سلام به همه ی دوستان
پناه 60 عزیز
خواهش می کنم,قافیه هاتون هم مشکلی نداشت(دوبیتی از خوددتون بود؟)
فرمودید:شعرهای نویی كه می گم وزناشون تقریبا خوبن ولی وقتی می خوام كهن و دوبیتی و اینا بگم... پشیمون می شم
پناه جان!شما یه لطف در حق کودک شعرت بکن!ا یه مدت شعر نیمایی و سپید نخون!فقط یه مدت کوتاه!و این زمان رو بشین بکوب شعرهای کلاسیک بخون!واسه این که مضامینه شعرت هم رنگ کهنگی نگیره از شعرای معاصرین مطالعه کن!
اگه این کارو بکنی ذهنت تویه چارچوبه وزن قرارمی گیره و شعرهای کلاسیکت مشکل وزنی پیدا نمی کنه
یه خاطره هم تعریف کنم شما خودت نکته اش رو برداشت کن:
من اوایل شعر نیمایی زیاد مطالعه می کردم و شعر نیمایی هم می سرودم و این در حالی بود که در شعر کلاسیک مهارت قابل توجهی نداشتم(خیال می کردم نیمایی و سپید آسونه از اونا می خواستم شروع کنم)
ولی استادم که متوجه شدند خدارو شکر جلومو گرفتتند و نذاشتند بیراهه برم و بهم توصیه کردند اول کلاسیک بعد شعر آزادو بهم گفتند تا زمانی که تو شعر کلاسیک مهارت پیدا نکردی نمی تونی تو شعرای نیمایی موفق باشی...
پناه جان اگه تو چیزای که عرض کردم نکته ابهامی هست یا سوالی داشتی در خدمتم!
سیستر گل عزیز
همش درسته,دستت درد نکنه
فرمودید:البته من طبع شعر ندارم که اگه داشتم این تاپیکو می ترکوندم
اینو باید از طلا گرفت چون خیلی ها که طبع شعر دارند اصلا شرکت نمی کنند
اونا باید از شما یاد بگیرند...
