تبیان، دستیار زندگی

محمدرضا تقوی‌فرد در سرمقاله خورشید،  نوشته است:

مدت‌ها پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و حتی قبل از آغاز زمان ثبت‌نام کاندیداهای این دوره پیش‌بینی کرده بودیم که آیت‌‌الله ‌هاشمی‌رفسنجانی، موج بلندی را پشت‌سر حجت‌الاسلام سیدمحمد خاتمی ایجاد خواهد نمود و این موج بلند می‌تواند تمام‌کننده باشد و جهت حرکت پاندولی قدرت را از مسیر اصولگرایی به اصلاح‌طلبی تغییر دهد.

پیش‌بینی‌ها درست بود و محمدرضا عارف با مرقومه سیدمحمد خاتمی از رقابت‌های این دوره کناره‌گیری کرد و سازماندهی قوی و تشکیلات منسجم اصولگرایان که در مرکز ثقل محمدباقر قالیباف به هم رسیده بودند نیز کارساز نشد. نه حضور توأم با حمایت علی لاریجانی در مراسم افتتاح بزرگراه امام علی (ع) از قالیباف و نه کناره‌گیری حدادعادل و استفاده حداکثری از ظرفیت جبهه متحد اصولگرایی نتوانست سرنوشت این دوره از رقابت‌ها را به نفع دو شاخه اصولگرایان تغییر دهد و بدین ترتیب حتی نامه حمایت 150 نماینده مجلس و در ادامه حمایت‌های همه‌جانبه اردوگاه اصولگرایان در مجلس نیز مؤثر نبود و نتیجه قابل قبولی را برای آنها به دنبال نیاورد.

آنچه در این میان بسیار حائز اهمیت است، صداقت احمدی‌نژاد در بیان این مطلب بود که دولت و شخص وی کاندیدایی در انتخابات ندارند و فقط مجری انتخابات هستند. صداقتی که در پی آن سلامت برگزاری و اجرای یک انتخابات آزاد و مردم‌پسند را به ‌دنبال داشت.

تهران امروز به قلم قربان‌زاده، مدیر مسئول این روزنامه، نوشته است :

آقای جلیلی شما به قول خودتان و حامیان دوآتشه‌تان به تکلیف‌تان عمل کردید؟ فقط پرسش ما از شما این است که واقعا به تکلیف‌تان عمل کردید که انتخابات ریاست قوه اجرایی را به یک رفراندوم هسته‌ای تبدیل کردید؟! به تکلیف‌تان عمل کردید که باعث شدید از این پس برداشت همنشین خارجی شما این بشود که ایده مقاومت و کوتاه نیامدن از حق هسته‌ای فقط از سوی چهار‌میلیون و اندی ایرانی حمایت می‌شود؟!


برادر گرامی، گفته بودی که پشت خیمه‌های دشمن هستیم و نباید از این ده ضربه شمشیر عقب بکشیم. اما نگفته بودی که مصداق قرآن سر نیزه در این شباهت سازی چیست؟ حداقل شش سال است که رهبری عناوین سالها را به اولویت اقتصاد و اداره معیشت مردم اختصاص داده اند و فرموده اند که مبارزه با آمریکا یعنی کار کار و کار! بله برادر، قرآن سر نیزه در پشت خیمه‌های دشمن آن بود که فراموش کنیم باید با کارآمدی و همت جهادی سرافکندگی درونی را به سربلندی تبدیل کنیم تا عزت مدارانه مقابل دشمن بایستیم و باید از مدیر ولایی، جهادی با کارنامه و تجربه موفق مدیریتی و کارآمد حمایت کنیم تا بتوانیم آن ده ضربه شمشیر آخر را به هدف بزنیم.


آقای جلیلی! پاس گل آقای روحانی را شما زحمت کشیدید‌

وطن امروز هم به بازنشر یک یادداشت در تاریخ هشتم خرداد پرداخته ‌که در آن نوشته شده بود‌:

حالا باز عده‌ای از «دوگانه مقاومت ـ سازش» حرف بزنند! حالا باز عده‌ای بگویند؛ اصلاح‌طلبان که نیستند،‌هاشمی که نیست، خاتمی که نیست، پس حزب‌اللهی‌ها بزنند توی سر و کله همدیگر، بلکه «اصلح» را پیدا کنند!

