تبیان، دستیار زندگی

سلام خدمت همه دوستان با توجه به ایننکه بچه های فنی فرصت های شغلی بهتری نسبت به رشته های نظری دارند اما اگه به محل خای تحصیل بچه های فنی رفته باشید جای خجالت داره از امکانات آموزشی گرفته تا امکنات فضایی

شهرهایی مثل تهران و مشهد وتبریزو شیراز ممکن کمی بهتر از شهرستان ها باشه اما خداوکیلی که اگه دوستان به یکی از این آموزشکده ها سرزده باشند میبینند که حتی فضای آموزشی از یک مدرسه ک.چکتره وامکاناتی که درهنرستان ها بود 3 برابر امکانات حاضر درآموزشکده هاست

دانشگاه ها به هیچ عنوان قابل مقایسه با آموزشکده ها نیست ازنظر امکانات رفاهی

خواستم نظرات شماروهمبدونم

به آینده امیدوار باشیم كه همیشه روشنه...

درود خوبی؟

خوب باید آدم تو انتخاب دانشگاه دقت کنه

درضمن وقتی شما مدرک بگیری کسی نمیگه مدرکت فنیه یا چیزی

میگن فوق دیپلم یا لیسانسی

 البته حق داری چون نمیرسن بهتون

بچه های دانشکده به دانشکده مون میگیم هنرستان پیشرفته!!!!!!!!!!

به نام خدا

سلام

من فکر میکردم آموزش دکه خودمون فقط درپیده . مثل اینکه شاکی زیاد داره .

مشهد یک منتظری داره که اون رو میگن آموزشکده فنی ولی چه فایده قبول شدن اونجا به این راحتی هم نیست . 

آموزش دکه خودمون تا اونجا که من اطلاع دارم قبلا یک مدرسه راهنمایی بوده که بعد شده کار و دانش و حالا شده آموزش دکه . یک ساختمان دو طبقه کوچولو که من نه مدرسه ابتدایی که رفتم نه راهنمایی و نه دبیرستان و هنرستانی که رفتم به اون اندازه کوچیک نبوده . آموزشکده ما بیرون از شهر و نبش یکی از روستاهای شهرستان گناباده که خیابونی که به ورودی آموزش دکه ما میرسه خاکیه . ترم اول که سره کلاس بودیم وسط صحبت استاد صدای ماااااااااااااااااااا میومد . (بلا نسبت آواز گاو) حتی چند بارم گله گوسفند داخل حیاط آموزش دکه شد . داخل همون آموزش دکه ما فقط دو تا کارگاه هست که مربوط به رشته خودمونه (الکترونیک) و بقیه کارگاه ها یا نوقابه (یه جای دیگه) یا دانشگاه آزاد که البته کارگاههای دانشگاه آزاد واقعا خوبه . سلف آموزش دکه ما هم نا شکری نباشه بعضی اوقات غذاهاش خوبه ولی چون گوشتش از این گوشتهای منجمد برزیلیه بد پخته میشه و مثل آدامس باید جویید (یا به قول دوستام گوشت دایناسور) 

خب دیگه چیکار کنیم عادت کردیم یکم دیگه صبر کنیم انشاالله از اونجا فارق التحصیل میشیم و در میریم .

عزیزم نگران نباش
درست میشه, دکه ی ما هم همینطوره
ولی چه میشه کرد جز صبر؟
خدارو شکر