تبیان، دستیار زندگی

امیدواریم که مهر ماه امسال قهرمانان واقعی جای قهرمانان پوشالی غرب رو برای فرزندان این سرزمین بگیرند.

خیلی  عالیه  ولی کاش  این  طرح ها یکم تو لفافه نشون داده میشد نه اینکه اینقدر مستقیم عکس از شهیدان  هسته ای رو بزارن...بچه  ها  یکم  تنوع و رنگ و لعاب هم دوست دارن

با نام خدا و سلام

اتفاقا طرح هایی نظیر مختار که بسیار هم علاقمند دارد کاش هر چند وقت یکی از این نوع سریالها تهیه می شد و گفتمان و افکار پاک کودکان ما را متفاوت می کرد

خیلی قشنگه این عکس هارو بزنن رو لوازم تحریر

ولی با این کار بازم بچه های مذهبی به این چیزا رو میارن نه غیرمذهبی ها

این هم محض اطلاع :

واحد کودک انتشارات تلاوت آرامش وابسته به موسسه فرهنگی هنری کاربردی خیبر تحت نام تجاری "قاصدک" آغاز بکار کرد.

"قاصدک" ازین پس، میهمان خانواده‌های ایرانی خواهد بود. شخصیت‌هایی که در قاصدک حضور خواهند داشت قرار است داستان جدید کودکان ما باشند و همراه آنها زندگی کنند؛ البته زندگی به سبک ایرانی-اسلامی.

"ثنا" و "ثمین"  دو خواهر ایرانی‌اند که دوست جدید دختران پاک و معصوم این سرزمین‌اند و برادرشان "سینا"، معروف به "سینا جستجو"، نیز می‌خواهند همراه جدید پسران شجاع و بازیگوش ایرانی باشد. محصولات و لوازم‌التحریر این سه خواهر و برادر در بیستمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم رونمایی و عرضه شده است.

" ثنا، سینا و ثمین" بزودی اتفاقات جدیدی را رقم خواهند زد که "قاصدک" خبر آنها را برای ما خواهد آورد.

برای مشاهده نمونه محصولات به سایت ghasedakk.ir مراجعه کنید.

بحث نفوذ قهرمانان غیربومی (عمدتا ساخته دست کمپانی های فیلم سازی یهود) سالهاست که در محافل تخصصی و عمومی مطرح است.
اخیرا در موسسه فرهنگی موعود مباحثی درباره نفوذ رسانه و تاثیر اسباب بازی ها و بازیهای رایانه ای در بین جوانان مطرح شده بود. برخی از فعالان فرهنگی هم با همین انگیزه پا به عرصه ذاشتهاند.
ازجمله همین دفترهای "یاد ایام" یا شخصیت سازی هایی که انجام شده مثل دارا و سارا" و یا "ثنا و ثمین" که من اولین بار اینجا درباره اش عکسهایی دیدم.
این اقدامات جای تقدیر دارد و باید آنقدر اینجا و آنجا گفته شود که خانواده ها به این نتیجه برسند که می توان بجای عکس اسپادرمن عکس قهرمانان ملی را گذاشت. زمانی موفقیم که دانش آموز ما واقعا افتخار کند به اینکه قهرمانش خلبان بابایی یا فلان دانشمند هسته ای کشور ایران است. این باور در ذهن خانواده ها یک شبه و با خرید چند قلم محصول فرهنگی بوجود نمی آید. اسپایدرمن و باربی یک شبه نیامده اند که بشود یه شبه بساطشان را جمع کرد.


نکته دیگر که بعضی دوستان هم در پستهاشان مطرح کرده اند پرهیز از مستقیم گویی است.
همونطور که در عکسها هم دیده می شود، در کنار عکس انیمیشن اسپایدرمن، عکس واقعی از احمدی روشن و بابایی روی کیف دانش آموزها قرار گرفته.... یا بر روی جلد دفتر ها همینطور... آیا دانش آموز ما با این تصاویر ارتباط برقرار می کند؟
یک حلقه گمشده در این بین وجود دارد و آن "هذات پنداری است". چه زمانی کودک ارتباط برقرار میکند؟ زمانی که شما یه فیلم انیمیشن یا بازی رایانه ای از این شخصیت به او نشان داده باشید و او غرق در قهرمانیهای او در مقابل تلویزیون خوابش برده باشد!!!
کودک که اخبار تماشا نکرده که تصاویر احمدی روشن را تشخیص دهد... یا مستند دفاع مقدس ندیده که بابایی را بشناسد.... کودک کارتون تماشا می کند و تصاویر آن کارتن باید برروی دفتر و کیفش نقش ببندد تا در مدرسه بتواند از انتخابش در مقابل دوستانش دفاع کند.
وقتی دوستش به او می گوید این جامدادی من عکس بتمن دارد یا اسپایدرمناست . دوستش دارم چون قوی است و کارهای خارق العاده می کند. کودک ماهم بگوید این هم احمدی روشن است .کارتونش رادیده ام .این کار را کرده یا فلان اقدام را انجام داده و قهرمان دنیای کودکی من است.

مدیران محترم انجمن مقاومت و اجتماعی و مدیر محترم سیستمهای انجمنها!
این تاپیک تاپیک خیلی ارزشمندی است که هم جای بحث زیاد دارد و هم از مسائل مبتلابه روزانه خانواده هاست و هم قابلیت تبدیل به یک مقاله "محتوایی" دارد.
بنظر می رسد اگر به انجمن اجتماعی منتقل شود بهتر باشد و مخاطبان بیشتری پیدا کند. ضمنا پیشنهاد می شود موقتا در بیست تاپیکهای چسبان انجمن قرار گیرد.


