تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

سلام

«شکاف نسل ها»

حتماً تا حالا زیاد این عبارت رو شنیدید...

شاید هم خیلی اوقات حسش کرده باشید...

شایدم گاهی اوقات حسابی کلافه تون کرده باشه...

اگر شکافی وجود داره،

شما کدوم طرف اون شکاف هستید؟ پدر و مادر هستید یا فرزند؟

حالا یه سؤال مهم!

واقعاً حق با کیه؟!

و یه سؤال مهم تر!

چه طور این شکاف رو پر کنیم؟!

به نام خدا

سلام دوستان

عوامل به وجود آورنده شكاف نسل‌ها - 10)

عدم حمایت فكری

حلقه رابطه میان دو یا چند نسل كه آنها را از شكاف و جدایی نجات می‌دهد حمایت فكری و انتقال صحیح روش‌های مواجهه با مناسبات زندگی است. هر نسلی در دوره خودش زندگی می‌كند. با این حال از تجارب و راهنمایی‌های نسل پیشین بی‌نیاز نیست. عدم حمایت فكری و عملی، نسل‌های تازه را در برابر واقعیات زندگی تنها و بی‌‌تجربه رها می‌كند و به بیغوله می‌كشاند.

بزرگ‌ترها باید بپذیرند كه جامعه را جوان‌ترها می‌سازند و رشد و سلامت یك اجتماع پویا، در گرو فعالیت و كامیابی جوانان آن است. تجربه‌های زندگی كه در فرهنگ عرفی ما، چون گوهر گرانبها هستند، تنها در صورتی ارزشمندند كه به جوان‌ترها منتقل شوند تا به كار آیند و چیزی بر آنها افزوده شود.

به نام خدا

سلام

خوب طبق مقاله ای که این جا ثبت می کردم، دلایل شکاف نسل ها تموم شده. البته اگر دوستان بخوان چیزی اضافه کنن هم خیلی خوبه.

و ضمناً یه قسمت کوتاه دیگه ای هم مونده از مقاله، که خوندنش خالی از لطف نیست.

اما دوست دارم ببینم قبلش دوستان روی موارد مطرح شده صحبت خاصی ندارند؛ و یا نمی خوان چیزی رو اضافه کنن.

موفق باشید...

بسم رب المهدی

"عدم حمایت فكری

...

عدم حمایت فكری و عملی... "


واقعا !

مخصوصا فکریش مهمتر ؛
حالا عملی یه چی اقدام میشه میره پی کارش ! اما اونی که باقی میمونه چیزی هست که تو روان و اندیشه و فکر و ذهن و .... باقیست تا...
واین خیلی بده اگه باشه . خدا نکنه جایی و در خانواده ای چنین چیزی مطرح باشه !

فکر میکنم همون مورد 8 هم همین مضمون باشه (عدم پذیرش تفاوت دیدگاه‌ها)

در مورد عملی بودنش هم مورد 9 میشه ! درست میگم ؟ "(اعمال محدودیت‌های نابجا) .... محدودیت‌ و محرومیت آنجا كه نابجا یا بیش از اندازه باشد، نتیجه كاملا معكوسی در پی دارد و مخفی‌كاری و تضعیف رابطه صادقانه را موجب می‌شود "

خانم گویای خاموش خسته نباشید  .
زحمت کشیدید برای این تاپیک و البته به نظر من تاپیک سنگینی بود !
از نظر مفهوم محتوایی و به دنبالش درک اون .
خیلی هم مفید بود البته .

حاجی قدرتم میدونه و خیلیم اذیتش کردیم در این رابطه.

ضمنا منتظر بخش پایانی این تاپیک هستیم  .

رفقای دیگه هم  همین طور . اگر مطلبی داشته باشند البته . 

یا ع ل ی مدد  

به نام خدا

سلام

ممنون از همراهیتون جناب حیات طیبه

بله بحث سنگینی بود، و البته می شد روی هر مورد هم بحث کرد، اما از اون جایی که این مدت خیلی گرفتارم و کمتر وقت می کنم بیام انجمن، نتونستم خیلی به این کار بپردازم. اما مشکلی نیست! تاپیک همین جاست دیگه! جایی که نمی ره! هر وقت هر کس هر حرفی خواست مطرح کننده ممنون می شیم

ان شاء الله اگر عمری باقی بود به زودی با ادامه ی بحث هستم خدمتتون.

موفق باشید دوستان

التماس دعااااااااااااا

به نام خدا

سلام

پیامدهای شكاف نسل‌ها

شكاف نسل‌ها جامعه را از تكاپو و اشتیاق نسل‌های جوان و تازه نفس محروم می‌سازد و عرصه را بر خلاقیت و نوآوری تنگ می‌كند.

جامعه را از تبدیل شدن به یك پیكر واحد باز می‌دارد، انسجام سازنده آن را برهم می‌زند. تجارب پرسابقه و مهارت‌های ارزشمند رفتاری و عملكردی نسل‌های زنجیروار را عقیم می‌گذارد و راه‌های پیشرفت را مسدود می‌كند.

بنام خدا

سلام

گویای خاموش گرامی یادمه تو این بحث شكاف نسلها یه جا رسیدین به مهدكودك، لطفاً در مورد تاثیر مهد كودك تو این شكاف و بحثهای دیگه ای در پیرامون تاثیر مهد كودك. تاپیكی كه قرار شد رو بزنید.

به نظرم لازمه در این مورد بحث بیشتری بشخ.

