تبیان، دستیار زندگی

اوشین مظهر خانواده بود. او در دوران کودکی سختی بسیاری می‌کشد، با بی‌محبتی پدرش که ناشی از فقر مفرط بود، روبرو شد و حتی برای تامین نیاز اولیه‌اش یعنی غذا مجبور شد تا از سنین کودکی دور از خانواده‌اش زندگی کند. اما هیچکدام از این موضوعات باعث نشد تا او پدر و مادرش را فراموش کرده و یا آنها را ترک کند. او همواره عاشقانه به پدر، مادر و سایر اعضاء خانواده‌اش محبت کرد و در هر شرایطی تابع نظر پدرش بود.

صبرپیشگی اوشین در سنین جوانی هم ادامه داشت و او در مقام همسر و مادر فرزندانش تمام تلاش خود را برای نگهداری خانواده‌ خود کرد. در حقیقت برای اوشین کانون گرم خانواده در اولویت قرار داشت و شاید همین نکته راز ماندگاری این سریال ژاپنی باشد.

«سال‌های دور از خانه» که به زندگی دختر بچه‌ای فقیر در جنگ جهانی دوم می‌پردازد، به نویسندگی «هاشیدا سوگاکو» و همراهی 8 کارگردان از جمله هیرویوکی ایگوچی، هیهاچیرو کوبایاشی، مینورو تاکموتو، یوشیو موچیزوکی، فومیتاکا یوشیمورا و جیرو اباتا ساخته شده است. تهیه کننده این اثر نیز یوکیکو اوکاموتو بوده و کوئیچی ساکادا نیز آهنگساز سریال اوشین بوده است.

این سریال در 60 کشور دنیا به نمایش درآمده و بالای 62 درصد مخاطب داشته است. در سال‌های بعد انیمیشن‌هایی از روی این سریال برای کودکان نیز ساخته شد و حتی در همین اواخر یعنی در سال 2012 یک نسخه سینمایی از روی فیلم سینمایی اوشین ساخته شد.

البته پخش آن در این کشورها بسیار تاثیرگذار بوده است هرچند که خود ژاپنی‌ها خیلی اعتقادی به آن نداشتند. آنها بر این باور بودند که لزومی ندارد داستان فقر و بیچارگی آنها دست به دست در دنیا بگردد و تصویری ناخوشایند از این کشور که امروز یکی از کشورهای پیشرفته و صنعتی دنیاست را نشان بدهد.

اما اوشین تمام مرزها را درنوردید و به قدری مهم شده بود که پلی در ژاپن را به نامش کنند و ویتنامی‌ها به خدمتکارهای زن خود «اوشین» بگویند.

این شب‌ها دوباره «اوشین» به تلویزیون ایران آمده است و از شبکه تماشا روی آنتن می‌رود. پخش دوباره این سریال خاطرات نوستالژیک بسیاری را برای مخاطبان به ارمغان آورده است. از قطعی برق در دوران پخش اول این سریال که هم‌زمان با دوران جنگ تحمیلی ایران بود تا تاثیراتی که این سریال بر مردم ایران داشت.

دوره‌ای که وقتی ایرانی‌ها توریست چشم بادامی در ایران می‌دیدند، او را اوشین خطاب می‌کردند. فوکول کردن موها در خانم‌های ایرانی باب شد و اگر به مهمانی‌های زنانه سرکی می‌کشیدید، اکثر بانوان حاضر در مراسم را با موهایی فوکول شده می‌دیدید که همه به تقلید از اوشین خود را به این ریخت درآورده بودند.

«برنج و تربچه» که یک غذای فقیرانه در این سریال محسوب می‌شد نیز غذایی ویژه بود که میان مردم راه یافته بود و همه دوست داشتند از ترکیب این غذای عجیب که اوشین همواره با ولع آن را می‌خورد سر در بیاورند و آنها هم بتوانند با همین چوب‌های باریک و البته با ولع اوشین از این غذا بخورند.

داستان که جلوتر رفت و اوشین با «ریوزو تاناکورا» ازدواج کرد، تب  لباس‌های دست دوم هم در ایران بالا گرفت. آخر اوشین و همسرش وارد فاز تازه‌ای از تجارت شده بودند و با فروش لباس‌های دست دوم مراحل موفقیت را سپری می‌کردند. البته  این بخش از سریال «سال‌های دور از خانه» از تاثیرگذاری بسیار بالاتری برخوردار بود چون هنوز و پس از گذشت سه دهه ناقابل هنوز مراکز فروش لباس‌های دست دوم در ایران به نام «تاناکورا» شناخته می‌شوند. 

بازیگران سریال «اوشین» و ایفاگر نقش این زن سختکوش که به مخاطب خود دست‌یابی به موفقیت را در هر موقعیتی آموزش می‌دهد، سه زن در مقاطع مختلف بودند، یک بازیگر کودک، یک زن جوان و یک زن مسن که بعد از 30 سال از ساخت این سریال هرکدام سرنوشت متفاوتی داشتند. 

**آیاکو کوبایاشی:

این بازیگر، ایفاگر نقش اوشین در سنین 6 تا 10 سالگی بود. البته آیاکو که متولد 11 اگوست سال 1972 (20 مردادماه سال 1351) است، در آن زمان خود 11 سال بیشتر نداشت. 

**یوکو تاناکا:

«یوکو تاناکا» ایفاگر نقش اوشین در سنین 16 تا 46 سالگی است. تاناکا متولد 29 آوریل 1955 (8 خرداد سال 1334) است و در زمان ایفای نقش جوانی اوشین 27 سال سن داشته است.

**نوبوکو اوتاوا:

اوتاوا نقش اوشین را در سال‌های 50 تا 84 سالگی ایفا کرده است. او متولد 1 اکتبر سال 1925 (9 مهر ماه سال 1304) است و یکی از بازیگران سرشناس ژاپن محسوب می‌شود.

**شیرو نامیکی:

شیرو نامیکی اسم همان ریوزوی خودمان است که شوهر اوشین بود. این بازیگر متولد 21 سپتامبر 1957 (30 شهریور سال 1336) است. او در حال حاضر 56 سال سن دارد و زمانی که نقش ریوزو را بازی می‌کرد، 30 سال بیشتر نداشت.