کجاست آن شجاعت و توکل و عشقی که یکی مثل نادر مهدوی بر قایق موتوری بنشیند و به ناوگان تمام الکترونیکی شیطان حمله ببرد؟ اگر دنبال چنین شجاعت و توکل و عشقی در وجود خود گشتی و پیدا کردی که هیچ! تو هم داخل در حلقه پیروان صادق خمینی (ره) هستی اگر نه بهتر است دیگر به زبان زیارت عاشورا نخوانی و «یا لیتنا کنا معکم» نگویی که فردا در حلقه یاران مهدی (عج) هم نباشی شاید.
«ترس» دل را دچار «مرض» می‌کند و این مرض کار تو را می‌سازد تا آنجا که تو را وادار کند بجای مبارزه با استکبار بسوی آنها شتاب کنی از ترس آنکه از آنها ناگواری به تو برسد یا عرصه را بر تو تنگ کنند؛ نخوانده‌ای که «فتری الذین فی قلوبهم مرض یسارعون فیهم یقولون نخشی ان تصیبنا دائرة»؟
شعار «مرگ بر آمریکا» را حضرت روح الله (ره) در دهان ما گذاشته و راه ما از راه آنها که بعد از او «بعض نسبت‌های بی‌واقعیت» به او می‌دهند جداست؛ همینطور، «خط امام» از خط آنها که «مرگ بر آمریکا» ندارند جداست.
ما این جمله امام خمینی (ره) را که «تا شرک و کفر هست مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم» به هیچ خوابی از هیچکس نخواهیم فروخت تا آرزوی او را برای بصدا در آوردن ناقوس «مرگ بر آمریکا» از کلیساهای جهان در کنار کعبه مسلمین، محقق کنیم.
خدعه، خوی جدایی ناپذیر شیطان است و اگر امام خمینی (ره) آمریکا را «شیطان بزرگ» خوانده است، بدنبال انگی برای چسباندن به نظام استکباری آمریکا نبوده؛ امام (ره) بقول سید شهیدان اهل قلم «زین العرفا» بود و در نزد عرفا نسبت اسم با مسمی نسبتی حقیقی است؛ حالا تو آمریکا را خواه همانطور که او تو را دشمن قابل احترام نامیده، دشمن قابل احترام بخوان خواه چیز دیگر.
