ زدگی در جامعه داشت کم می شد که ناگهان چند توده ی هوایی غیر قابل نفوذ به ترتیب روی اینترنت پخش شد "خانواده ای به دلیل تماشای سریال افسانه ی جومونگ فرزند خود را در طبیعت جا گذاشته و پس از بازگشت او را مرده یافتند "و اینکه "فردی به دلیل علاقه به سوسانو خودکشی کرد " یا"3 میلیارد تومان برای امدن جومونگ به ایران خرج کردیم" و ..... که ابتدا روی اینترنت منتشر شد و بعد ار منتشر شدن ان ها در روزنامه های معتبر کشور بلاخره تلنگری به جومونگ خواهان خورد که کجایی که عاقبت ان جومونگ خواه چه شد و متوجه شدیم که این شخصیت های چشم بادمی چه پول ها که صاحب نشدند واینکه برای اولین بار در تاریخ یک آریایی به دلیل یک کره گانی خود کشی کرد و ..............

ولی اب رفته از جوب به جوب بر نمی گشت که نمی گشت ولی در عین حال من خرسند بودم که مسوولان صدا و سیما بقیه ی این وظیفه ی خطیر رو به دی وی دی فروشی های کنار خیابان سپردن تا هم اشتغال ایجاد کرده باشند و هم در این اوضاع بد اقتصادی کسب و کارشون رو رونق داده باشند تا اثرات این اپیدمی بیشتر از این پخش نشه!!

ام.اس

بیل گیتس میمیره و میره تو آسمون پیش فرشته‌ها. فرشته‌ها میگن ما فعلا وقت نداریم یک 3-4 ساعتی توی اون اتاق منتظرباش تا به کارهات رسیدگی بشه. بیل گیتس میره تو اتاق و میبینه در و دیوار اتاق پر از ساعته. زیر هر ساعتی هم اسم یک شرکت نوشته شده ساعتها هم همه با هم همزمان کار نمیکنن و هر کدومشون سرعت بخصوصی دارن.

خلاصه کنجکاو میشه و میگرده قسمت شرکتهای کامپیوتری رو پیدا میکنه: آی‌بی‌ام، اپل، او‌اس‌2، خلاصه همه شرکتها اونجا ساعت دارن الا ماکروسافت. خیلی بهش بر میخوره . وقتی فرشته‌ها بر میگردن میگه اول جریان این ساعتها رو بگین :

اونا میگن در ازای خرابیهایی که برنامه‌ها و عملکرد شرکتها برای مشتریها بوجود بیارن، ساعت مربوط به شرکت یک ثانیه میره جلو.

بیل گیتس خوشحال میشه و با غرور میگه: پس واقعا جای تعجب نیست که شرکت من اینجا ساعت نداره.

فرشته‌ها میخندند و میگن: آقای گیتس، ساعت میكروسافت رو ما 25 ساله تو بهشت به جای پنكه ازش استفاده میکنیم.

سوءتفاهم دخترانه

 روز اول که دیدمش بدجوری بهم خیره شده بود.
بعداً فهمیدم که چشماش چپه و داشته پیکان 57 رینگ اسپرت دو متر اونور تر رو نگاه میکرده!
یه آه از ته دل کشید.
بعداً فهمیدم که آه نبوده و آسم داره.
بهش یواشکی یه لبخند زدم، ولی اون قیافه جدی مردونش رو عوض نکرد. این خودداریش واسم خیلی جذاب بود.
بعداْ فهمیدم که خودداری نبوده، بلکه تاحالا تو کف اون پیکان 57 بوده و تازه متوجه من شده بود!!
آروم و با عشوه اومدم جلوش، دیدم تند تند داره بهم چشمک میزنه. کارش به نظرم با مزه اومد.
بعداً فهمیدم که تیک داره و پلک زدنش دست خودش نیست.
اومد یه چیزی بگه ولی از بس هول شده بود، به تته پته افتاده بود.
بعداً فهمیدم این بشر خدادادی هول هست و لکنت زبون داره.
سرش رو از شرمش انداخت پایین و گفت س س س سلام.
بعداً فهمیدم از شدت شرمش نبوده و میخواسته من دندونهای زردش رو نبینم.
بعد از یک سری اسم و فامیل بازی، ازم پرسید آخرین کتابی که خوندی اسمش چیه!؟ گفتم: اَ...اَ...یادم نیست. گفت: چه جالب، نویسندش کیه!؟ از این تیکه بامزش خندم گرفت.
بعداً فهمیدم که تیکه نبوده و بیچاره چیزی به اسم IQ اصلاْ نداره.
بوی عطرش بدجوری مستم کرده بود.
بعداً فهمیدم بوی عطر نبوده، بلکه ...
بهم گفت بیا یه کم قدم بزنیم. این حرفش خیلی به نظرم رمانتیک بود.
بعداً فهمیدم دستشویی داشته و میخواسته به سمت توالت عمومی حرکت کنیم.
ازش پرسیدم دانشگاه میری؟ گفت آره، مدرسمون تو دانشگاهه! از این شوخ طبعیش خیلی خوشم اومده بود.
بعداً فهمیدم که اصلاً هم شوخ طبع نیست و منظورش مدرسه افراد استثنایی توی دانشگاه شهید بهشتی بوده!
بهش گفتم داره دیرم میشه. گفت اگه میشه شمارت رو بده که بهت زنگ بزنم، من هم دادم و اون هم شماره رو زد تو مبایلش. ولی هیچوقت زنگ نزد!
بعداً فهمیدم کادوی تولد 30 سالگیش یه مبایل اسباب بازی بوده که همه جا با خودش میبردتش!
نکات مهم:
1ـ چقدر چیز میشه بعداْ فهمید!!
2ـ آدم منگل هم دل داره!!

کم حافظه
مردی به دوستش گفت: مرد حسابی چرا به این و آن گفتهای که من آدم کم حافظهای هستم. دوستش گفت: «تو اشتباه میکنی، من چنین حرف نزدهام. تو این را از کی شنیدهای؟
مرد گفت: چی را از کی شنیدهام؟

سالم
مرد اول گفت: من حافظهام ضعیف شده. نشانیها را فراموش میکنم.
مرد دوم گفت: من هم حافظهام ضعیف شده. معمولاً یادم می رود که چه چیزی را کجا گذاشتهام.
مرد سوم چند تقه به در خانه زد و گفت: من بزنم به تخته حافظهام هنوز کار میکند...
بعد از زدن تقهی سوم گفت: کیه داره در میزنه؟ بیا تو!

سوت
پسر کوچولویی که توی کوپهی قطار نشسته بود هی سرش را از پنجرهی قطار بیرون میبرد پدرش چند بار به او گفت: پسرم سرت را بیرون نبر. چون ممکن است باد کلاهت را ببرد.
اما پسر کوچولو گوش نمیداد. پدر که اینطور دید در یک لحظه که پسر، حواسش نبود کلاهش را از سرش برداشت و پشتش پنهان کرد. بعد به پسرش گفت: دیدی! باد کلاهت را برد.
پسر شروع کرد به گریه کردن. پدر که گریهی او را دید گفت: ناراحت نباش الان سوت میزنم، کلاهت میآید سرجایش.
بعد سوتی زد و کلاه را روی سر پسرش گذاشت. پسر که ذوق زده شده بود، سریع کلاه پدرش را از روی سر او برداشت و از قطار به بیرون پرت کرد و گفت: حالا سوت بزن تا کلاه خودت برگردد.

منبع: تبیان