حالا باز دوستان بازی کنند با کلمه اصلح و صالح و اصلح فلان و صالح بهمان! حالا باز با تندترین شیوه ممکن، خالص‌سازی کنند! حالا باز به ریش متن «رقیب در صحنه است» بخندند! حالا باز هتاکی و اهانت بخوانند ۲ کلمه حرف حساب «خیانت در جبهه خودی» را! حالا باز با وجود شیخ غرای دیپلمات، بعضی دوستان نازک‌خیال، علی‌الدوام چماق بزنند بر فرق قالیباف!

حالا باز حسن روحانی را ول کنند و علیه شهردار تهران، هرآنچه ناسزا بلدند، ردیف کنند! حالا باز خود فتنه را رها کنند و گیر بدهند به آنکه «ساکت فتنه» می‌خوانندش! حالا باز برای این حقیر کمترین کامنت بگذارید که «فلانی! چقدر از قالیباف پول گرفته‌ای برای نوشته‌های اخیرت؟!».

ابتکار هم با درج مطلبی با تیتر «اصلاح طلبان، اصولگراتر بودند» که نقل آن چیزی است که مسعود ده‌نمکی در وبلاگ شخصی‌اش در توضیح چرایی شکست نوشته است:

حالا حکایت آرایش سیاسی و توهمات عجیب دوستان اصولگرا در انتخابات اخیر است که با دست خودشان خودشان را بازنده کردند و جالب آنکه هر کدام خود را از قبل پیروز میدان می‎دانستند.اصلاح طلبانی که درمناظرات نسبت به اصول خودشان اصول‎گراتر بودند و تا دقیقه آخر از خاتمی و‌هاشمی دفاع کردند ولی اینها حتی از مثبتات خودشان و دولت حرف نزدند تا منصفانه عیب‎هایش را نقد کنند.

آنها یک خاتمی داشتند تا در عین دلخوری گوش به حرفش بدهند و کنار بکشند و اینها برای آمدن احساس تکلیف کردند اما برای کنار رفتن احساس تکلیف نکردند. برای همین قبل از انتخابات نوشتم که احساس تکلیف کردن با تکلیف شناسی تفاوت دارد و تفاوتش در یک کلمه تعریف می‌شود و آن هم بصیرت است.

خیلی از دوستان حزب‌اللهی دو آتشه به خاطر این موضع و مطلب و تحلیل مرا شماتت کردند و به جای گریبان چاک کردن برای یک گفتمان برای مصداق سینه چاک کردند و مرا متهم به محافظه کاری کردند اما امروز کارنامه رفتارشان پیش چشمانشان است. از این بدتر خرج کردن همه چیز پای یک رقابت در درون ساختار نظام است که هزینه‌های دیگری دارد که به مرور مشخص خواهد شد.

اعتماد هم نوشته است:

نخستین تبعات این رخداد سیاسی هم در اقتصاد، همزمان با آغاز اعلام اولیه نتایج صندوق‌های رای توسط وزارت كشور آغاز شد و با پیشی گرفتن دكتر حسن روحانی در انتخابات، بازار‌های اقتصادی واكنش‌های مثبت نشان داده و پالس‌های روشن خود را شروع به فرستادن كردند.


در حالی كه نخستین ساعات اعلام نتایج شمارش آرا بود، بازار ارز و طلابا كاهش قیمت‌ها به نتایج اعلام شده پاسخ دادند و بازار سرمایه هم با رشد خود نشانه‌های هیجان مثبت را بروز داد.


هر سكه بهار آزادی در نخستین ساعات معاملات روز شنبه 25 خرداد با قیمت یك میلیون و 240 هزار تومان مورد معامله قرار گرفته تا قیمت پایانی روز پنجشنبه كه یك میلیون و 310 هزار تومان بود را دچار تزلزل كاهشی 70 هزار تومانی (تا ظهر) كرده باشد. اما این روند هم پایان كار نبود و تا عصر شنبه قیمت سكه تمام به یك میلیون و 213 هزار تومان هم رسید تا سكه در حالی جو روانی بازار را بشكاند كه قیمت طلای بازار جهانی نسبت به روز پنجشنبه معادل چهار دلار در هر اونس افزایش پیدا كرده بود.


جالب آنكه در روند عادی بازار، در چنین روزی باید قیمت‌ها افزایشی می شد چرا كه اونس جهانی طلابه 1392 دلار رسیده بود. قیمت دلار هم در بازار آزاد از صبح شنبه با روند كاهشی آغاز به كار كرد و در نهایت عصر دیروز به قیمت 3375 تومان رسید تا پس از مدت‌ها قیمت دلار كاهشی 255 تومانی (نسبت به روز پنجشنبه) داشته باشد.