بســـــــــــــــــــــــــــــــــــم الله
با ســلام
دوست گرامی جناب vahedmeladi اگر طبق مطالب شما در واقع شری در عالم وجود ندارد و این توهم ماست ، پس ناگزیریم که بسیاری از آیات قرآنی را توجیه و یا حذف نماییم . مثلاً در قرآن از شر برخی از موجودات به خدا پناه می بریم من شر ما خلق و یا از شر وسوسه های شیطان من شر وسواس الخناس یا در قرآن صحبت از شرورترین موجودات نزد خداوند به میان می یاید ان شر دواب عند الله و...
همچنین درد ها و بیماری ها را ما به عنوان شر می شناسیم و کسی را سراغ نداریم که مثلاً فاسد شدن خونش را شر نداند!!
و می بینیم که تمامی انسانها در هنگام مواجهه با آنها در پی رفع و درمان علاج برمی آیند در حالی که اگر خیر بود هرگز چنین نمی کردند. حنی انبیاء الهی هم در هنگام بلایا و بیماریها از خداوند استدعای شفا می نمودند.
پس فی الجمله نمی توان وجو شر را نفی کرد .
حال سخن اینجاست که ربط این شرور به خداوندی که عین خیر است چگونه است ؟؟ یا باید این رابطه حل شود و یا اینکه از اساس ربط آنها با خداوند خوبیها را نپذیرفته و قائل به آفریدگاری دیگر برای آنها شویم .