تبیان، دستیار زندگی

سلام

خداحافظ ای شمع افروخته ...

خداحافظ ای خانه سوخته ...

خداحافظ ای ... 

---

اما زمان دیر می گذرد.اکنون نود و پنج روز است که پدر مژده مرگ داد و مرگ نمی رسد.
چرا....امروز سوم جمادی الثانی است...سال یازدهم هجرت ؛ سال وفات پدر.
کودکانش را یکایک بوسید : حسن هفت ساله ، حسین شش ساله ، زینب پنج ساله و ام کلثوم سه ساله .
و اینک لحظه وداع با علی...
چه دشوار است...
اکنون علی باید در دنیا بماند.
سی سال دیگر!
فرستاد ام رافع بیاید وی خدمتگذار پیغمبر بود.
از او خواست که :
_ ای کنیز خدا ... بر من آب بریز تا خود را شستشو دهم...
با دقت و آرامش شگفتی غسل کرد و سپس جامه های نوی را که پس از مرگ پدر کنار افکنده بود و سیاه پوشیده بود پوشید.
گویی از عزای پدر بیرون آمده است و اکنون به دیدار او می رود.
به امر رافع گفت :
_ بسر مرا در وسط اطاق بگستران.
آرام و سبکبار بر بستر خفت ... رو به قبله کرد ... در انتظار ماند.
لحظه ای گذشت و لحظاتی ...
ناگهان از خانه شیون برخاست...هق هق هق
پلکهایش را فروبست و چشمهایش را به روی محبوبش که در انتظار او بود گشود.

 

---

دانلود متن کامل کتاب : " فاطمه فاطمه است "

password:www.parniaz.com

 

یا علی

سلام

---

و من خواستم با چنین شیوه ای از فاطمه بگویم ، باز درماندم :

خواستم بگویم

فاطمه دختر خدیجه بزرگ است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه دختر محمد (ص) است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه همسر علی (ع) است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه مادر حسنین است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه مادر زینب است

باز دیدم که فاطمه نیست.

نه ، اینها همه هست و این همه فاطمه نیست.

فاطمه ، فاطمه است.........

---

یا علی

سلام

---

یه روز یه باغبونی...یه مرد آسمونی

نهالی کاشت میونه...باغچه ی مهربونی

می گفت سفر که رفتم...یه روز و روزگاری

این بوته ی یاس من...می مونه یادگاری

هر روز غروب عطر یاس تو کوچه ها می پیچید.

میون کوچه باغ ها بوی خدا می پیچید

اونایی که نداشتن...از خوبی ها نشونه

دیدن که خوبیه یاس...باعث زشتی شونه

عابرای بی احساس ... پا گذاشتن روی یاس

ساقه هاشو شکستن... آدمای نا سپاس

یاس جوون مرگ مون...تکیه زدش به دیوار

خواست بزنه جوونه...اما سر اومد بهار

یه باغبون دیگه...شبونه یاس رو بر داشت

پنهون ز نامحرمان...تو باغ دیگه ایی کاشت

هزار ساله کوچه ها...پر می شه از عطر یاس

اما مکان اون گل... مونده هنوز ناشناس

---

یا علی

سلام

---

فاطمیه آمد و غم هم گریست

انتهای غم ، خدایا فاطمی است



فاطمیه نقد بغض یا علی است

حیدر کرار هم خود فاطمی است



فاطمیه قصه غصب فدک

روضه ی امشب ز کوی هاشمی است



فاطمیه گریه های یک پسر

در میان کوچه های هاشمی است



فاطمیه زان زمان آغاز شد

که خدا فریاد کرد مولا ، علی است



فاطمیه یک حدیث ماندگار

شرح و تفسیری ، بر حق علی است



فاطمیه آتش و هیزم ز کین

پشت در جز یک گل پژمرده نیست



فاطمیه چادری خاکی شده

در میان سینه شان ، نه! قلب نیست



فاطمیه گریه های زینب است

دستها مغروق یارب یارب است



فاطمیه یک علی ، یک یا علی

درس آب و کربلا بر زینب است



فاطمیه برزخی مستور بود

معرفت از آدمی ، بس دور بود



فاطمیه شد سکوت آخرین

بر علی این بغض یک دستور بود . . .

---

یا علی

 سلام

---

پاک ترین زنان جهان, پاره تن پیامبران, مادر ائمه اطهار, وارث سید انبیا, همسر سید اوصیا, انسیه حورا, بتول عذرا, بانوی شهید ستم دیده, حضرت فاطمه زهرا که درود خداوند به امتداد هستی آسمان و زمین بر او, پدر, همسر و فرزندانش باد.

