تبیان، دستیار زندگی

سلام

من دوران لیسانس، یه چیزایی رو نمیدونستم و باعث شد یه جاهایی ضرر کنم.

اگه کسی همچین تجربیاتی داشته بیاد بگه واسه تازه کارا... :)

(یعنی لذت گفتن این کلمه تازه کار، یا ترم اولی و ... از لذت ترکوندن حباب پاکتهای محافظ وسایل الکترونیکی هم بیشتره!!)

:)

یکیش اینه:
ترمای اول نمیدونستم معدل تو کنکور ارشد تاثیر داره.
یا نمیدونستم اگه یکی معدل اول بشه، به جز اون تاثیر معمولی که معدل همه براشون داره، خیلی خیلی خوش به حالشه تو کنکور. یه چی تو این مایه هاست که انگار رتبه شون یه سوم میشه! یعنی مثلا رفیق من رتبه ش شد نزدیک سیصد (مکانیک) اما به خاطر معدل اولیش، امیرکبیر روزانه طراحی کاربردی قبول شد. یعنی یکی از دو تا گرایش محبوب مکانیک!!
یکی دیگه از دوستان، معدل اول نبود اما همون اولا بود. بدون کنکور همین دانشگاه خودمون قبولش کردن.

فعلا...

سلام جناب قاف
ممنون مبحث بسیار عالی هست واسه ما تازه کارا :d
از تجربیات دوستان استفاده می کنیم.

سلام به ارشد خون حرفه ای جناب قاف
و سلام به ترم اولیای تازه کارِ تازه شروع کنِ اول راهِ .... آقا خدایی کیف داد :))
بهترین تجربیات من که هنوزم که هنوزه دارم ازش مستفیض میشم !  :
ردیف اول بشینید
تو چشِ استاد بشینید ( منظور صندلی های تقریبا روبه روی استاده . اگه میز استاد اریب هست و اریب به سمت کلاس میشینه شما هم سه چهار تا صندلی اونورتر بشینید که باز تو چشِ استاد باشید )
تو بحث شرکت کنید حتی اگه با نشون دادن این باشه که درس رو نفهمیدین یا مثالای حتی الکی بیارید و درست بودنش رو از استاد بخواید بررسی کنه 
وقتی هم همه شد شما ساکت بشید چون در این وضع استاد سرسام میگیره و اصلا خوشش نمیاد .. پس مثل یه دانشجوی یونیک منتظر بمونید حتی اگه فرصت تمام شد و شما جواب ناب خودتونو نتونستین بگید.
استادا معمولا ایمیل میدن . ایمیلای به روز مربوط به درس براش سند کنید . البته اصلا زیاده روی نکنید ماهی یا دوماهی یکی . ترم هم که تموم شد هر فصل یه ایمیل کفایت میکنه جهت موندگار شدن یاد شما در ذهنش !!!
همه ی اینا به دردتون میخوره مخصوصا تو جاهایی که اساتید محترم از بین دانشجوهای تاپ و دم دستشون کسانی رو برای همکاری انتخاب میکنن .
پ ن :
هیچ کدوم از بندهایی که گفتم بیان کننده ی یه شخصیت شیرین عسل و لوس و ننر سرکلاس نیست که معمولا سوگلی استاد میشه ! ... شما با اینکار سوگولی نمیشید شما با اینکار اعتماد استاد رو جلب خواهید کرد و کاملا توام با رفتاری سنگین و محترمانه و بدون هر و کر خواهدبود .
با آرزوی موفقیت بیش از پیش برای شما ترم اولی های تازه کار اول راه !!!

سلام
اکثر توصیه های اصلی رو دوستان گفتن و من هم استفاده کردم از خیلیاش، یه سری موارد دیگه به ذهنم میرسه رو میگم:

پروژه هایی که بهتون واگذار میکنن رو بیشتر از اینکه برا نمره انجام بدین ، برای خودتون و آیندتون انجام بدین. زمانی که پروژه یه درس رو هرچند دست و پا شکسته انجام بدین میتونین ادعا کنید موضوع اون درس و پروژه جزو مهارت های کاری شماست، در غیر این صورت احتمالا دید درستی از اون موضوع نخواهید داشت. اینم بگم که اکثر اوقات گزارش و نتیجه پروژه رو اساتید اصلا نگاه نمیکنن یا یه نگاه کلی میندازن و خیلی موقع ها بر مبنای چیزای دیگه غیر از کیفیت خود پروژه نمرشو تخمین میزنن. ولی برای خودتون هم شده خیلی وقت بذارین روی این پروژه ها.

