به گزارش ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، دکتر ˈعلی شکوهی رادˈ استادیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر گفت: این حسگر زیستی قادر به سنجش میزان دقیق هیدروژن پراکسید در نمونه های دارویی بوده که در سنجش ماده فوق در صنایع مختلف نیز می تواند کاربرد داشته باشد.
از آنجا که هیدروژن پراکسید یک ترکیب حد واسط در بسیاری از واکنش های آنزیمی است، اندازه گیری دقیق میزان آن می تواند از نقطه نظر کنترل واکنش های آنزیمی و سنتیک واکنش های آنزیمی بسیار مهم باشد.
از اینرو ساخت و طراحی حسگری که بتواند سنجش این ترکیب را نسبت به روش های موجود دقیقتر و سریعتر و با حد تشخیص مطلوبتر بدهد از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
به طور کلی مزیت حسگر الکتروشیمیایی نسبت به سایر روش ها طرز تهیه آسان، کم هزینه بودن روش، پاسخ یکنواخت و قابل اعتماد آن است.
در این پژوهش برای ساخت حسگر زیستی با تأکید بر خاصیت الکتروکاتالیکی نانوذرات نقره از فناوری خود تجمعی لایه به لایه استفاده شده است تا خطای انسانی موجود در کارهای مشابه از بین برود و بدین منظور روش الکتروشیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است.
در فرایند ساخت حسگر زیستی تمام مراحل لایه بندی به طور خود انباشتگی و بدون دخالت عوامل بیرونی صورت می گیرد، بنابراین علاوه بر حد تشخیص فوق العاده حسگر زیستی (حدود 10 نانو مولار غلظت هیدروژن پراکسید) هربار تهیه حسگر زیستی به روش خود تجمعی، به دلیل حذف خطاهای انسانی جواب های کاملا یکنواختی را می دهد و بعلاوه پایداری حسگر حاصله نیز نسبت به سایر حسگرهای موجود تا حد زیادی بهبود یافته است.
نتایج این کار تحقیقاتی در مجله Korean Journal of Chemical Engineering (جلد 29، شماره 12، ماه اکتبر سال 2012) منتشر شده است.
