تبیان، دستیار زندگی

۱- لباس انتخابی است ، تحمیلی نیست. (زن و شوهر را نباید به یکدیگر تحمیل نمود، پسر و دختر می بایست با مطالعه، مشاوره و مجاهده همسر آینده خود را انتخاب کنند.)

۲- لباس باید متناسب با بدن باشد ؛ مدل لباس، رنگ لباس. (ظاهر زن باید متناسب با ظاهر شوهر باشد)

۳- لباس باید عیب پوش باشد. (زن و شوهر نباید کاستی ها و ناراستی ها و ضعف های یکدیگر را در بیرون از نهاد خانواده برای دیگران نقل کنند)

۴- لباس موجب آرامش باشد. (ازدواج کارکردهای مهمی دارد که تسکین آرامش و تأمین نیازهای عاطفی، غریزی، همدلی، همسویی از جمله آنهاست)

۵- لباس نباید آلوده باشد. با لباس آلوده نمی توان نماز خواند. (اگر زن و شوهر آلوده به گناه شدند باید در پاک کردن آن کوشا باشند – توبه)

لباس باید در شأن ما باشد. نباید فردی از طبقه پایین جامعه با فردی از طبقه بسیار بالای جامعه، چه به لحاظ مادی و چه به لحاظ اجتماعی و سیاسی و ….. ازدواج کند. البته نه صد در صد اما بیش از نود درصد موارد موجب اختلافات آزار دهنده ای خواهد شد

۶- باید مراقب لباس بود و از آسیب رساندن به آن پرهیز کنیم.

۷- لباس باید محکم باشد. با کوچکترین حادثه حالت و زیبایی و دوام خود را از دست ندهد. (زن و شوهر نباید با یک سفر خارج از کشور یا مهمانی و یا کوچکترین فشار مادی و …. مرام و مقام و عقیده خود را از دست داده و تحت تأثیر تبلیغات و تلقینات دیگران واقع شوند.)

۸- لباس نباید دست و پاگیر باشد. (نق زدن، بداخلاقی، حسادت، کینه، غرور، خود محوری، خسیسی و تجمل گرایی … در زندگی زناشویی مانع آرامش و رشد و بالندگی اعضای خانواده می شود.)

۹- لباس برای خودنمایی نباشد. (کم نیستند دختران و پسرانی که به منظور رقابت با دیگران چشم و هم چشمی، اثبات برتری و …. ازدواج می کنند. این امر چالش ها و تنش های تلخ و گزنده ای را بعد از ازدواج بدنبال خواهد داشت. ازدواج باید برای آرامش – تکمیل دین و آگاهی – مودت و رحمت و تأمین نیازهای عاطفی، …. باشد ولاغیر.)