خطابه فاطمی
این خبر به خانه وحی میرسد. آن بانوی الهی مقنعه به سر میافكنند و خود را در چادری میپیچند و با گروهی از زنانِ بنیهاشم به جانب مسجد رسول خدا گام مینهند. ورود آن حضرت، همزمان با حضور ابوبَكر در مسجد است. آن حضرت در پس پرده مینشینند و خطبهای رسا، علیهِ دستگاه حاكم ایراد میفرمایند.
این خطبه آن چنان تأثیر میگذارد كه در تاریخ نقل میكنند: تا به آن روز دیده نشد كه مردمان چنین ناله و گریهای سر دهند.
شرح ماوقع از زبان خود حضرت فاطمه در بخشی از خطبه فدک :
هنوز دو روزى از مرگ پیغمبرتان نگذشته و سوز سینه ما خاموش نگشته،آنچه نبایست، گردید.و آنچه از آنتان نبود بردید.و بدعتى بزرگ پدید آوردید.
مصادره قطعی فَدَك
قدرت حاكمه برای نشان دادن اقتدار خویش، در همین روز، یعنی پانزدهمین روز پس از وفات رسول خدا، كارگزارانِ حضرت صدّیقه كبری را از فَدَك اخراج میكند. این تصمیم، به ظاهر در آغاز صبح و با فرستادن عناصر خلیفه به سوی منطقه خَیبَر و دهكده فَدَك صورت گرفته است.
ماجرای بیت الاحزان
حضرت زهرا(سلام الله علیها) نیز در مبارزه با غاصبان حق امیرالمؤمنین و فدک، وقتی نتیجه ندیدند، شیوه گریه و حزن را در پیش گرفتند. تا جایی که در حدیث آمده است که مردم آمدند و گفتند:« یا علی!فاطمه هم شب گریه میکند و هم روز و ما راحتی و آسایش نداریم. شما از او بخواهید که یا شب گریه کند و یا روز.
کسانی که از گریه اش آزرده می شدند غاصبان خلافت بودند زیرا خانه حضرت زهرا دیوار به دیوار مسجد النبی بود و آنها همچنان که بر منبر بودند یا نماز می خواندند صدای گریه ی حضرت را می شنیدند. حضرت فاطمه در برابر این اعتراضات ساکت نشدند بلکه راه مبارزه را تغییر دادند و دست حسنین را گرفتند و در حالی که در جمعی از زنان مدینه بودند به قبرستان بقیع می رفتند و در سایه درختی برای رسول خدا نوحه سرمی دادند. اما ابوبکر و عمر(لعنت الله علیهما) برای خاموش کردن حضرت فاطمه (سلام الله علیها) آن درخت را قطع کردند. امیرالمؤمنین برای ایشان مکان مسقفی فراهم کردند که در آن به سوگواری بپردازند و نام آن را بیت الاحزان گذاشتند. شب امیرالمؤمنین(علیه السلام) میرفت و او را به خانه میآورد. حضرت فاطمه ۲۷ روز چنین عمل کرد.
مدت بیماری و زمان شهادت
دختر پیغمبر چند روز را در بستر بیمارى بسر برده؟درست نمىدانیم،چند ماه پس از رحلت پدر زندگانى را بدرود گفته؟،روشن نیست.كمترین مدت را ۴۰ شب و بیشترین مدت را ۸ ماه نوشتهاند و میان این دو مدت روایتهاى مختلف از ۲ ماه تا ۷۵ روز، ۳ ماه، و ۶ ماه است.
در روایات متعددی از ابی عبدالله آمده است: «علت وفاتش این بود که قنفذ غلام آن مرد (یعنی عمر) به دستور وی، فاطمه را با نوک غلاف شمشیر زد و بدین ترتیب فاطمه محسن را سقط کرد و به همین سبب به شدت بیمار شد.»
این نوشتار براساس مطالب مندرج در مآخذ ذیل به رشته تحریر درآمده است:
(منابع تخصّصی در زمینه استخراج حوادث هجوم اصلی و زمان وقوع آن):
۱. الهجوم علی بیت فاطمه: عبدالزهراء مهدی.
۲. دانشنامه شهادت حضرت زهرا (جلد ۲ ـ ۱): علی لبّاف.
(منابع تخصّصی در زمینه آشنایی با دلایل سكوت امیرمؤمنان در ماجرای هجوم):
۳. مظلومی گمشده در سقیفه (جلد ۲ و ۴): علی لبّاف.
(منابع تخصّصی در زمینه مصادره اموال حضرت زهرا):
۴. عبور از تاریكی: عدنان درخشان، علی لبّاف.
(منابع تخصّصی در زمینه آشنایی با ماجرای سقیفه و غصب خلافت):
۵. سقیفه: علاّ مه سید مرتضی عسكری.
۶. پس از غروب: یوسف غلامی.
۷. تاریخ خلفا: رسول جعفریان.
۸. خاستگاه خلافت: عبدالفتّاح عبدالمقصود.
۹. جانشینی حضرت محمّد: ویلفرد مادلونگ.