ضربه دیگر گناه: سماعة بن مهران مىگوید: از امام صادق علیهالسلام شنیدم:
«سَمِعْتُ أَباعَبْدِاللّهِ یَقُولُ: ما أَنْعَمَ اللّهُ عَلى عَبْدٍ نِعْمَةً فَسَلَبَها ایاهُ »
نعمتى را خدا به عبدش نمىدهد كه از او بگیرد. نعمت را عنایت مىكند كه براى عبد بماند. خانه، مركب، كار و منبع درآمد مىدهد تا راحت باشد، چیزى از نعمت را نمىدهد كه بگیرد،
«حَتّى یُذْنِبَ ذَنْباً یَسْتَحِقُّ بِذلِكَ السَّلْبَ »
تا وقتى كه عبد گناهى را مرتكب شود، چنان گرهاى در زندگى او مىاندازد، خانه، ماشین، كار و زمین از دست او مىرود و به خاك سیاه مىنشیند. او نعمت را نداده است كه بگیرد، گناه باعث سلب نعمت است.
