ابتدا درود بیكران خود را نثار تمام شهدای به خون خفته ی ایران عزیز می نمایم كه با بذل جان خویش موجب سربلندی و عزت ایران عزیز شده و هر آنچه داریم از خون پاك این عزیزان است. برای روح عرشی آن عزیزان علو درجات را از خداوند سپحان مسئلت دارم و امید شفاعت خود را از سوی آن یاران به خون خفته دارم.
هدف از نوشتن این مطلب كم رنگ كردن جایگاه رفیع شهید والا مقام شهید حجت الاسلام « محمد حسن شریف قنوتی » كه در تاریخ جنگ از او به عنوان اولین شهید روحانی دفاع مقدس نام می برند نیست كه در عصر روز 24 مهر ماه 1359 در خرمشهر به فیض عظمای شهادت نایل آمد و با خدای خویش به بهای جان عزیزش معامله نمود.
اما اولین شهید روحانی دفاع مقدس شهید شاهد، جاوید الاثرحجت الاسلام « شهید ولی الله سلیمانی فرد » می باشد كه در تاریخ 22 مهر ماه 1359 در سر پل ذهاب به سوی معبودش پر كشید و عرشی بودن را بر خاكی ماندن ترجیح داد.
شهید حجت الاسلام ولی الله سلیمانی فرد کیست؟
شهید والامقام حجت الاسلام ولی الله سلیمانی فرد در پاییز سال 1337 در روستای ازنی از بخش چهاردانگه شهرستان ساری استان مازندران در خانواده ای كشاورز، و در دامان مادری از سلاله ی زهرا سلام الله علیها دیده به جهان گشود. پدرش فیض الله و مادرش سیده بی بی موسوی نام دارد. ایشان دوره ابتدایی را در دبستان روستای ازنی طی نمود و به دلیل علاقه وافری كه به مسایل مذهبی داشت، در جلسات سخنرانی وعاظ حضور می یافت و عینا مطالب را در سینه ضبط نموده و برای همسالان خود بیان می كرد به طوری كه تحسین عموم را بر می انگیخت. همین عامل جرقه ای شد كه وی پس از طی دوران ابتدایی جهت فرگیری دروس حوزوی به شهرستان ساری عزیمت نمود و در مدرسه علمیه مصطفی خان و تحت اشراف مرحوم آیه الله شفیعی به تحصیل حوزوی پرداخت. مادر شهید می گوید: « در ایام ماه مبارك رمضان، شهید سلیمانی در حسینه روستای ازنی به سخنرانی و نوحه خوانی می پرداخت كه مورد توجه بیش از پیش مرحوم حجه الاسلام و المسلمین مهدوی ( امام جمعه فقید كیاسر، جویبار ) قرار گرفت و ایشان شهید را برای مهاجرت به قم و توشه گیری از علما و مراجع بزرگ ترغیب نمود و در نتیجه عازم شهر مقدس قم شد.»
ایشان در سال 1357 با بانویی از خانواده ای كشاورز و شیفته و علاقمند به اسلام و روحانیت، ازدواج نمود كه حاصل این ازدواج پر بركت دو فرزند، یك دختر به نام زهره و یك پسربه نام روح الله می باشد كه پسر ایشان بعد از شهادت ایشان متولد شد.
پس از هجرت به شهر قم از محضر اساتید بزرگی همچون استاد شهید مرتضی مطهری و آیت الله العظمی مكارم شیرازی، آیت الله نوری همدانی و ... كسب فیض نمود.
در عرصه تبلیغ دین با سفر به نقاط مختلف كشور از جمله شیراز، كرمان، خمین، زاهدان، اراك، ساری، گرگان و ... به افشاگری و مبارزه علیه رژیم پهلوی می پرداخت و با سخنرانی های كوبنده و آتشین كه هنوز در اذهان مردم نقش ماندگارش باقی است، خشم عمال رژیم طاغوت را بر انگیخت تا جایی كه همین افشاگری ها سبب شد كه ساواك ایشان را دستگیر كرد و مورد شكنجه قرار داد، زمانی كه آزاد شد، از ایشان سوال كردند: «خیلی به شما سخت گذشت.» ایشان در پاسخ گفتند: « كاری كه برای اسلام باشد مشكل نیست.»
عضویت فعال شهید و همسرش در جمعیت موتلفه اسلامی از جمله فعالیت های سیاسی و مبارزاتی ایشان بود.
شهید سلیمانی فرد علاوه بر مبارزات سیاسی، برای رفع فقر فرهنگی و تبعیض در جامعه آن روز اقدامات موثری از برگزاری كلاس قران و احكام برای جوانان در روستای ازنی اقدام به تاسیس كتابخانه در جوار مسجد زادگاهش انجام داد. این كتابخانه به ظاهر كوچك ملجا و پناهگاه جویندگان علم و حقیقت علی الخصوص جوانان شد.
به علاوه ایشان با تهیه جزوات مذهبی و تنظیم و تكثیر نوارهایی با صدای دلنشین، كه مشتمل بر زندگی ائمه بود به ارشاد و هدایت جوانان می پرداخت.
شهید سلیمانی با پیروزی انقلاب، سنگر مبارزه علیه طاغوت را به سنگر سازندگی مناطق محروم تبدیل كرد. پیگیری مستمر ایشان در زمینه عمران روستایی منجر به تاسیس حمام عمومی توسط جهاد سازندگی در روستای ازنی شد. رایزنی شهید برای تاسیس و بهسازی مدرسه نمونه ای دیگر از خدمات وی بود.
با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق برگ زرین دیگری از كتاب عشق و حماسه این روحانی فداكار ورق خورد و مبارزاتش رنگ خون گرفت. علاقه وافر این روحانی به اعتلای پرچم اسلام و وطن به حدی بود كه با داشتن طفلی چند ماهه و فرزندی كه چشم انتظار به دنیا آمدنش بود و علاقه به همسر فداكارش مانع از رفتن به جهاد در راه خدا نشد و به خاطر خدا از تمامی علایق دنیوی دست شست.
در همان روز های ابتدایی جنگ به عنوان اولین گروه رزمی تبلیغی روحانیون در معیت حضرت ایه الله العظمی نوری همدانی عازم جبهه های حق علیه باطل شد و مدال پر افتخار شهادت زینت بخش وجودش شد.
شهید سلیمانی فرد در مدت حضورش در منطقه عملیاتی سر پل ذهاب در جبهه های غرب كشور به انجام رسالت تبلیغی و جهادی خود پرداخت.
سر انجام این روحانی وارسته و مبارز خستگی ناپذیر در بیست و دوم مهر 135۹ در سر پل ذهاب به خیل شهدای اسلام پیوست و خاكیان را رها نموده و با جسم و روحش به افلاك پر كشید و همانند مادرش زهرا سلام الله علیها مدفنش مخفی ماند و عزیزانش را چشم به راه گذاشت.
مادر شهید می گوید: « پس از شهادت فرزندم ولی الله و مفقود الاثر (جاوید اثر) شدن او، خیلی گریه و بی تابی نمودم تا اینكه شبی در عالم خواب فرزندم را دیدم كه پرچمی به دست داشت و بربالای بلندی ایستاده بود. رو به من كرد و گفت: مادر چرا ناراحتی؟ من طلبه امام زمان بودم و در راه یاری امام زمان به شهادت رسیدم، دیگر گریه و زاری جایی ندارد.»
