حتی غذا دادن به آنها نیز كار خوبى است و در روایات متعددی به آن اشاره شده است.
پیامبر(ص) در فتح مکه، هنگام آمدن از مدینه به مکه، در کنار آبی سگی ماده را دیدند که عوعو می کرد و به بچه هایش شیر می داد. به یکی از یارانشان دستور دادند که در برابر آن سگ بنشیند تا کسی از سپاهیان متعرض سگ و بچه هایش نشود.(2)
پیامبر(ص) فرمودند: مردی از راهی می گذشت. تشنه شد. چاهی یافت. وارد آن شد و آب نوشید وقتی بیرون آمد، سگی را دید که (از تشنگی) له له می زد و خاک (مرطوب) را می خورد. با خویش گفت: او هم مثل من تشنه است! دوباره وارد چاه شد. کفشش را از آب پر کرد، آن را به دندان گرفت و از چاه بیرون آمد و سگ را سیراب کرد. خداوند نیز از وی سپاسگذاری کرد. پرسیدند: مگر سیراب کردن چارپایان نیز پاداش دارد؟ فرمود: سیراب کردن هر تشنه ای پاداش دارد.
در روایتی دیگر فرمودند: سپاسگذاری خدا از آن مرد آن بود که وی را وارد بهشت کرد. (3)
هرگز عضوهای جانداری را نبرید؛ گرچه آن حیوان سگی درنده باشد.(4)
__________
(1) حلیة المتقین، ص 452 تا 455؛ بحارالانوار، ج 16، ص 124؛ ج 60، ص 74 و 75؛ ج 61، ص 128 تا 134؛ ج 62، ص 2 تا 30؛ ج 100، ص 64.
(2) کنزالعمال، ج13، ص429؛ مسند احمد، ج4، ص35.
(3) صحیح بخاری، ج3، ص77؛ صحیح مسلم، ج7، ص44.
(4) بحارالانوار، ج42، ص246؛ شرح اصول کافی ،ج6،ص249؛ معجم الکبیر، ج6، ص100.
لینك بحث اصلی : http://www.askquran.ir/thread27717-2.html 