آری فاطمه زهرا، کسی که نورش هلال ماه رمضان را محو و نا پیدا می کرد

کسی که در بهشت برایش بارگاهی از یاقوت سرخ است

یکی از اهل کسا، یکی از افراد مباهله، پاک تر از آیه تطهیر

کسی که جبرئیل به هنگام نزول آیه تطهیر به پیوند با آن افتخار می کند

عزیز ترین مردم نزد رسول خدا، آری عزیز ترین

حال چه شده، عزیز ترین مردم در میان کوچه ها در آن غوغا به زیر دست و پا صدای ناله فرزندش را می شنود

رد خونش به روی دیوار است، جای غلاف شمشیر بر روی بازویش

در میان آتش  و دود و خون، صدای ناله دخترش را می شنود

تیره ترین نقطه تاریح دخت نبی میان دیوار و در، ریسمان به دست حیدر، دریای اشک در چشم زینب، امیرالمومنین کشان کشان بسوی مسجد، دست علی بسته و دست او شکسته

وقت خداحافظی نزدیک است، زمزمه امن یجیب به گوش می رسد، بانو به روی بستر و امیر در آرزوی باز شدن چشمان فاطمه، ضربه قنفذ کار خود را کرد ؛ تبسمی که بر لبان زهرا نقش می بندد ؛ السلام علی جبرئیل، السلام علی رسول الله، در راه دینش فدای مولایش گشت

امیر ماند و گل یاس پرپر آغشته به خونش که می بایست بسپارد به دست نبی

ماه حق دارد كه گوشه اختفا را بر گریه اختیار كند و ستارگان چه كنند، اگر سر بر شانه یكدیگر نگذارند و مصیبت را زبان نگیرند.

آن خانه  آن شب به چه قدرتی بر پای ایستاده بود، آن مدینه چه مدینه‌ای بود كه چنین مصیبتی را تاب آورد و در هم نشكست، آن چه قبرستانی بود كه سرچشمه عصمت را در خویش فرو برد و دم بر نیاورد، آن چه خاكی بود كه به خود جرأت داد، فاطمه را از علی جدا كند؟ 

حدیث درد و اسف بقیع و شهر نجف

حدیث دیوار و در قصه رنج پدر

یکی به نام زهرا، یکی به نام حیدر

---

یا علی

سلام

---

به نام خدا

سلام

قصیده در مدح فاطمه زهرا

چنین گفت آدم علیه السلام

كه شد باغ رضوان مقیمش مقام

كه با روى صافى و با راى صاف

ز هر جانبى مى‏نمودم طواف

یكى خانه در چشمم آمد ز دور

برونش منور ز خوبى و نور

ز تابش گرفته رخ مه نقاب

ز نورش منور رخ آفتاب

كسى خواستم تا بپرسم بسى

بسى بنگریدم ندیدم كسى

سوى آسمان كردم آنگه نگاه

كه اى آفریننده مهر و ماه

ضمیر صفى از تو دارد صفا

صفا بخشم از صفوت مصطفى!

دلم صافى از صفوت ماه كن

ز اسرار این خانه آگاه كن

ز بالا صدائى رسیدم بگوش

كه یا اى صفى آنچه بتوان بگوش!

دعایى ز دانش بیاموزمت

چراغى ز صفوت برافروزمت

بگو اى صفى با صفاى تمام

به حق محمد علیه السلام

به حق على صاحب ذوالفقار

سپهدار دین شاه دُلدل سوار

به حق حسین و به حق حسن

كه هستند شایسته ذوالمنن

به خاتون صحراى روز قیام

سلام علیهم ،علیهم سلام

كز اسرار این نكته دلگشاى

صفى ر از صفوت صفایى نماى

صفى چون بكرد این دعا از صفا

درودى فرستاد بر مصطفى

در خانه هم در زمان باز شد

صفى از صفایش سر انداز شد

یكى تخت در چشمش آمد ز دور

سرا پاى آن تخت روشن ز نور

نشسته بر آن تخت مر دخترى

چو خورشید تابان بلند اخترى

یكى تاج بر سر منور ز نور

ز انوار او حوریان را سرور

یكى طوق دیگر به گردن درش

بخوبى چنان چون بود در خورش

دو گوهر به گوش اندر آویخته

ز هر گوهرى نورى انگیخته

صفى گفت ‏یا رب نمى‏دانمش

عنایت ‏به خطى كه بر خوانمش

خطاب آمد او را كه از وى سؤال

بكن تا بدانى تو بر حسب و حال

بدو گفت من دخت پیغمبرم

به این فر فرخندگى در خورم

همان تاج بر فرق من باب من

دو دانه جواهر حسین و حسن

همان طوق در گردن من على است

ولى خدا و خدایش ولى است

چنین گفت آدم كه اى كردگار

درین بارگه بنده راهست‏ بار

مرا هیچ از اینها نصیبى دهند

ازین خستگی ها طبیبى دهند

خطابى بگوش آمدش كاى صفى

دلت در وفاهاى عالم وفى‏

كه اینها به پاكى چو ظاهر شوند

به عالم به پشت تو ظاهر شوند

صفى گفت ‏با حرمت این احترام

مرا تا قیام قیامت تمام

كتاب: زندگانى فاطمه زهرا(س)ص 228 تا239

به نام هستی بخش عالم

سلام

عزای یاس کبود

پوشانده است ابر کبودی مدینه را

برلب نمانده شوق سرودی مدینه را

قندیل ماه رنگ پرید ه است تاگرفت

گرد عزای یاس کبودی مدینه را

ای ماه خسته!مرثیه ای سازکرده ای؟

ای ابربغض!عقده گشودی مدینه را؟!