از "گردباد" گرامی هم بابت ثبت چنین تاپیک مفیدی تشکر و قدردانی می کنم.




با تشکر

درمورد عکسهایی که روی دفتر تحریر ایام درج شده، مثال می اورم.
دقت کنید اولین عکس تعدادی کودک هستند که برروی "پهپاد" دارن کارهای مختلف علمی می کنن در عین اینکه بابازی همراه است. یعنی قیافه هاشون جدی نیست و شاد هستند.
این طرح قابل قبول و کاربردی است. چرا؟
چون فضا فضایی فانتزی است. یعنی متناسب با فضای کودکانه برگرفته از خیالپردازی و خلاقیت طراح. این طرح ارتباط برقرار می کند با کودک. مخصوصا اینکه یک انیمیشن هم درموردش ساخته شده باشد و آن موقع است که کودک در اوج همذات پنداری خواهد بود.


اما عکس دوم (احمدی روشن) ایراد دارد. تصویر اولا یک تصویر واقعی است و حتی نقاشی نیست.
اگر عکس شهید احمدی روشن نقاشی هم بود باز هم قضیه "مستقیم گویی" را پوشش نمی داد. یک تصویر تنها از یک آدم بزرگسال که کودک هیچ زمینه قبلی از قهرمانی او ندارد چه دردی از کودک دوا می کند. چرا کودک ما باید همچین تصویری را دوست داشته باشد؟ عکسی که فقط در برنامه های سیاسی و اخبار همراه با بیان کلمات قلمبه سلمبه (حماسی) توسط مجری برنامه دیده شده ، چکونه قهرمانی برای کودک ماست؟
یادمان باشد حلقه گمشده را پیدا کنیم.
وقتی ما می توانیم عکسی از احمدی روشن روی جلد دفاتر دانش آموزانمان قرار دهیم که ماهها انیمیشنی پرطرفدار و جذاب با محوریت چنین شخصیتی در کانالهای مختلف تلویزیون مان پخش شده باشد و اسم قهرمان داستان به فراوانی اسپایدرمن و بتمن جا افتاده باشد. آن موقع است که باید عکس قهرمان آن انیمیشن بر روی دفتر و لوازم التحریرمان نقش ببندد .آنهم نه عکس واقعی، بلکه تصویر انیمیشن آن قهرمان بهمراه دیگر اجزای و فضای همان کارتون.... عکسهای اسپایدرمن مگر تنهاست؟ نه. درحالات مختلف پریدن است در بالای برجها و روی دیوارهای آسمانخراشها. تصاویر پرهیجان است که نشاط کارتون را هم به بیننده منتقل می کند. حالا ما چه کرده ایم یک عکس پرسنلی از شهید هسته ای مان چاپ کرده ایم برروی دفتر و می خواهیم مقابله کنیم با تهاجم فرهنگی!


در ادامه درمورد عکس سوم هم توضیحاتی عرض خواهد شد...

موافقم
این کار درمورد خیلی از قهرمانان ملی و تاریخی ما می تواند اتفاق بیافتد...
مختارنامه مناسب سن بزرگسال بود.
چه عالی بود که انیمیشنی براساس این شخصیت ساخته می شد و پس از اینکه این شخصیت جامی افتاد در رفتارهایای روزانه شان اقدام به چاپ عکسهای آن برروی لوازم التحریر و دفتر می کردند.
متاسفانه ما برای ساخت کارتنهای فانتزی از شخصیتهای واقعی تاریخی مان کمی محدودیت داریم که باید با یک نگرش درست از سوی متولیان وزارت فرهنگ ضمن رعایت موازین ، باعث گریز انیمشن سازان از ساخت انیمیشنهای تاریخی نشود.

درسته .اگه تصاویر بدون همذات سازی و زمینه چینی فرهنگی برروی لوازم التحریر نقش ببندد احتمالا همین اتفاقی می افتد که شکل می گید.
ولی اگر زمانی بیاید که برنامه های تلویزیونی ما پر شود از کارتونهای ایرانی با قهرمانان ایرانی، دیگر فرقی ندارد مذهبی باشد یا غیرمذهبی، کودک و دانش آموزی که مثلا با دیدن انیمیشنی از فلان قهرمان خلبان ، نشاط و هیجانش ارضا شده و عشق خلبانی شده دقت نمی کند که این عکس که برروی کیفش مربوط به شهید دفاع مقدس است و احیانا موازین مذهبی با دیدگاه خانواده اش منافات دارد. بلکه عشقش اینست که مثل قهرمان کارتون مورد علاقه اش بشود لذا براحتی قبول می کند که کیفش منقش به عکس او باشد.

اصلا کارکرد اقلام فرهنگی همین است. یعنی کودک ونوجوان ناخودآگاه با قهرمان همذات پنداری می کند و در ادامه سعی می کند ابتدا ظاهر و سپس رفتارش را نیز بااو مطابقت دهد. دقیقا همان بلایی که باربر و اسپایدرمن برسر کودکان امروز آورده اند. آیا فر میکنید هانواده ها -چه مذهبی چه غیرمذهبی- دوست داشتند که دختر جوانشان عقایدش آنگونه عوض شود که میلیونها تومان صرف جراحی زیبایی اش کند و یا برهنگی را افتخار بداند؟ خیر.
خانواده ها ناخودآگاه قهرمانانی را معرفی کرده اند به بچه ها که کم کم در زندگیشان نهادینه شده اند در ذهن کودکان و نوجوانان و بعد در سالهای بعد (جوانی ) این الگو ابتدا در ظاهر و بعد در رفتارشان خود را نشان داده است.