سلامت تورا برزخ
گل گفتی و اینجا را بستان نمودی/ما را به عطر نفس خویش مهمان نمودی...به به عجب شعری
سوالیست مرا گاهی...
که این جاده دوستی کجاست گاهی؟مگر در جای دگر چقدر حقوقش باشد که مهمانمان نکند ولو با آهی؟
(حالا نیست که خودم یک ضرب هستم:)رو که نیست.سنگ پای بابله!! )