سندی برای بهانه‌گیران سطحی نگر؛
این روزها برخی حامیان دولت در دفاع مطلق و همه جانبه از عملکرد دولت نهم و دهم می گویند اگر دولت احمدی نژاد انحراف داشته چرا مقام معظم رهبری تاکنون هشداری در این باره نداده اند.
به گزارش جهان، جهت پاسخ به این پرسش به اولین دیدار اعضای دولت نهم با رهبر فرزانه انقلاب اشاراتی خواهیم داشت که در تاریخ ۸۴/۷/۱۷، اینگونه درباره خطر انحراف هشدار داده اند:
«نكته‌ى اول این‌كه گمان مصونیت از انحراف را مطلقاً در خودمان نباید راه بدهیم ؛ یعنى هیچ‌كس نباید بگوید وضع ما كه روشن است و مثلاً در خط صحیح و در خط دین و خدا داریم حركت مى‌كنیم و منحرف نمى‌شویم؛ نه، چنین چیزى نیست. امكان لغزش و انحراف از خط مستقیم براى همه هست و همه هم وسیله‌ى اجتناب از این انحراف را دارند ؛ یعنى این‌طور نیست كه یك سرنوشت قطعى و حتمى وجود داشته باشد تا ما بگوییم هر كس در این راه حركت مى‌كند، ناگزیر باید لغزش پیدا كند؛ نه، انسان مى‌تواند بدون لغزش و انحراف راه را ادامه دهد. اما مصونیت از انحراف هم تضمینى نیست كه انسان بگوید ما كه دیگر منحرف نمى‌شویم؛ بنابراین خاطر جمع سر را روى بالش نرمى بگذارد و از حال خودش غافل شود.
هیچ‌كدام از این دو طرف قضیه نباید مورد بى‌توجهى قرار بگیرد. وسیله‌ى عدم انحراف و پرهیز از انحراف چیست؟ مراقبت از خود. باید مراقب بود. اگر از خود مراقبت كنیم، منحرف نمى‌شویم. اگر از خود مراقبت نكنیم، یا از ناحیه‌ى سستى و ضعف در پایه‌ها و مبانى عقیدتى انحراف به انسان روى مى‌آورد، یا از ناحیه‌ى شهوات به انسان روى مى‌آورد. حتّى كسانى كه پایه‌ها و مبانى اعتقادى آنها محكم است، شهوات نفسانى بر نگاه و بینش عقلىِ درست و عمیق نسبت به خط و راه و هدف غلبه مى‌یابد و انسان را منحرف مى‌كند؛ كه ما مواردش را دیدیم.
عزیزان من! كسانى كه پایشان لغزید، خیلى از مواردش را كه ما دیدیم، ناشى بود از عدم تعمق در امر دین و معارف اسلامى؛ شعائرى بود، شعارهایى بود، احساساتى بود، بر زبانشان بود، اما در دلشان عمق نداشت. لذا در گذشته ما كسانى را دیدیم كه آدمهاى خیلى تند و داغ و پُرشورى هم بودند، بعد صدوهشتاد درجه وضع اینها عوض شد.
چون نامه مالک اشتر مفصل است، مجبوریم انتخاب كنیم. آن جاهایى كه به نظرم براى ما لازم‌تر است، آنها را انتخاب كرده‌ام. مى‌فرماید «و ایاك و الاعجاب بنفسك و الثقة بما یعجبك منها»؛ برحذر باش از این‌كه خودشگفتى به سراغ تو بیاید. اعجاب به نفس، یعنى خودشگفتى؛ این‌كه انسان از خودش خوشش بیاید. حضرت مى‌گویند مواظب باش در این دام نیفتى.
دنبال این، باز فقره‌ى مهم دیگرى است كه مى‌فرمایند: «ایّاك و المنّ على رعیتك باحسانك»؛ سر مردم منت نگذارید و بگویید ما این كارها را براى شماها كرده‌ایم. وظیفه بوده، انجام داده‌اید. اگر انجام داده باشید، وظیفه‌تان را انجام داده‌اید؛ منتى سر مردم نگذارید. «او التزیّد فیما كان من فعلك»؛ كارهایى را كه انجام داده‌اید، بزرگنمایى نكنید.
اگر تقواى بیشترى به خرج دادیم، از خودمان بیشتر مراقبت كردیم، بهتر كار كردیم، بهتر به وظایفمان عمل كردیم، به قانون بیشتر احترام گذاشتیم و در جهت این اهداف، بیشتر پیش رفتیم، پیش خداى متعال عزیزتر خواهیم بود؛ اما بدون آن، نخیر. باید تلاشمان را در این جهت متمركز كنیم. مواظب باشیم در دامهایى كه دیگران افتادند، ما نیفتیم. هر كس در آن دامها بیفتد، همان بلاها و همان عواقب برایش متصور است؛ لذا فرقى بین ما و آنها نیست.
