اعمال شب و روز اول محرم که در مفاتیح الجنان آمده است به شرح ذیل است: به گزارش خبرنگار خیمه گاه، 1- نماز: این شب چند نماز دارد که یکی از آنها چنین است: دو رکعت، که در هر رکعت بعد از حمد یازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. در فضیلت این نماز چنین آمده است: «خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است.» 2. احیای این شب.
(به نقل از مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی؛ ترجمهی شیخ حسین انصاریان)
آگاه باش كه این ماه، ماه حزن و اندوه اهل بیت علیهم السّلام و شیعیان ایشان است. از حضرت رضا علیه السّلام روایت شده:چون ماه محرّم فرا مىرسید، كسى پدرم را خندان نمىدید، و پیوسته تا روز دهم اندوه و حزن بر او غالب بود، چون روز عاشورا میشد روز مصیبت و حزن و گریهی ایشان بود، و مىفرمودند: امروز روزى است كه حسین علیه السّلام شهید شد.
شب اول: سیّد ابن طاووس در كتاب«اقبال» براى این شب،چند نماز ذكر فرموده: اوّل: صدر ركعت كه در هر ركعت سورههاى«حمد» و سوره «توحید» خوانده مىشود. دوّم: دو ركعت كه در ركعت اول سورههاى«حمد» و «انعام»، و در ركعت دوم سورههاى«حمد» و «یس» خوانده مىشود. سوم: دو ركعت كه در هر ركعت سوره «حمد» و یازده سوره «توحید» خوانده مىشود. از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده: هركه این دو ركعت نماز را در این شب بجا آورد، و فردایش را كه اول سال است روزه بدارد، مانند كسى است كه همه طول سال را همواره كار خیر كرده، و در آن سال محفوظ باشد، و اگر بمیرد به بهشت مىرود.
سیّد ابن طاووس براى هلال این ماه دعاى مبسوطى ذكر كرده است.
روز اول: بدان كه روز اوّل محرم، اول سال قمرى است، و در آن دو عمل وارد شده: اول: روزه گرفتن، در روایت ریّان بن شبیب از حضرت رضا علیه السّلام روایت شده: هر كه در این روز روزه بدارد، و خدا را بخواند خدا دعاى او را مستجاب كند، چنانكه دعاى زكرّیا را اجابت فرمود. دوم:از حضرت رضا علیه السّلام روایت شده: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روز اول محرّم دو ركعت نماز بجا آورد، و چون فارغ مىشد، دستها را به آسمان برمىداشت و این دعا را سه مرتبه مىخواند:اللَّهُمَّ أَنْتَ الْإِلَهُ الْقَدِیمُ وَ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِیدَةٌ فَأَسْأَلُكَ فِیهَا الْعِصْمَةَ مِنَ الشَّیْطَانِ وَ الْقُوَّةَ عَلَى هَذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَةِ بِالسُّوءِ وَ الاشْتِغَالَ بِمَا یُقَرِّبُنِی إِلَیْكَ یَا كَرِیمُ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا ذَخِیرَةَ مَنْ لا ذَخِیرَةَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ یَا حَسَنَ الْبَلاءِ یَا عَظِیمَ الرَّجَاءِ یَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى یَا مُنْجِیَ الْهَلْكَى یَا مُنْعِمُ یَا مُجْمِلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُحْسِنُ، أَنْتَ الَّذِی سَجَدَ لَكَ سَوَادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِیُّ الْمَاءِ وَ حَفِیفُ الشَّجَرِ یَا اللَّهُ لا شَرِیكَ لَكَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْرا مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لا یَعْلَمُونَ وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِمَا یَقُولُونَ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَ مَا یَذَّكَّرُ إِلا أُولُوا الْأَلْبَابِ رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ خدایا تویى معبود ازلى، و این است سال نو، در این سال از تو درخواست مىكنم حفظ شدنم را از شیطان، و قدرت و غلبه و بر نفس فرمانده به گناه، و مشغول بودن به آنچه كه مرا به تو نزدیك مىكند، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى، اى تكیهگاه كسىكه تكیهگاهى ندارد، اى اندوخته كسىكه اندوخته كسىكه اندوختهاى ندارد، اى پناهگاه كسىكه پناهگاى ندارد، اى فریادرس كسىكه فریادرسى ندارد،اى پشتوانه كسىكه پشتوانهاى ندارد،اى گنجینه كسىكه گنجى ندارد، اى نیكو آزمایش، اى بزرگ امید، اى عزّت ناتوان، اى نجاتبخش غرقشدگان، اى رهاننده هلاك شدگان، اى نعمتدهنده، اى زیباكار، اى فزونبخش، اى نیكوكار،تویى كه برایت سجده كرد، سیاهى شب، و روشنى روز، و تابش ماه، و شعاع خورشید، و خروش آب و صداى برگ درختان، اى خدا شركى براى تو نیست. خدایا ما را بهتر از آنچه گمان مىكنند قرار ده، و از ما آنچه را نمىدانند بیامرز، و به آنچه از ما مىگویند سرزنشمان مكن، خدا مرا بس است، معبودى جز او نیست، بر او تكیه كردم، و او پروردگار عرش بزرگ است، به او ایمان آوردیم. همهچیزها از جانب پروردگار ماست، و یادآور نشوند مگر صاحبان خرد،پروردگارا دلهاى ما را بعد از آنكه هدایتمان فرمودى منحرف مكن،و از نزد خود رحمتى به ما ببخش،همانا تو بخشندهاى.
شیخ طوسى فرموده: كه روزه دهه اول محرم مستحب است ولى روز عاشورا تا بعد از عصر از خوراكى و آشامیدنى خوددارى كند،آنگاه كمى تربت بخورد،و سیّد روایت كرده كه روزه تمام این ماه فضیلت دارد، و روزه آن روز روزهدار را از هر گناهى حفظ مىكند.
روز سوم: روزى است كه حضرت یوسف علیه السّلام از زندان آزاد شد، هركه آن روز را روزه بگیرد، حق تعالى كارهاى مشكل را بر او آسان كند و اندوه را از او برطرف سازد، و در روایت نبوى آمده:دعایش اجابت شود.