یک عرش ازستاره ببین گریه می کنند

درپردۀ فرازوفرودی مدینه را

زخم شناسنامۀ تاریخ مافدک!

آیینۀ بهار کبودی مدینه را!!

دنیا بدون فاطمه،تاریک،سوت وکور

فرقی نداشت بودو نبودی مدینه را

اندازۀ تمام جهان نور هدیه داد

یک جانماز وعطرسجودی مدینه را

بر گنبد بقیع دلم آشیان گرفت

با قاصدک نوشت درودی مدینه را

این کفتر ضریح درنیم سوخته است

لب تشنۀ دوقطره شهودی مدینه را

آتش گرفت اگر چه دری کرد شعله ور

دست پلید،دست یهودی مدینه را

بایک اشاره صاعقه می ریخت آسمان

تشباد قهر عادوثمودی مدینه را

لب وانکرده غیر دعای قبیله را

نفرین کجا؟ که فاطمه بودی مدینه را

آیینه نیستم که بچینم گل حضور

یک استغاثه،اذن ورودی مدینه را

خاکم به سرکه قافیه اندیش ماند ه ام

خالی است جای سنگ صبوری مدینه را

محمد حسین انصاری نژاد

به نام هستی بخش عالم

سلام

سوختم
منكه از عشق علی چون شمع شیدا سوختم

صاحب جنت منم، اما در اینجا سوختم

سوختم تا یك سر مویی نسوزد از علی

تا بماند رهبرم من بی مهابا سوختم

بی گنه بودم ولی در آتشم انداختند

محسنم شد كشته، نالیدم كه بابا سوختم

زینبم می دید آتش زائر رویم شده

از پریشانی او در بین اعدا سوختم

صورت آتش گرفته تا زسیلی شد كبود

شكر كردم، بهر حفظ جان مولاسوختم

مثل چشم مجتبی مسمار یارب سرخ بود

من نمی گویم چه شد تنهای تنها سوختم

هركه نان از سفره ی ما برده بود استاده بود

بسكه نامردی بود در این تماشا سوختم

سوختم تا شعله ی عشقت بماند جاودان

پای تا سر یا علی با این تمنا سوختم

سلام

مثل ابر بهاره زینب

تو سجاده ی تو ... تا صبح بیداره زینب

وای از این غریبی

یا علی

صلی الله علیک یا اباصالح المهدی...یا بقیه الله ...یا حجت الله علی خلقه
آجرک الله مصیبتک مهدی جان
سلام
کی میشه بیایی و ما رو مدینه ببری؟!
میخوام بگم:
گل باصفاست اما بی تو صفا ندارد...هیچ جا بدون تو معنایی برای حضور ندارد
مهدی جان...گاه به این می اندیشم اگر تو در دنیا نبودی دنیا رو با چه شوقی قدم میگذاشتم
اگر تو نبودی با چه صبری بر ناملایمات آن صبوری میکردم؟
خدایا شکر میگویم که امامی چون تو دارم
خدا را شکر میگویم که خدا بر وجود تو پرده غیبت نهاد تا برای ما باقی بمانی
در این دنیایی که خوبی بدی شده و بدی خوبی گشته تنها امید وصل توست که می تواند این روزها و شب ها و لحضات فراق را شیرین طعم نماید
شیرینی وصال تو آنقدر هست که نا شیرینی جداییت را شیرین بخش کند
از تو میخواهم که نگذاری ناملایمات این جدایی بر این طعم اثر گذارد
از تو میخواهم با حضورت در قلبم جایی برای غیر خودت نگذاری...چون میدانم وجود تو آنقدر وسیع است که با حضورت در قلبم خلائی را حس نخواهم کرد.


پیش تو ماه باید ...رخ بر زمین بساید
بی پرده گر براید...شرم و حیا ندارد
ای چشم تو طبیبم
بازآی
فریاد بی صدایم در سینه حبس گشته
از بس که ناله کردم آهم صدا ندارد

شهادت پاک ترین زنان جهان, پاره تن پیامبران, مادر ائمه اطهار, وارث سید انبیا, همسر سید اوصیا, انسیه حورا, بتول عذرا, بانوی شهید ستم دیده, حضرت فاطمه زهرا که درود خداوند به امتداد هستی آسمان و زمین بر او, پدر, همسر و فرزندانش باد ، خدمت قطب عالم امکان بقیه الله الاعظم امام زمان عجل الله و شیعیان و محبین آن حضرت تسلیت باد.
التماس دعا
یا علی