امام صادق(علیهالسلام) میفرمایند :
اشعث خود در خون امیرالمومنین(علیه السلام) دست داشت و دخترش جعده امام حسن(علیه السلام) را مسموم کرد و پسرش محمد در خون امام حسین(علیه السلام) شرکت داشت.
بیشتر:
اشعث بن قیس
ابو محمد معدی کرب بن قیس بن معدی کرب از تیره حارث بن معاویه و بزرگ قبیله کنده در حضرموت بود. وی ملقب به اشعث است که به معنای ژولیده مو می باشد. بعضی جاها به وی لقب اشج (شکسته پیشانی) و عرف النار (به معنای خائن) داده اند.
دوران جوانی و زمان محمد
در سالهای جوانی وی به قبیله مراد که پدرش را کشته بودند حمله کرد، اما اسیر شده و مجبور به پرداخت ۳۰۰۰ شتر به عنوان فدیه گردید. در سال ۱۰ هجری/۶۳۱ میلادی او سرکرده گروهی بود که برای تسلیم بخشی از قبیله کنده در مدینه به محمد، ماموریت یافته بودند. قرار بود خواهر اشعث به نام قتیله به ازدواج محمد در آید، اما پیش از آنکه قتیله به مدینه بیاید، محمد درگذشت.
دوران خلافت ابوبکر
بعد از مرگ محمد، اشعث به همراه قبیله اش شورش کرده و مسلمانان آنان را در قلعه نجیر، محاصره نمودند. نقل است که اشعث شرط تسلیم قلعه را به در امان بودن خود و ۹ نفر دیگر گذاشت، اما از نوشتن نامش در عهدنامه تسلیم سرباز زده و بدین سان از اعدام رهایی یافت و به مدینه فرستاده شد و ابوبکر نه تنها وی را بخشید بلکه خواهرش ام فروه (قریبه) را به ازدواج اشعث درآورد. اما برخی روایات حاکی از آنند که این ازدواج باید در زمان نمایندگی اشعث از سوی محمد صورت گرفته باشد.
دوران خلافت عمر و عثمان
اشعث در غزای شام حضور داشت و بینایی یکی از چشمانش را در جنگ یرموک از دست داد. پس از ابوعبیده، اشعث و قبیله اش را به نزد سعد بن ابی وقاص در قادسیه فرستاد و اشعث در آن جا فرمانده سپاهی بود که شمال عراق را تصرف کرد.
اشعث و قبیله اش در کوفه اقامت کردند و وی در سال ۲۶ هجری/۷-۶۴۶ میلادی، در لشکر کشی به سمت آذربایجان حضور داشت.
دوران خلافت علی و حسن
اشعث در جنگ صفین، چه در جنگیدن و چه در مذاکرات حکمیت نقش موثری داشت و از کسانی بود که علی را مجبور به پذیرش حکمیت و انتخاب ابوموسی اشعری به عنوان حکم اهالی عراق نمود. بر همین اساس روایات شیعی وی را « یک خیانت کار دیرینه» قلمداد می کنند.
اشعث در سال ۴۰ هجری/۶۶۱ میلادی در زمان خلافت حسن بن علی در کوفه درگذشت. وی یکی از دخترانش را به ازدواج حسن بن علی درآورده بود.
پانویس
منبع
منبع ما
منبع جهت مطالعه بیشتر