با تشكر

به نام خدا

سلام

جناب پارسا زاهد

حتماً سعی می کنم این کار رو بکنم، اما قبلش باید کمی مطالعه و سرچ بکنم در این زمینه تا بحث درست و ان شاء الله اصولی پیش بره.

و الآن به دلایل شخصی کمی گرفتارم و فرصت این کار رو ندارم.

ضمناً می خوام اول این تاپیک رو به سرانجام برسونم.

اما چشم، ان شاء الله به زودی تاپیکش رو می زنم.

و از اون جایی که ارتباط مهدکودک و شکاف نسل ها سؤال شما بود و برای من خیلی قابل درک نبود، نمی دونم بتونم خوب بهش بپردازم یا نه، پس وقتی تاپیک رو زدم در این زمینه خودتون هم لطفاً کمک کنید.

و خوب در زمینه ی مسائل دیگه درباره ی مهدکودک و تربیت فرزندان  و... هم سعی می کنم مطالب مناسبی پیدا کنم.

ممنون از توجه تون.

موفق باشید...

به نام خدا

سلام دوستان

بخش پایانی مقاله:

اجتماعی شدن در دوره‌های مختلف‌

در گذشته افراد 2 یا 3 نسل در دوره‌های اجتماعی مشابه رشد و زندگی می‌كردند. رابطه دوستی میان افراد با اختلاف سنی زیاد شكل می‌گرفت. پدربزرگ‌ها می‌توانستند برای نوه‌هایشان از آیین و آداب زندگی صحبت كنند و این اطمینان وجود داشت كه نصیحت‌ها و عبرت‌ها به كار آنان نیز می‌آید.

سنت‌ها و ثبات جنبه كاربردی داشتند و به عنوان ارزش و هنجاری فردی و اجتماعی پذیرفته می‌شدند. در مقابل امروز دوره‌های اجتماعی شدن كوتاه است. اختلاف سنی ناچیز میان افراد شرایط كاملا متفاوتی برای اجتماعی شدن آنها رقم می‌زند، بینش و تلقی جداگانه‌ای به آنها می‌بخشد.

دیگر والدین و سالمندان حرف‌های نوجوانان را در نمی‌یابند و از دنیای فكری آنان اظهار بی‌اطلاعی می‌كنند. نصایح و عبرت‌ها عملا به كار نمی‌آیند، رابطه كلامی كاهش می‌یابد و فاصله میان نسل‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود.

ناگفته نماند كوتاه شدن دوره‌های اجتماعی در جوامع روبه توسعه شدت بیشتری دارد و در كشور ما وضعیت به‌گونه‌ای است كه برخی شوون یك دوره اجتماعی شدن حتی یك نسل را در بر نمی‌گیرد.

بسیار مشاهده می‌شود افرادی كه 3 یا 4 سال با یكدیگر اختلاف سنی دارند، برای مثال فرزندان یك خانواده با هم تفاهم ندارند و ارزش‌ها و هنجارهای متفاوتی را پذیرفته‌اند. رابطه‌های دوستی نیز دستخوش تغییر شده است.

اختلافات سنی در گروه‌های دوستی به حداقل رسیده و نوجوانان و جوانان به دوستی با افرادی كه بیش از 2 یا 3 سال با آنها اختلاف سنی دارند، روی خوش نشان نمی‌دهند.

عامل دیگری كه در روند اجتماعی شدن نسل‌های تازه دخالت و ماهیت ساختاری آن را دگرگون می‌كند، منابع تاثیرپذیری است.

دیگر همچون گذشته خانواده و آداب و رسوم سنتی تنها منبع آشنایی فرد با زندگی اجتماعی نیست و اطلاعات محیطی، ارتباطات مجازی و نگرش‌های جهانشمول بخشی از شرایط اجتماعی شدن را تشكیل می‌دهند كه بسیار هم پرقدرت ظاهر می‌شوند و حتی تاثیر خانواده و سنت‌ها را پس می‌زنند.

بنام خدا

به نام خدا

سلام

اوّل عذرخواهی می کنم از جناب پارسا زاهد برای تأخیر در پاسخ گویی.

خوب به نظر من هم نوعی رفتار وجود داره که بشه نسل هارو به هم مرتبط کرد.

مسئه این جاست که چقدر برای این مهم تلاش بشه؛ چه قدر دو طرف، به خصوص والدین که تجربه ی بیشتری دارن، بتونن این رفتار رو در خودشون تقویت کنن.

همون طور که در مقاله هم ذکر شد، و خودمون هم می دونیم، در قدیم همچین رفتاری وجود داشت، و مشکلات هم کم تر بود.

اما به نظر من امروزه لا اقل دو دلیل باعث می شه این نوع رفتار کم رنگ بشه:

یکی این که نمی دونم چرا عنصر صبر خیلی کمیاب شده! و یکی هم که همون تفاوت رفتاری و فکری خیلی زیادی ه، که دلیل اصلیش پیشرفت های این دوره زمونه و عقب موندن بزرگترها از این قطار سریع السیر ه!

هرچی هم فکر می کنم می بینیم عامل اول، یعنی صبر به علاوه ی در نظر گرفتن شرایط طرف مقابل، خیلی مهم تر از اون یکی دلیل ه.

مطمئناً مادر شما انسان فکور و صبوری هستن که می تونن این رابطه رو برقرار کنن. امیدوارم همه بتونیم اون طور باشیم.

موفق باشید...