اگه درسی کنفرانس اختیاری یا اجباری داشت بدون هیچ تردید یا ترس ناشی از عدم تجربه یا خجالت و ... همون اول ترم داوطلب بشین،در مورد کنفرانس های اختیاری اثر روانی این داوطلب شدن معمولا خیلی بیشتر از انتظارتون میتونه باشه و اساتید خیلی خوششون میاد و تا آخر ترم دید دیگه ای نسبت به شما خواهند داشت. بعدشم موضوعی که کنفرانس میدین معمولا به این راحتیا از ذهنتون خارج نمیشه و معمولا میاد جزو علاقه مندی هاتون. در مورد کنفرانس های اجباری هم علاوه بر اون اثر روانی این مزیت هم  وجود داره که اوایل ترم با خیال راحت و دغدغه کم میتونین وقت بذارین روش و هم کیفیت کنفرانستون بالاتر میره و هم تا آخر ترم از نگرانی های خودتون که به مرور بیشتر هم میشه کم کردین. یه مزیت دیگه هم که داره اینه که در این صورت اساتید معمولا نمره کامل کنفرانسو میدن به شما و کمتر تحت تأثیر مقایسه با بقیه کنفرانسای قوی تر قرار میگیره نمرتون. اصلا هم از اینکه ممکنه سوتی بدین  یا خراب کنید هم نگران نباشین. بر فرض که سوتی هم بدین، همش میشه خاطرات شیرین! الان کلی خاطره شیرین و خنده دار از کنفرانس های ترم اول دانشگامون اومد تو ذهنم:) اتفاقا توی اولین کنفراسمم ترم اول با mohammadmahmoodi عزیز (از اعضای انجمن) مشترکا یکی از فصلای کتابو ارائه دادیم و هر دومون نمره ماکس شدیم توی اون درس! و البته داستانی داره این داوطلب شدنم و گول خوردم وگرنه بعید میدونم خودم داوطلب میشدم!

دقت تصحیح کردن برگه ها توی دانشگاه در مورد خیلی از درسا پایین تر از دوران مدرسه است و  خیلی موقع ها مخصوصا برای درسای غیر محاسباتی و مثلا برای امتحانات تشریحی که باید داستان بنویسین اصلا تصحیح نمیشه و یا ممکنه یکی دو تا سوال شاخص رو مبنای نمره دادن قرار بدن. یه موقع فکر نکنین برای نمره های خودم دلیل تراشی کردم به این نتیجه رسیدما! از خود اساتیدی که بعد از دوره کارشناسی باهاشون ارتباط داشتم شنیدم و اونا میگفتن که خیلی از اساتید دیگه هم اینجورین و وقت نمیکنن دقیق تصحیح کنن. اینو گفتم که اگه یه موقع نمرات خودتون یا همکلاسیهاتون بعضی موقع ها خیلی دور از انتظار شد خیلی تعجب نکنین. سعی کنین درس رو برای خودتون و تقویت توانمندی های خودتون بخونین و اگه نمره هاتون رضایت بخش نبود به هیچ وجه دلسرد نشین از درس خوندن.


سعی کنین از همون اول دنبال یه هدف از تحصیلتون باشین و مباحث و درسایی که بیشتر علاقه دارین رو شناسایی کنین و ضمن کسب توانایی و شناخت نسبت به همه موضوعات، روی یکی دو موضوع خاص از رشتتون متخصص و خبره بشین در حد استاد. البته این چیزی نیست که ترمای اول محقق بشه، ولی توی ذهنتون باشه و  سعی کنید ناخودآگاهتونو باهاش درگیر شه. این از اون موارد خیلی مهمه و خودم به شدت پشیمونم از اینکه درست انجامش ندادم :(


توصیه های عمومی تر! :)
اول اینکه از همون اول با مسئولین آموزش دانشگاتون رفیق بشین، تسریع کاراتون خیلی موقع ها گیره پیششون.
دوم مواظب باشین ترم بالایی ها خیلی سر کارتون نذارن. مثلا توی بعضی دانشگاه ها رسمه اول سال ترم بالایی ها میان نقش استادو براتون بازی میکنن! :))
و در آخر مواظب باشین از کی جزوه میخواین و یا به کی جزوه میدین،ترمای اول میتونه معنای عمیقی داشته باشه این جزوه گرفتنا و بعضا یه شب چراغونی تهش دیده میشه! :))