دانش > نجوم - اخترشناسان قصد دارند تا وزن خرده کهکشانی را که رکوددار کوچک‌ترین کهکشان شناخته شده عالم است اندازه بگیرند تا درک فیزیک‌دانان از ماده تاریک را بهبود بخشند.
محمود حاج‌زمان: گروهی از اخترشناسان اعلام کرده‌اند قصد دارند تا وزن خرده کهکشانی را که رکوددار کوچک‌ترین کهکشان شناخته شده عالم است اندازه بگیرند؛ اندازه‌گیری که می‌تواند درک فیزیک‌دانان از ماده تاریک را بهبود بخشد.
بر اساس نتیجه مطالعه جدیدی که در شماره اخیر مجله Astrophysical Journal به چاپ رسیده ؛ با گروهی مشتمل از تنها 1000 ستاره، جرم این کهکشان پَر وزن به نام Segue 2 تنها به اندازه‌ای است که فقط ماده تاریک می‌تواند همچون چسب اجزای آن را در کنار هم نگاه دارد.
با استفاده از توان تلسکوپ‌های دوقلوی کک در نوک قله کوه مائوناکی هاوایی، محققان توانسته‌اند تا جرم چند ده عدد از سنگین‌ترین ستارگان این کهکشان را تعیین کنند. درکمال تعجب، یافته‌های آنان نشان می‌دهد که تمام این ستارگان ده‌ها مرتبه سبک‌تر از چیزی هستند که انتظار می‌رود. هاله‌ای از ماده تاریک -ماده‌ای نامرئی که تنها از روی اثرات کشش گرانشی خود قابل شناسایی است و به عقیده دانشمندان بیش از 80 درصد جرم جهان را تشکیل داده است- آن چیزی است که کهکشان Segue 2 را در کنار هم نگاه می‌دارد و باعث می‌شود تا این مجموعه به عنوان یک کهکشان، و نه صرفا یک خوشه ستاره‌ای طبقه‌بندی شود.
کهکشان Segue 2 که نخستین بار در سال 2009 / 1388 و طی پروژه نقشه‌برداری دیجیتال آسمان اسلون کشف شد، یکی از کم‌نورترین کهکشان‌های شناخته شده نیز به شمار می‌رود؛ و درخشش خروجی آن تنها به اندازه 900 خورشید است. برای اینکه درک بهتری از میزان کم‌نور بودن این کهکشان داشته باشید، کهکشان راه شیری ما با درخشش معادل 20 میلیارد خورشید در حال نورافشانی است.
نظریات اخترشناسی وجود کهکشان‌های کم‌حرارتی مانند Segue 2 را پیش‌بینی کرده بودند، اما تا همین اواخر خبری از این کهکشان‌ها نبود. این کشف همچنین می‌تواند درک ما را از نحوه شکل‌گیری کهشکان‌ها در سراسر کیهان بهبود بخشد، و همچنین بیانگر این است که ماده تاریک همانطور که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دادند در دسته‌هایی به صورت هاله وجود دارد.
البته اخترشناسی همچون جیمز بولاک و گروهش معتقدند که Segue 2 در واقع تنها یکی از بی‌شمار کهکشان اقماری است که به دور کهکشان راه شیری در حال گردش هستند و تنها منتظرند تا توسط اخترشناسان کشف شوند. وی می‌گوید: «این کشف می‌تواند تنها به مثابه نوک کوه یخی باشد که بخش اعظم آن زیر آب پنهان شده است. شاید هزاران سیستم کم جرم (کهکشان کوتوله) در حال گردش به دور کهکشان ما باشند، که خارج از توانایی شناسایی ما قرار دارند.»
