«غیبت (پنهان شدن) امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)»
یكی از دورههــای زندگی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
غیبت، اسم مصدر از ثلاثی مجرد مادة (غیب) و به معنای ناپدید شدن و پنهان شدن از دیدگان است. غایب به کسی گفته میشود که حاضر و ظاهر نیست. و در اصل، دربارة پنهان شدن خورشید، ماه و ستارگان به کار میرود . همچنین دربارة كسی به کار میرود كه مدتی در جایی حضور دارد و پس از آن، از دیدگان رفته و دیگر دیده نمیشود. در اصطلاح مهدویّت به پنهانزیستی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) گفته میشود.
با بهرهگیری از بیانات معصومان (علیهم السلام)، سه دیدگاه کلّی و قابل توّجه دربارة چگونگی غیبت حضرتش قابل ارائه است:
1. پنهان بودن جسم (ناپیدایی)؛
2. پنهان بودن عنوان (ناشناسی)؛
3. پنهان بودن جسم و پنهان بودن عنوان به تناسب شرایط.
اما بررسی دیدگاههای یاد شده: